"ช่างมันบ้างก็ได้" : โพสต์ที่2
ไม่ต้องแบกทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตหรอก ปล่อยมันไปบ้าง แล้วเราจะมีความสุขมากขึ้น
ไม่ต้องไปฟังทุกคำที่คนอื่นพูดถึงเรา
ไม่ต้องไปสนเรื่องแย่ๆที่จะทำให้เราร้องไห้
ไม่ต้องไปรักคนใจร้ายที่ไม่ได้สำคัญกับชีวิตเรา
ไม่ต้องไปพยายามกับสิ่งที่ถึงทางตัน
ปล่อยมันไปบ้าง แล้วเราจะมีความสุขมากขึ้น
Cr.Louise Barrington
หน้า9
03
ก้าวแรกที่เราล้ม เราจำไม่ได้หรอก ว่ามันเจ็บแค่ไหน
แต่เราก็ร้องไห้อยู่นาน กว่าจะวิ่งเก่งเหมือนตอนนี้
เรื่องที่เราเจอในแต่ละวันก็เหมือนกัน เราไม่รู้หรอกว่า เราจะล้มแล้วเจ็บขนาดไหน
ต้องให้เวลารักษานานเท่าไหร่หรืออาจจะยอมแพ้แล้วเดินถอย
แต่ทุกครั้งที่เราล้มมันจะทำให้เราเรียนรู้ว่าทางไหนถึงเจ็บน้อยกว่า
แล้ววันหนึ่งเราจะผ่านมันไปได้ เราจะลืมความเจ็บปวด แต่เหลือไว้แค่ความทรงจำที่ดี
ก้าวแรกมันยากแต่เราจะเก่งเมื่อผ่านไปได้
หน้า12
04
ระหว่างทาง เราเลือกที่จะร้องไห้
หรือเลือกที่จะยิ้มได้
เลือกที่จะเดินต่อหรือยอมแพ้ให้กับชีวิต
เลือกที่จะเป็นคนที่ดีหรือคนที่แย่สำหรับคนอื่น
เลือกที่จะมีชีวิตที่เราชอบหรือเลือกที่จะทำตามคนอื่นบอกแล้วอยู่กับสิ่งที่ไม่ชอบไปทั้งชีวิต
เลือกที่จะอยู่กับอะไรเดิมๆหรือเลือกที่จะออกไปเจออะไรใหม่ๆ
ชีวิตเป็นของเรา
เกิดมาแค่ครั้งเดียว
ขอให้เลือกที่จะมีความสุขนะ
ถึงบางวันมันไม่มี
ก็เก็บไว้เป็นบทเรียน
ที่จะทำให้เราเรียนรู้
หน้า17
05
ทางที่เดิน มันยังอีกไกลมันต้องเหนื่อยอีกเยอะ
กว่าจะไปถึงจุดหมาย ต้องอดทนถึงเท่าไหร่ไม่รู้ ถึงจะมีความสุขได้แต่ละครั้ง
ถ้าไม่ไหวกับพักก่อน อย่าฝืนจนต้องล้ม
ระหว่างทางที่เดิน อย่าลืมมีรอยยิ้ม
จากเรื่องเล็กๆ ที่เราชอบ อย่าลืมกอดคนข้างๆ เผื่อวันไหนต้องเดินคนละทาง จะได้ไม่เสียดายทีหลัง
อย่าลืมกลับไปจุดเริ่มต้น จะได้รู้ว่าเราพยายามมามากแค่ไหน
ไม่จำเป็นต้องดีที่สุดแต่ดีพอให้เราไม่ร้องไห้ก็พอ
ไม่ต้องคิดทุกเรื่องที่เข้ามาเพราะสุดท้ายเราจะไม่ไหว สู้หน่อยนะ เราเก่งมากแล้ว ที่เดินมาถึงขนาดนี้
หมวด วรรณกรรมร่วมสมัย
เรื่องและภาพ เสียงที่ไม่ได้ยิน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
