ผมว่าตั้งคำถามได้นะครับ ถ้าเป็นเรื่องรายละเอียดปลีกย่อย
สมมติถ้าเราศรัทธาในพระเจ้า การไปตั้งคำถามว่า “พระเจ้ามีจริงหรือไม่” ก็คงเป็นคำถามที่ไม่น่าถามเท่าไหร่
แต่ถ้าถามว่า “ที่เรายังไม่สมหวัง คงเป็นเพราะพระเจ้ากำลังช่วยคนอื่นอยู่กระมัง” ผมว่าแบบนี้น่าจะถามได้
แต่พูดถึงศรัทธาในพระเจ้าแล้ว ผมชอบอยู่เรื่องหนึ่งในนิยาย “บาปลวง ทวงหนี้เลือด” ของ Jeffrey Archer (อ้อ ผมไม่ใช่คริสเตียนนะครับ)
สนุกนะครับเรื่องนี้ ลองหาดูตามร้านหนังสือมือสอง
เรื่องมีอยู่ว่าแม่ต้องการให้ลูกสาวเข้าเรียนชั้นอนุบาลที่โรงเรียนคาทอลิก เด็กคนนี้มีพัฒนาการที่ดีเยี่ยม ครูใหญ่เองก็ชื่นชม
แต่ติดตรงที่พ่อกับแม่ไม่ได้แต่งงานกัน แถมพ่อก็ติดคุกฐานฆาตกรรมและฆ่าตัวตายในคุก
“ในมุมมองของนิกายคาทอลิก การฆ่าตัวตายและการฆาตกรรมนั้นเป็นบาปสาหัส และตอนนี้ในโรงเรียนของเราไม่มีบุตรนอกกฎหมายอยู่เลย” ครูใหญ่กล่าว
ผู้เป็นแม่ผิดหวังและได้แต่ตั้งคำถามว่า บาปของผู้เป็นพ่อนั้นเกี่ยวอะไรกับลูกด้วย
จากนั้นแม่ได้ไปสารภาพกับบาทหลวงว่า คิดร้ายต่อผู้อื่น อยากให้ครูใหญ่มีอันเป็นไป เพราะสิ่งที่ครูใหญ่ทำมันไม่ยุติธรรมกับลูกสาวมาก
บาทหลวงตอบไปว่า “พระองค์อาจมีประสงค์อื่นเกี่ยวกับลูกสาวของลูกแล้วก็ได้” จากนั้นบาทหลวงขอให้สวดภาวนาเพื่อให้พระองค์นำทาง
“ลูกจงเรียนรู้ที่จะสำนึกผิด และให้อภัยต่อผู้ที่ไม่มีวันเข้าใจปัญหาของลูก” บาทหลวงสอน
เมื่อผู้เป็นแม่กลับไป บาทหลวงรีบกลับมาห้องตนเอง หยิบโทรศัพท์หมุนเลขหมายไปหาครูใหญ่
ในใจก็คิดว่านี่คงเป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่พระผู้เป็นเจ้าน่าจะต้องการความช่วยเหลือจากสาวกของพระองค์ซักเล็กน้อย
จบประโยคนี้ทำให้ผมคิดว่า ต่อให้ศรัทธาต่อพระเจ้า ก็ควรมีการตั้งคำถามกันบ้าง (พระองค์ต้องการความช่วยเหลือหรือไม่) และไม่รีรอที่จะลงมือทำในสิ่งที่ทำได้
ผมว่าแบบนี้แหละถึงจะเรียกว่าศรัทธาที่แท้จริง เชื่อในอะไรบางอย่างและลงมือทำอย่างมุ่งมั่น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
