8 มี.ค. 2022 เวลา 03:02 • ปรัชญา
1. ไม่ได้รับการศึกษาอย่างเหมาะสม ไม่มีคลังข้อมูล หรือชุดความรู้ใดๆในหัวเลย ไม่ค่อยได้ศึกษาหาความรู้ ไม่ได้สนใจสิ่งใดอย่างเป็นพิเศษ ไม่ชอบอ่านหนังสือ ไม่ชอบฟังสาระหรือเนื้อหาหนักๆ หรือกระตือรือร้นในการหาความรู้ "ความรู้ทำให้องอาจ"
2. ขาดปฏิสัมพันธ์ในการพูดคุยสนทนากับคนอื่นๆ แม้แต่คนในครอบครัว อุปนิสัยส่วนตัวที่ไม่ชอบการถกเถียง "การถกเถียงบนพื้นฐานความรู้ ก่อให้เกิดปัญญา และย่อมจะส่งผลให้เราพยายามคิด และพัฒนาวิธีเรียบเรียงเพื่อสื่อสารกับผู่อื่น หรือแม้แต่คนในครอบครัว ทั้งวจนภาษา (พูดหรือเขียน) และอวัจนภาษา (กิริยา ท่าทาง น้ำเสียง สายตา)
3. ขาดความมั่นใจ เพราะความกลัวที่อยู่ภายในใจ กลัวพูดผิด กลัวถูกหัวเราะเยาะ ตลกขบขัน ฯลฯ และความกลัวที่อยู่ภายในใจนั้น ส่วนหนึ่งมาจากพื้นฐานการได้รับการเลี้ยงดูในวัยเด็ก และสภาพแวดล้อมที่หล่อหลอมขึ้นมา
กระบวนการสร้างและพัฒนามักเกิดขึ้นในสถาบันการศึกษาเพียงด้านเดียว เช่น การให้เด็กออกมายืนพูดหน้าชั้นเรียน การอภิปรายในชั้นเรียน การร่วมกิจกรรมต่างๆ ที่โรงเรียน ซึ่งเป็นการสร้างพื้นฐานความมั่นใจ และรู้จักการเตรียมตัว เตรียมข้อมูล แต่เมื่อกลับถึงบ้าน เด็กส่วนใหญ่กลับไม่ได้รับการกระตุ้นส่งเสริมจากผู้ปกครอง และท้ายที่สุด ก็มักจะมาเริ่มพัฒนากันในวัยผู้ใหญ่แล้ว ด้วยเหตุผลความจำเป็น เช่น จำเป็นต้องถกเถียงร่วมกับทีมงาน จำเป็นต้องพูดอธิบายและสรุปปัญหาในงาน
พูดเก่ง ไม่ได้หมายถึงพูดพร่ำไปเรื่อยเฉื่อย หรือพูดเป็นต่อยหอย แต่มันหมายถึง การพูดที่ถูกจังหวะ มีมารยาท และมีความรู้เนื้อหาในเรื่องที่จะพูดเป็นอย่างดี เพื่อส่งไปยังผู้รับสาร ด้วยวัตถุประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือหลายอย่างก็ได้ค่ะ
โฆษณา