16 มี.ค. 2022 เวลา 12:45 • ปรัชญา
ในช่วงเวลาตอนเย็นที่ต่างคนกำลังกลับบ้าน
ของหน้าสถานีรถไฟหัวลำโพง
ผมได้ไปนั่งที่คนไร้บ้าน ทีนี้ก็เจอป้าคนนึง ที่จุงเด็กผู้ชายอายุราวๆ6-7ขวบที่กำลังถือรถของเล่นอย่างมีความสุข
ที่นี้ป้าเค้าทักเราว่า อ้าว!!! วันนี้พวกไม่มาหรอ
เราเลยตอบว่าผมไม่ได้ไร้บ้านครับ55555
บ้านผมอยู่แถวนี้ สักพักก็มีลุงตัวใหญ่ไปทางอ้วนเดินมายิ้มให้เราแล้วเค้าก็ปูเสื่อ ผมเลยถอยออกมาและก็พูดว่าออ ที่ประจำหรอครับ ลุงเค้าตอบกลับว่าป่าว นั่งได้เลย
ทีนี้เราก็ได้เริ่มสนทนากันเรื่องความเป็นอยู่
ได้ความมาว่า เค้าใช้จ่ายเดือนละประมาณ1800เค้าอยู่ได้ค่าน้ำค่าไฟ ส่วนเรื่องอาหาร ก็จะมีคนมาแจกให้ ถ้าได้ของชำร่วยหรือของกินอย่างเช่นมาม่าก็จะเอาไปขายต่อ บางทีก็มีคนแจกเงินบ้าง
🤔จริงๆ ถ้าชีวิตเราไม่ต้องการอะไรมาก กินอยู่เฉยๆ
ไม่มีเกม ไม่มีโทรศัพท์ ไม่ต้องกินอาหารอร่อยๆ
ชีวิตแบบคนไร้บ้านก็เป็นเส้นทางที่น่าสนใจดีแฺฮะ
แต่เอาจริงๆว่าไม่เอาดีกว่า😅
โฆษณา