แต่ค่านิยมสังคมไทยที่ปราศจากผู้หนึ่งผู้ใดเป็นคนกำหนดมันเอียงไปทางที่ต้องมี จึงกลายเป็นว่าพร้อมหรือไม่พร้อม ควรหรือไม่ควรก็ต้องหาทางเรียนกันให้ได้ พอมาที่เรียนแบบพร้อมมั่งไม่พร้อมมั่งผลสัมฤทธิ์ก็ไม่ดี ๆ สุดท้ายบางคน บางแห่งก็ได้วุฒิอุดมศึกษาไปเหมือนได้เด็กจบมัธยม 10 มาแทน คิดก็ไม่เป็น พูดก็ไม่รู้เรื่อง สนใจแต่คะแนน ไม่สนใจพัฒนาตนเอง ความลึกซึ้งในวิชามีคุณค่าน้อย ตัดแปะให้คนจับไม่ได้มีค่ามากกว่า