12 มี.ค. 2022 เวลา 03:34 • ความคิดเห็น
[Classic Post]: 1 ชั่วโมงของเราไม่เท่ากัน
“สมมติก่อนตาย หมอบอกว่าจะตายตอนนี้แล้ว แล้วพระเจ้าบอกว่าคุณสามารถซื้อเวลาได้ชั่วโมงละ 1,000 บาท คุณเอาไหม วันละ 24 ชั่วโมงก็ 24,000 ถ้ามีเงินก็ซื้อกันจนหมดนั่นแหละ
แต่ถ้าผมถามว่าตอนนี้ถ้าเรากลับบ้าน เราขึ้นทางด่วนแล้วประหยัดเวลาไปได้ 1 ชั่วโมง แลกกับต้องเสีย 50 บาท แล้ว 1 ชั่วโมงนั้น มันเหมือนกับก่อนตายไหม แถมเป็น 1 ชั่วโมงที่เราเตรียมตัวได้ด้วย 1 ชั่วโมงที่เล่นกับลูกได้ 1 ชั่วโมง ที่เราเดินเหินไปเที่ยวได้ แต่ 1 ชั่วโมงที่อยู่ในโรงพยาบาลเป็นการนอนอยู่กับที่ มัน 1 ชั่วโมงเดียวกันไหม มัน 1 ชั่วโมงเดียวกันนะ”
– ทันตแพทย์สม สุจีรา
a day BULLETIN 100 Interview The Thinker
สิงหาคม 2555 สัมภาษณ์โดยวิไลรัตน์ เอมเอี่ยม
เป็นความย้อนแย้งอย่างหนึ่งของคนเรา
ในวันที่มีสุขภาพดี ยังเดินเหินได้ ยังทำอะไรต่อมิอะไรได้มากมาย เรากลับใช้ชีวิตราวกับว่าเราจะอยู่ตลอดไป
กลางวัน เราก็เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่จะถึงเวลาเลิกงานเสียที
กลางคืน แทนที่จะให้เวลากับตัวเองหรือกับคนที่เรารัก เรากลับให้เวลากับมือถือ
แต่ในวันที่เรานอนป่วยหนักบนเตียงนอนโรงพยาบาล เรากลับอยากมีชีวิตต่อ ให้ได้อยู่ในโลกนี้ยาวนานขึ้นซักหนึ่งนาทีก็ยังดี ทั้งๆ ที่ถึงอยู่นานขึ้นก็ทำอะไรไม่ได้มากแล้ว
4
สัปดาห์ที่แล้วผมเขียนบทความไว้ว่า หนึ่งนาทีที่เราใช้ไปตอนกลางคืน อาจเท่ากับสองนาทีที่เราจะเสียไปในตอนเช้า
1
แต่ถ้ามองให้ไกลกว่านั้น หนึ่งนาทีที่เราผลาญไปในตอนที่เรายังหนุ่มสาว อาจมีค่าเท่ากับหนึ่งพันนาทีในวันที่เราแก่ชราเลยก็ได้
2
Anontawong's Musings Classic Post from March 2016
โฆษณา