ไม่ใช่เรื่องน่าอายที่พ่อแม่ไปรับไปส่ง
สำหรับเด็กบางคนการไปรับไปส่งถือเป็นเรื่องน่าอายเพราะในสายตาเพื่อนที่อยู่ในสังคมเดียวกันมักมองคนที่เดินทางกลับบ้านเองไม่ได้ว่าเป็นลูกแหง่ไม่รู้จักโต
จากจุดนี้เองความห่วงใยที่ครอบครัวมีให้จึงโดนเปลี่ยนมุมมองเป็นเรื่องน่ารำคาญเกิดอคติแง่ลบคิดว่าเป็นเรื่องน่าอับอายจนลืมนึกถึงความสัมพันธ์ของบุคคลใกล้ชิดที่เฝ้าทะนุถนอมให้ความสำคัญ
ซึ่งในความเป็นจริงการไปรับไปส่งของพ่อแม่ไม่ใช่เรื่องที่ต้องอายแต่อย่างไร กลับกันเสียอีกที่เป็นน่าอิจฉาในสายตาชาวบ้านเพราะจะมีใครบ้างที่ทุ่มเทสละเวลาส่วนตัวมาคอยอำนวยความสะดวกในการรอคอยคนที่รักกลับมา
ขณะที่เพื่อนผู้ไม่ใช่ลูกแหง่และคนที่ชอบล้อเลียนต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงกลับบ้านกับคนที่ไม่รู้นิสัยพื้นเพไม่รู้เบื้องหลังดีหรือร้ายยังไงระหว่างใช้การขนส่งมวลชนเดินทางไปด้วยกัน
หากจะพูดในอีกแง่การที่ความรักโดนเปลี่ยนทัศนคติให้กลายเป็นเรื่องแย่ล้วนเกิดจากความอิจฉาที่หาได้มีพ่อแม่มารับมาส่งไม่
ฉะนั้นเด็กที่มีพ่อแม่มารับมาส่งจงอย่าโดนคำพูดและแรงกดดันทางสังคมพลิกความรักให้กลายเป็นสิ่งไร้ค่า เพราะในช่วงเวลาเพียงไม่กี่ปีต่อจากนี้ความทรงจำของคนในครอบครัวจะมีเก็บไว้ให้นึกถึงมันมีระยะเวลาจำกัดไม่ใช่ชั่วนิจนิรันดร์
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
