ในความเงียบสงัด ไม่มีสายลมใด ๆ ที่น่าจะพัดให้ชิงช้านั้นแกว่งเอง ผมมองมันอยู่อย่างนั้นด้วยหวังว่าสักพักมันคงหยุดไปเอง แต่เวลาผ่านไปเนิ่นนานหลายนาทีแล้ว ชิงช้าตัวนั้นก็ยังคงแกว่งไกวเบา ๆ ด้วยจังหวะสม่ำเสมอ ดูจากจังหวะการแกว่งและการทิ้งน้ำหนักมันเหมือนมีใคร หรือ "อะไร" นั่งอยู่บนชิงช้านั้น