17 มี.ค. 2022 เวลา 22:26 • ปรัชญา
ชีวิต.. “เราเกิดมาเพื่ออะไร” เราเคยสงสัยบ้างไหม เราเคยถามตัวเองบ้างไหม เราเคยรู้คำตอบในคำถามของเราบ้างหรือเปล่า
ในช่วงเวลาหนึ่ง เราเกิดมา เราเติบโต เราใช้ชีวิต เราแก่ แล้วเราก็ตาย ในทุกช่วงเวลา เราพบเจอสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขและสิ่งที่ทำให้เรามีความทุกข์ ความสุขที่เราได้รับมันคงอยู่กับเราไม่เคยนาน ความทุกข์เองก็เช่นกัน เราเพียรสร้าง เราดิ้นรน เพื่อสิ่งที่เราคิดว่ามันสำคัญที่สุดสำหรับเรา แต่เราเคยคิดบ้างไหม ว่าสุดท้ายแล้ว เราทำสิ่งเหล่านั้นไปเพื่ออะไร
บางคนอาจจะเคยคิด บางคนอาจจะไม่เคยคิด สำหรับคนที่คิด เขาได้คำตอบในคำถามนั้นหรือยัง น่าแปลกดีนะครับ ชีวิตนั้นสุดแสนเรียบง่ายธรรมดา แต่เราทุกคนไม่เคยรู้สึกพึงพอใจ เราสรรหาทุกอย่างที่ผู้คนส่วนใหญ่เขาบอกว่าดีมาให้กับตัวเอง แต่เราไม่เคยรู้หรือคิดที่จะตั้งคำถามว่าสิ่งนั้น “มันดียังไง”
เราทุกคนถือกำเนิดเกิดมาในรูปแบบเดียวกัน เท่าเทียมกัน แต่ในความเป็นจริง ในชีวิตจริง เรากลับแตกต่างกัน เพียงแค่เราคิดต่าง เพียงแค่เรามองต่าง เพียงแค่เราไม่มีผลประโยชน์ให้เขา เราก็กลายเป็นสิ่งแปลกตาสำหรับคนอื่น น่าแปลกใช่ไหมละครับ ทั้งที่สุดท้ายแล้วเราก็ต้องตายเหมือนกันทุกคน “แล้วเราแตกต่างกันยังไง”
ช่วงระยะเวลาการใช้ชีวิตของคน คนหนึ่ง มันไม่เคยนาน เรารู้กันทุกคน เรามองเห็นกันทุกคน แต่เรามองข้าม เราปฏิเสธทุกสิ่งเหล่านั้น เพียงเพราะความพึงพอใจของตัวเอง เราเห็นแก่ตัว เราอยากได้สิ่งไหนเราต้องได้สิ่งนั้นมาครอบครอง สุดท้ายแล้วความยากเหล่านั้นกลับผลักให้เรายืนตรงปากเหว ปากเหวแห่งความไร้สิ้นมโนธรรมของความเป็นมนุษย์
ในวันหนึ่งเส้นทางชีวิต ถนนของชีวิตจะต้องมาถึงทางตัน เราทุกคนรู้ เรารับรู้ถึงสิ่งที่จะเกิดกับเราในอนาคต แต่เรายังคงยึดมั่นถือมั่นในตนเองไปจนถึงวันสุดท้ายของชีวิตอยู่ดี เราเชื่อเสมอว่าวันหนึ่งหลังจากที่เราตาย เราจะไปเกิดในภพภูมิที่ดีหากว่าเราทำความดี แล้วความดีที่เราทำ เราทำมันเช่นไร เมื่อเรายังคงปล่อยวางสิ่งที่เรายึดมั่นถือมั่นเอาไว้ลงไม่ได้ ความดีที่เราเพียรสร้าง ความดีที่เราคิดว่าเราทำมาดีแล้ว เราจะรู้ได้เช่นไรว่าเราทำมันดีที่สุดแล้ว
ทุกคำถามที่ได้ถามไว้ในข้างต้น มันไม่มีคำตอบตายตัว เราไม่รู้เลยว่าสุดท้ายแท้จริงแล้ว คำตอบอันไหนมันดีที่สุด เหมือนกับชีวิตของมนุษย์เราทุกคนที่เราไม่เคยรู้เลยว่า ชีวิตแบบไหนที่มันดีที่สุด เราเพียงแค่รับรู้เอาไว้ว่าชีวิตเรามันสั้น เราควรใช้ชีวิตที่แสนสั้นของเราให้มันคุ้มค่า และควรตระหนักไ้ว้อยู่เสมอ ว่าเราทุกคนล้วนเท่าเทียม เมื่อเราเท่าเทียม เราเองก็ควรปล่อยวางสิ่งที่เรายึดมั่นถือมั่นเอาไว้อยู่ ปล่อยมันลงเสีย แล้วเส้นทางของความสุข ความสุขที่มีชีวิต ความสุขที่เราได้เกิดมา มันจะเกิดขึ้นกับเราเอง
โฆษณา