มีทั้งใช่และไม่ใช่ค่ะ
“ผู้ใหญ่” ก็คือคนที่เกิดมาก่อน เห็นโลกในช่วงเวลาหนึ่งมาก่อน เก็บเกี่ยวสั่งสมประสบการณ์ในแบบตัวเองมาก่อน หรือที่ชอบพูดกันว่า “อาบน้ำร้อนมาก่อน” แต่เชื่อเถอะว่าผู้ใหญ่สองคนก็มีแนวคิด มุมมองในเรื่องราวและผ่านประสบการณ์มาต่างกัน แม้ว่าจะมีจุดร่วมบางอย่างร่วมกันตามยุคสมัย
แต่ไม่ว่าจะยังไง สิ่งหนึ่งที่ “ผู้ใหญ่” มีให้กับ “เด็ก” ( หมายถึงพ่อแม่ ผู้ปกครอง กับ ลูกหลานนะคะ) ก็คือ “ความหวังดี “ อยากเห็นลูกหลาน ได้เดินอยู่บนเส้นทางที่พวกเค้าคิดว่า เป็นทางที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ ความมั่นคง หรือความเจริญรุ่งเรือง
ซึ่งบางครั้ง “ผู้ใหญ่” ก็ลืมไปว่า มุมมองจาก “อดีต “อาจไม่ตอบโจทย์ของ “อนาคต”ได้อีกแล้ว โลกใบนี้เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วมากขึ้นทุกที จึงเป็นที่มาของความขัดแย้งทางด้านความคิด ที่”ผู้ใหญ่” ยังติดอยู่กับมุมมองของอดีต
ในขณะเดียวกัน ประสบการณ์ของผู้ใหญ่ก็ไม่ใช่จะไม่มีประโยชน์อะไร ด้วยความที่เห็นโลกแห่งความจริงมาก่อน พวกเค้าจึงพยายามที่จะให้เด็ก อยู่บนโลกแห่งความจริง เพราะเค้ารู้ว่า โลกที่เด็กจินตนาการ มันไม่มีพื้นที่พอสำหรับเด็กทุกคน
การบังคับเรียนให้จบ แล้วออกมาทำงานจึงเป็นเหมือนเส้นทางที่พวกเค้าเห็นแล้วว่า มันปลอดภัย เดินสะดวก ไม่ขรุขระ เดินแล้วล้มง่ายๆเหมือนที่เด็กพยายามจะไปเดิน
ถ้าเด็กอยากจะไปเดินเส้นทางที่ขรุขระนั้น เราต้องยืนอยู่บนลำแข้งของเราให้ได้ก่อนค่ะ ทำให้พวกเค้าเห็นว่า เราพร้อมรับผิดชอบตัวเอง เพราะตราบใดที่เรายังอยู่ในสถานะ “ลูกหลาน” ที่ยังต้องพึ่งพา “พ่อแม่-ผู้ปกครอง” ก็เป็นเรื่องยากที่พวกเค้าจะหยุด “ห่วงใย” แม้ว่ามันอาจจะเป็นความห่วงใยที่ไม่ได้ส่งเสริมให้เด็กเติบโตหรือมีทางเดินเป็นของตัวเองค่ะ
เมื่อวันนึงได้มีโอกาสไปยืนในจุดที่”พวกเค้า”ยืน แล้วเราจะเข้าใจค่ะ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
