#Findflowfrombook #มนุษย์ตุ๊กตา
เรื่องของครอบครัวหนึ่ง ที่ลูกสาววัย 6 ขวบจมน้ำจนสมองส่วนใหญ่หยุดการทำงาน แล้วต้องนอนอยู่ในสภาพผัก
ถึงแม้ว่าตอนนี้หัวใจ และอวัยวะต่างๆยังทำงานอยู่ แต่แพทย์ก็ลงความเห็นว่าน่าจะอยู่ในสภาพนี้ได้อีกไม่นาน พร้อมกับยื่นข้อเสนอว่า พ่อแม่สามารถแจ้งบริจาคอวัยวะได้ เพราะอวัยวะต่างๆนอกจากสมองของลูกสาวยังทำงานได้ดีอยู่
เนื่องจากพ่อทำงานอยู่สายวิจัยทางการแพทย์ (และรวย) เลยหาทางทำทุกอย่างเพื่อยังคงสภาพของลูกสาวไว้ ทำให้ลูกสาวยังคงสภาพเหมือนเด็กที่กำลังหลับ ไม่ต้องต่อท่อหายใจ สามารถขยับร่างกายได้เล็กน้อย แต่ไม่เคยตื่นมาเลยเป็นเวลานานกว่าที่ทุกคนคาดคิด
เรื่องปูมาดราม่ามากกก แต่ในความดราม่าทางอารมณ์นั้น มีประเด็นทางกฎหมาย (และการแพทย์) แฝงไว้หนักมาก
เรื่องนี้พูดถึงนิยามของคำว่า "มีชีวิต" โดยเน้นไปที่ภาวะสมองตาย และการปลูกถ่ายอวัยวะ
มันมีการตั้งคำถามว่า
- ถ้าสมองไม่ทำงานแล้ว ไม่มีทางฟื้นแล้ว แต่หัวใจยังเต้นอยู่ แปลว่ายังไม่ตายรึเปล่า ?
- ถ้ายังไม่ตายแล้วจะเอาหัวใจออกมาจากคนที่ไม่ตายได้ยังไง ?
- กฎหมายญี่ปุ่น เลยบัญญัติคำว่า สมองตาย ขึ้นมา เพื่อแสดงให้เห็นว่า ตายแล้ว สามารถบริจาคอวัยวะได้ (แต่ในเชิงการแพทย์ที่เค้าอธิบายไว้ คนที่เป็นหมอ เรียกภาวะนี้ว่า "หมดสิทธิ์ฟื้นตัว" มากกว่า ส่วนคำว่าสมองตาย เป็นการนิยามในเชิงกฎหมาย เพื่อเอื้อต่อการปลูกถ่ายอวัยวะ)
ชอบการดำเนินเรื่องมากอ่ะเป็นเรื่องที่ได้หลายมุมมองดี
- มีพูดถึงพ่อแม่ที่เสียลูกเพราะลูกสมองตาย (ที่มีความสับสนอยู่บ้างว่าตัวเองทำถูกรึเปล่า)
- มีพูดถึงพ่อแม่ที่เก็บเงินพาลูกไปผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ แต่สุดท้ายลูกตายเพราะไม่มีใครบริจาค
- มีพูดถึงคนรอบข้างหลายๆคนของครอบครัวที่ได้รับผลกระทบจากการยื้อชีวิตของลูกสาว
ถึงเรื่องจะดราม่ามาหนักมาก แต่ตอนจบก็ feel good มากเหมือนกัน .....
ประโยคสุดท้ายของหนังสือ เป็นประโยคที่จบได้กินใจเรามากจริงๆ
==============================
มนุษย์ตุ๊กตา
เขียน : ฮิงาชิโนะ เคโงะ
แปล : ธีรัตต์ ธีรพิริยะ
สนพ. : แพรวสำนักพิมพ์
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
