8 มี.ค. 2022 เวลา 00:01 • ปรัชญา
วันนี้เจอโพสต์ของน้องคนนึงเรื่องฝึกพูดภาษาอังกฤษให้เหมือนการถ่ายรูป คือ พูดออกมาเยอะ ๆ ก่อน โดยไม่ต้องกังวลว่าจะผิดแกรมม่า หรือภาษาไม่สวย แรกๆ อาจจะไม่ผ่าน ไม่เป๊ะ ไม่พอใจ แต่ทำไปเรื่อย ๆ มันก็ต้องมีซักครั้งแหละที่ผ่าน
เหมือนการถ่ายรูปที่ถ่าย 100 รูปใช้ได้รูปเดียวก็โอเคแล้ว แต่ถ้าไม่ถ่ายซักรูป ก็คือจะไม่ได้รูปเลย
เป็นการเปรียบเทียบที่น่าสนใจ ทำให้คิดถึงคอร์สที่เคยเรียนเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์ ที่อ.บอกว่า ไอเดียที่ดี คือไอเดียเยอะ ๆ
คิดออกมาให้ได้เยอะ ๆ ก่อน แล้วเราจะเจอไอเดียที่ดี ที่ใช้ได้เอง โดยไม่ต้องรอให้เพอร์เฟค เพราะบางทีไอเดียที่ใช้ได้ก็เกิดจากการเอาหลายๆ อย่่างที่คิดได้มารวมกันก็มี
เช่นเดียวกับที่ครูแม่อาย ยูทูบเบอร์ชื่อดังเคยบอกเอาไว้ว่า ความสำเร็จของการเป็นยูทูบเบอร์ ไม่ใช่คุณเก่งแค่ไหน แต่อยู่ที่คุณทำเยอะแค่ไหน และสม่ำเสมอแค่ไหน
ครูแม่อายบอกว่าส่วนใหญ่แล้วถ้าอดทนทำได้ถึง 150 คลิป จะเจอคลิปเปลี่ยนชีวิต (แต่บางคนก็มากกว่านั้นอีก) เพราะเราไม่รู้หรอกว่าคนจะชอบแบบไหน จนกว่าจะทำออกมาแล้วดูว่าคนชอบมั้ย
บางคนอาจจะสงสัยว่าถ้าทำซ้ำในสิ่งเดิม ๆ เราจะได้ผลลัพธ์ใหม่ได้ยังไง มันดูย้อนแย้งกันรึเปล่า
คำตอบก็คือ การทำซ้ำ กับการทำเหมือนเดิม เป็นคนละความหมายกัน
ถ้าเราทำเหมือนเดิม เราจะไม่พัฒนา แต่ถ้าเราทำซ้ำ ๆ แต่ทุกครั้งที่ทำซ้ำเรามีการปรับปรุงให้ดีกว่าเดิม แบบนี้การพัฒนาจึงเกิดขึ้น
ในหนังสือ The Power of Output เรียกสิ่งนี้ว่า บันไดวันแห่งการพัฒนา คือเมื่อเราทำอะไรบางอย่าง ได้รับฟีดแบกแล้วเอามาปรับปรุงและลงมือทำอีก เราจะพัฒนาขึ้นทีละเล็กทีละน้อย เราจะไม่ได้วนเป็นวงกลมแต่จะวนขึ้นในลักษณะของบันไดวน
วันนี้เก๋ได้เรียนรู้ว่า อยากประสบความสำเร็จในเรื่องไหน ให้ทำออกมาเยอะ ๆ แต่ต้องรับฟีดแบกแล้วเอาไปปรับปรุง บางครั้งปริมาณก็สำคัญกว่าคุณภาพค่ะ
ขอให้อดทนและไปถึงความสำเร็จกันทุกคนนะคะ😊
โฆษณา