13 มี.ค. 2022 เวลา 18:05 • นิยาย เรื่องสั้น
#จันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ,
#สี่ดรุณีตอนที่8
#บารมีองคต6,
#ฉันเป็นของเธอ,
สวัสดีครับ เพื่อนๆ,😇
คืนนี้ขออนุญาตส่งเพลง
ฉันเป็นของเธอ ที่ได้พี่วีมาช่วยร้องคู่ และไลน์ประสานให้เพื่อนๆฟัง เพิ่มอรรถรสในการอ่านสี่ดรุณี ค่ำคืนวันอาทิตย์นะครับ 😇❤️💙🎶🎵🥛🎹
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ครับ
T.Mon
(14/3/2022)
-
บทที่ 1 สี่ดรุณี
ตอนที่ 8/6 บารมีองคต
ความเดิมตอนที่แล้ว:
คุณหนูแย้มมาถึงยังบริเวณหน้าประตูศรีสุดาวงศ์มุขเขตพระราชฐานชั้นในด้านตะวันตก และพบกับคุณหนูพิศที่กำลังตกอยู่ในอาการเจ็บป่วยอันน่าประหลาด..
ในเวลานั้นเอง เด็กชายภุชงค์ ก็ได้ถอดกำไลนาคบาศ ของตนออกมา เพื่อให้ท่านเจ้าคุณสันติ ตั้งจิต กล่าวสัจจวาจา เพื่อรักษาคุณหนูพิศ..
#บริเวณจุดนัดพบหน้าประตูศรีสุดาวงศ์มุขเขตพระราชฐานชั้นในด้านตะวันตก,
ทันที ที่กำไลถูกปล่อย ร่วงหล่นลงจากมือของเด็กชาย ภุชงค์..สู่มือของท่านเจ้าคุณสันติ..
ทันใดนั้น คุณหนูแย้ม ก็หลับตาลง คล้ายตกอยู่ในภวังค์ แล้วพูดออกมา ด้วยน้ำเสียงกังวาน อันเศร้าสร้อย ว่า..
“แม้นไม่อาจ ร่วมชาติ
ครองรัก,
ก็มิอาจ ห้ามหัก
ใจท้อถอย,
แม้นใจรู้ อาจนาน
เกินรอคอย,
โปรดอย่าปล่อย
กำไลมาศวิสุทธิ์ภุชงค์..”
..
..
คุณหนูเอมน้อย หันไปมองตามเสียงหวานเศร้าจากคุณหนูแย้ม ที่เมื่อพูดเสร็จก็สลบล้มลงนอนกับพื้นอย่างช้าๆ ..ราวกับมีมือใครประคองอยู่..
1
คุณหนูเอมน้อย จึงหันหน้ากลับมา ..ทำท่าครุ่นคิด กอดอกไตร่ตรองอยู่พักหนึ่ง..
แล้ว ค่อยๆขยับเดินห่างออกจากคุณหนูแย้มช้าๆ และ เงียบเชียบที่สุด..
จากนั้น ก็ก้าวกระโดดเข้ามา
กอดคล้องแขนช้อยแน่น พร้อมกับกระซิบถาม ..เสียงสั่น ว่า..
“พี่ฉ๊อยจ๋าา.. พี่หนูพิศมี
อาการแปลกๆ อยู่ด้านหน้า
ส่วนข้างขวา.. พี่หนูแย้ม ก็มีอาการเสียงแปลกๆ อย่างกับคนละคน
พี่ฉ๊อยว่า.. เราควรยืนอยู่ข้างไหนกันดีหนา เจ้าคะ
?!? ฮะฮะฮะ”
ช้อยหันมองคุณหนูเอมน้อย พลางพยักหน้าช้าๆ.. แล้วเอ่ยตอบด้วยเสียงกระซิบ กระซาบแผ่วเบาว่า..
“คุณหนูเอมน้อยเจ้าขา..
ช้อยว่า .. ย้ายไปยืนหลังท่านเจ้าคุณ.. น่าจะอุ่นใจที่สุด..
คุณหนูเอมน้อย เห็นด้วยกับช้อย หรือไม่เจ้าคะ?!?”
คุณหนูเอมน้อย กลืนน้ำลายแล้วกล่าวตอบเสียงสั่น ว่า..
“ตตต..ตอยพี่ฉ๊าม ..”
1
“ตตต..ตามพี่ฉ๊อย เจ้าค่ะ..”
ช้อยพยักหน้าแล้วจับมือทั้งสองของคุณหนูเอมน้อย ให้จับที่เอวของตน คล้ายเวลาเล่นแม่งูเอ๋ย..จากนั้นจึงค่อยๆขยับ ..
ย่องเดิน ..ไปยืนนิ่งจับแตะชายโจงด้านหลังของเจ้าคุณสันติ อย่างเบาที่สุด..
คุณหนูเอมน้อย ทำตาโต เมื่อเห็นช้อยแตะชายโจง ด้านหลังของท่านเจ้าคุณสันติ
พลางเอ่ยกระซิบถามว่า..
“พี่ฉ๊อยเจ้าขา.. พี่ฉ๊อยแตะส่งพลังให้ท่านเจ้าคุณ กล่าวพระคาถา หรือเจ้าคะ”
ช้อยหันมายิ้มกับคำถามของคุณหนูเอมน้อย แล้วตอบว่า..
“ฮื้อออออ..มิเป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ..”
“พี่ฉ๊อย แตะขอ..
น่ะเจ้าค่ะ ?!?”
คุณหนูเอมน้อย เอ่ยถามด้วยความสงสัยต่อ ว่า
“พี่ฉ๊อยเจ้าขา.. แล้วพี่ฉ๊อยแตะขอ…อะไร หรือเจ้าคะ?!?
แตะขอส่วนบุญ เช่นนั้น หรือ เจ้าคะ?!? พี่ฉ๊อย”
ช้อย อมยิ้มกับตัวเอง แล้วมองแผ่นหลังกว้างของท่านเจ้าคุณสันติ ก่อนที่จะเอ่ยตอบคุณหนูเอมน้อย อย่างแผ่วเบา ราวกับลมแรก แห่งคิมหันตฤดูว่า..
““ฮื้อออออ..มิเป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ..
ช้อย แตะขอ ..พาริส..
จากท่านเจ้าคุณ
ให้อุ่นใจ..น่ะเจ้าค่ะ””
..
..
ท่านเจ้าคุณสันติ ทำท่าย่นจมูกนิดหนึ่ง คล้ายกับมีอาการจะจาม ..
1
แต่ในที่สุดก็ควบคุมสำรวมอาการไว้ได้ ..
จากนั้น จึงขยับเดินไปข้างหน้า..ยื่นมือไปจับข้อมือซ้ายของคุณหนูพิศ ที่ถูกกุมไว้โดยคุณหนูเกษร..
แล้วสวมกำไลนาคบาศเข้าที่ข้อมือนั้น พร้อมกับเอ่ยเสียงดังกังวาน ว่า..
“จงเงียบ.. และฟังข้า..
...ด้วยพระบรมเดชะ..
มหิทธฤทธา บารมี ของสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง ผู้เป็นเหนือหัว เจ้าแผ่นดินแห่งสยามประเทศ..
ข้าขอกล่าวสัจจวาจา ด้วยสิทธิอำนาจของ ผู้ผ่านพิธีถือน้ำพิพัฒน์สัตยาอันศักดิ์สิทธิ์..
ขอให้อวมงคลร้ายใดๆ ที่กำลังกัดกินคุกคาม ทำให้เกิดอาเพทเหตุร้ายอยู่ในขณะนี้ ..จงพินาศ หายไป
ในบัดนี้เทอญ..
จากนั้น เด็กชายภุชงค์ ก็ประนมมือ และเอ่ยร่ายพระคาถา ต่อ ว่า..
“.. เอ หิ (จงมา)..พญานาคะสุปัณณานัง สิทธิชะนาจิตตัง อิติปิโส ภะคะวา พุทธังปิด ธัมมังปิด สังฆังปิด มะอุอะ.”
และภาพของคุณหนูพิศเบื้องหน้าก็ปรากฏการอัศจรรย์ ..เปลี่ยนแปลงในทันที
ตาฝ้าขาวขุ่นที่เหลือกอยู่ของคุณหนูพิศก็ค่อยๆ เลื่อนลงมา ..เปลี่ยนกลับจนเห็นลูกตาดำ..ดังเดิม
ส่วนใต้ผิวหนัง บริเวณแขนข้างที่สวมกำไลนาคบาศ..
ก็ปูดนูน เห็นเป็นรูปหนอนเรืองแสง ราว 7-8 ตัวค่อยๆคลานกันเข้ามายังกำไลนาคบาศ..
จากนั้นหัวนาคที่กำไลก็เลื้อยรัดเข้าหากัน จนหนอนเรืองแสงใต้ผิวหนังเหล่านั้น ค่อยๆถูกรีดกำจัด ทีละตัวๆ จนหมด..
เมื่อหนอนทุกตัว ถูกกำจัดแล้ว..
ร่างบิดเกร็งของคุณหนูพิศ ก็ค่อยๆคลายลง ..
นอนตัวอยู่ในอ้อมกอดของคุณหนูเกษร..
ในเวลานั้นเด็กชายภุชงค์ก็ยกมือขึ้นประนม ตั้งจิตอธิษฐานอีกครั้ง และ ระบายลมแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย ..
พุทธมงคลคาถา เป่าผ่านร่างคุณหนูพิศ ..
แทนท่านเจ้าคุณสันติ ..
ที่กำลังขยับเดินตามเข้ามาดูอาการคุณหนูพิศอย่างค่อนข้างลำบาก ..
1
ด้วยว่า มีช้อยและคุณหนูเอมน้อย ยังคงดึงชายโจงอยู่ด้านหลัง..
..
..
คุณหนูเอมน้อย ซึ่งยังคงตกตะลึงกับความสามารถอันน่าอัศจรรย์ของท่านเจ้าคุณสันติ และเด็กชายภุชงค์
จนอดใจที่จะกล่าวกับช้อยไม่ได้ว่า..
“พี่ฉ๊อยเจ้าคะ..
ท่านเจ้าคุณเก่ง อย่างนี้น่าขอเป็น”เพื่อน” นะเจ้าคะ..
ถ้าหนูเอมน้อย ขอร่วมชื่นชม “เพื่อน”พาริส กับท่านเจ้าคุณ
อย่างพี่ฉ๊อยบ้าง .. จะได้รึไม่นะเจ้าคะ?!? “
ช้อยร้อง “ฮื้อออออ”
เสียงสูงและเอี้ยวตัวหันมากลับตอบ คุณหนูเอมน้อย ว่า..
“สงสัยจะต่อจากช้อย อีกแถวยาวแน่ๆ เจ้าคะ..”
คุณหนูเอมน้อยยกมือขึ้นเกาหัวอย่างสงสัย และถามต่อ ว่า..
“ทำไม อยู่ๆ แถวก็ยาวขึ้นมาล่ะเจ้าคะ พี่ฉ๊อย?!?”
ช้อยหัวเราะร่วน แล้วชี้มือไล่ชื่อให้คุณหนูเอมน้อย ฟังว่า..
“ต่อแถวจาก แม่แหนบที่กำลังยกสไบขึ้นมาเช็ดน้ำหมาก ที่หยดย้อย เปื้อนพุงหลังจากได้ฟังท่านเจ้าคุณเอ่ยสัจจวาจา น่ะเจ้าค่ะ..”
“และยังมีตรงโน้นอีกนะเจ้าคะ แม่หนาด แม่นิ่ม แม่นวลน้อย ..และแม่นาค ที่กระเตงหาบกระด้ง..ขายมะนาว
แล้วทำท่าเปรี้ยวปาก อยากกินของดอง ..เอ๊ย ของดี อย่างท่านเจ้าคุณน่ะเจ้าค่ะ..
แต่ที่สำคัญ นะเจ้าคะ คือ คนป่วยที่นอนระทวยอยู่กับคุณหนูเกษรสิเจ้าคะ อาการป่วยหายไป อาการปลื้มใจพาริส ก็เข้ามาแทน นะเจ้าคะ”
คุณหนูเอมน้อย จึงหันมองตามไปที่คุณหนูพิศ..
ที่กำลังยกมือขึ้นไหว้ หายใจหอบๆ ขอบพระคุณ
ท่านเจ้าคุณ พร้อมกับส่งสายตาซาบซึ้ง และรอยยิ้มชื่นชม ให้ท่านเจ้าคุณ อย่างที่ไม่เคยมีให้ใครมาก่อน..
“ฮะฮะฮะ เห็นแบบนี้ แล้วคิวของหนูเอมน้อย คงยาวถึงไกลปืนเที่ยง แน่ๆแล้วสินะเจ้าคะ พี่ฉ๊อย ..ฮะฮะฮะ”
ช้อยขำพรืด อย่างกลั้นไม่อยู่..แล้วหันไปส่งยิ้มกว้างให้คุณพิศและคุณหนูเกษร..
ก่อนที่จะพูดตอบคุณหนูเอมน้อยอย่างอารมณ์ดี ว่า
“ไกลแค่ไหน คือ ใกล้.. สิเจ้าคะ❤️”
..
..
จบบทที่ 1 สี่ดรุณี
ตอนที่ 8/6 บารมีองคต
2
สวัสดีครับ
ร้อยเรียงสี่ดรุณี,
(T.Mon)
14/3/2022
..
..
โฆษณา