ขอนิยามคำว่า "สันโดษ" ก่อนนะครับเพื่อความเข้าใจที่ตรงกัน
สันโดษ คือ ความยินดี ความพอใจ คือความรู้จักพอดี ความรู้จักพอเพียง
มีลักษณะ 3 อย่าง คือ
1. ยินดีพอใจในสิ่งที่มีที่ได้มา ด้วยเรี่ยวแรงของตนในทางชอบธรรม ไม่ดิ้นรนอยากได้จนทำให้เกิดความเดือดร้อนจริงๆ
2. ยินดีพอใจกำลังของตน ใช้กำลังที่มีอยู่ เช่นความรู้ ความสามารถให้เกิดผลเต็มที่ ไม่ย่อหย่อนบกพร่อง
3. ยินดีพอใจแต่ไม่เกินเลย คือรู้จักพอเป็น อิ่มเป็น และแบ่งปันส่วนที่เกินเลยไปเอื้อเฟื้อผู้อื่นตามสมควร
ยินดีพอใจแต่ไม่เกินเลย คือรู้จักพอเป็น อิ่มเป็น และแบ่งปันส่วนที่เกินเลยไปเอื้อเฟื้อผู้อื่นตามสมควร สันโดษ เป็นแนวปฏิบัติเพื่อให้เกิดความพอดีในชีวิตประจำวัน ไม่ฟุ้งเฟ้อเกินไป ไม่เขียมเกินไป ไม่ฟุ้งซ่านจนเกิดเดือดร้อน เป็นต้น เป็นแนวปฏิบัติกลางๆ เพื่อให้ชีวิตมีความอิ่ม ไม่พร่อง อันเป็นเหตุให้มีความสุขดังคำกล่าวที่ว่า "รู้จักพอก่อสุขทุกสถาน
จะเห็นว่าสันโดษ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องบาปบุญเลย แต่เป็นเรื่องของความยินดี พอเพียงและพอใจตามกำลังของตน หากมีเหลือก็แบ่งปันแก่ผู้อื่น ซึ่งก็คือการใช้ชีวิตที่เรียบง่ายไม่สร้างทุกข์แก่ตนเองและผู้อื่น ประกอบกับสันโดษไม่เกี่ยวข้องกับการปลีกตัวออกจากสังคม เพราะนั้นคือหนึ่งในการปลีกวิเวกครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
