Blockdit Logo (Mobile)
ฟังไปฟังมา-FPFM
•
21 มี.ค. 2022 เวลา 10:50 • ดนตรี เพลง
[รีวิวอัลบั้ม] OK, VINCENT - quicksand bed
[รีวิวอัลบั้ม] OK, VINCENT - quicksand bed
-เพิ่งรู้ว่า 4 หนุ่ม quicksand bed เป็นส่วนผสมที่มาจากคนดนตรีที่คุ้นหน้าคุ้นตาสองวงมารวมตัวกัน ไม่ว่าจะเป็น เกม-สรวิชญ์ วงศ์ปิยะ (ร้องนำ, กีตาร์) เจสัน โสตางกูร (เบส) วง Terrorbun ที่ครั้งนึงเคยไปสำแดงเดชในรายการ Bandlab ของค่าย Gene Lab มาแล้ว น็อต-นภมณฑล สระสุนทร (กลอง) พัด-บริพัตร แสงสิริ (คีย์บอร์ด, ซินธิไซเซอร์) ที่มาจากวง Folk9 อีกต่างหาก ใครจะไปคิดว่าความเนิร์ดในเสียงเพลงของพวกเขา นอกจากจะได้มาเจอกันในที่เรียนคณะเดียวกันแล้ว แต่ละคนมีพื้นที่เป็นของตัวเองไปตามคนละเวย์ สุดท้ายก็มาบรรจบกันในแนวเพลง Alternative R&B ที่มีความเฉพาะตัวและเท่ห์จนวัวล้ม อีกหนึ่งเหตุผลที่ผมอยากขายวงนี้ เพราะพวกเขามีของจริงๆ
-สารภาพว่ารู้จักพวกเขาแบบผ่านๆเลยก็คือเพลง #กอด เพลงภาษาไทยเพลงเดียวที่วงมี จนกระทั่งการเหวี่ยงของอัลกอริทึมที่สุ่มเพลง That’s Why เพลงจากอีพีชุดแรก Never Sad Guy และ Road of Vacation มีสองความคิดที่แว๊บอยู่ในหัว อย่างแรกคือ เพลงช่าง charming เหลือเกิน สองคือ นี่ใช่วงเดียวกับที่ทำเพลง “กอด” รึเปล่า ราวกับเราฟังเพลงคนละวงรึเปล่า แต่ช่างแม่ง! อย่างไรก็ตามด้วยการที่สี่หนุ่มเลือกทำตามมู้ดของตัวเองจนใช่แล้วว่า พวกเขาเกิดมาทำเพลงภาคภาษาอังกฤษจริงๆ เหมาะเหม็งเสียจนกลายเป็นซิกเนเจอร์ประจำพวกเขาไปโดยปริยาย
-OK, Vincent เดบิวท์อัลบั้มแรกคือความตื่นเต้นที่สี่หนุ่มภูมิใจนำเสนอด้วยความอยากปล่อยของอย่างแรง ซึ่งผมสัมผัสถึงพลังงานเหล่านั้นจริงๆ ไม่ใช่งานเพลงที่เห่อมอยตามคนผิวเหลืองที่อยากเจริญรอยตามฝรั่งผิวสีแต่อย่างใด มันเต็มไปด้วยความบันเทิงเต็มเปี่ยมในแบบที่น้อยครั้งจะสัมผัสได้จากวงไทยนานๆที พวกเขาเปิดอัลบั้มด้วย Essential ที่โอบล้อมด้วยไลน์เบสและการคอรัสที่เป็นมิตร แต่ก็ซ่อนทริคความย้อนแย้งบางอย่างที่คลับคล้ายคลับคลาว่าจะซึมเศร้า สัมผัสได้ถึงการเข้าใกล้ประตูผู้คุมวิญญาณก็ได้อยู่ แต่โดยรวมแล้วมันเป็นเพลงพลังงานหม่นที่ห้อมล้อมด้วยคอรัสประสานเสียงที่เป็นเสียงสองสามสี่คอยปลอบประโลมเราอยู่ห่างๆที่ฟังแล้วรู้สึกเกิดความเอ็นดูและอยากเอาใจช่วยคนที่อยู่ในภาวะจมดิ่งขึ้นมาทันที
-Tough Guy (หนึ่งในเพลง Top 65 Thai Songs โดยเพจเราเมื่อปีก่อน) เป็นความดีดที่น่าไฮป์เอามากๆ เสียดายว่าทำไมมีคนพูดถึงน้อย ความยาวเพลงก็สั้นจุ๊ดจู๋เมื่อเทียบกับเพลงเมนสตรีมทั่วๆไปเลยด้วยซ้ำ แถมการไต่ไลน์เบสเท่ห์เหาะขนาดนี้ ไม่ดังได้ไงวะ เป็นเพลงแรกที่เกิดความรู้สึก เออกูคงได้วงโปรดเพิ่มอีกวงมาอยู่ในลิสท์แล้ว ซึ่งก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ มันเป็นทั้งความสนุกและความสตรองฮึดสัดในเวลาเดียวกัน
-นอกจากจะทำเพลงดีดแบบสนุกเอาตายแล้ว พวกเขาทำเพลงโรแมนติกได้ฟินมากด้วยในเพลง Road of Vacation ที่ได้ Valentina Ploy มาฟีทเพิ่มความหวาน positive vibe ในแบบที่อยากจะละทิ้งงานแล้วขับรถไปเที่ยวแม่งเลย ต่อให้เพลงโคตรกระหนุงกระหนิง แต่ก็ไม่หวานเลี่ยนจนมองบน เพลินดี Sunny Day พวกเขายังสนุกกับการเล่นกับความย้อนแย้งทางบรรยากาศสุด tropical ซุกซ่อนด้วยอารมณ์เหงาของการมองท้องฟ้าที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป หลังจากที่เธอเดินจากไป แสงแดดจ้า ไม่ช่วยให้เบิกบานได้เลย
-ยังคงติดอยู่กับภาวะวนลูป ไม่รู้จะไปต่อยังไงกับความสัมพันธ์ในเพลง round and round โดดเด่นด้วยเสียงนิ้งหน่อง การเชื้อเชิญน้องเพลง แห่ง daynim มาฟีทก็เหมาะเหม็งอีกแล้ว ผมรู้สึกว่าเพลงของพวกเขามีอะไรบางอย่างที่คล้ายกับ daynim ราวกับว่าน้องเพลงเนี่ยแหละคือตัวละครหญิงที่เข้ากับจักรวาลของ quicksand bed มากสุด เข้าใจเลือกคนมาฟีทดีครับ เพิ่มความ upbeat ด้วยเพลง Ghost (หนึ่งในเพลง Top 50 Thai Songs of 2020 โดยเพจเรา) มาในสไตล์ฟังก์ติดกลิ่นอายดี๊ด๊าแบบการ์ตูนของคนที่ต้องการความชัดเจน ไม่ใช่แค่ถูกทำให้เป็นธาตุอากาศในสายตาของเธอ
-สองเพลงสุดท้ายเป็นสองเพลงใหม่ต่างสไตล์แต่มีซัมติงทั้งคู่ไม่ว่าจะเป็นซิงเกิ้ลลำดับถัดไปอย่าง Moon Rabbit แปลตรงตัวว่า กระต่ายหมายจันทร์ เพลง night vibe แอบรักแอบเหงาของคนที่ไม่กล้าสารภาพความในใจ เห็นเค้าไปไหนมาไหนกับใครก็เกิดความร้อนรุ่มอิจฉาขึ้นมาทันที ความปอดแหกของตัวเองเลยต้องพึ่งมนต์พระจันทร์ต่อไป ปิดท้ายด้วยเพลงที่มีลูกเล่นหวือหวาที่สุดในงานชุดนี้ Lotto เป็นความตลกร้ายโดนหวยแดกเพียงเพราะพลาดเลขท้ายตัวเดียวเท่านั้น โคตรนึกถึงเพลงฟีลเสี่ยงโชค 777 ของ Silk Sonic เอามากๆ เพียงแต่เพลงนี้ลูกเล่นการ distort จะมันส์มือกว่า และมันแทรกวัฒนธรรมลุ้นเลขแบบไทยๆ ต่างจากเพลงนั้นที่ไปทาง retro-funk สิงอยู่ในคาสิโนลาสเวกัสเสียมากกว่า เป็นการปิดท้ายอัลบั้มที่ดีดจนอ้าปากค้างไปกับความว้าวในลูกเล่นตั้งแต่ขึ้นเพลงเอามากๆ ไม่คิดว่าจะมีลวดลายหวือหวาขนาดนี้
-ไม่อยากให้พลาดความมีของใจเด็ดของสี่หนุ่มโดยเริ่มจากเดบิวท์อัลบั้มแรกชุดนี้ก็ยังดีครับ เป็นการใส่ความบันเทิงเต็มร้อย พร้อมไอเดียสร้างสรรค์ อีกทั้งมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในแบบที่จับตัวยาก นานๆครั้งจะได้เห็นทีกับการนำอิทธิพล black music มาปรับใช้เข้ากับวัฒนธรรมเนเจอร์ตัวเองได้อย่างลงตัวขนาดนี้ ไม่พยายามเอื้อนลูกคอตามคนผิวสี แต่สอดแทรกลูกเล่นหลากหลายรสชาติที่ฟังกี่ทีก็ไม่เบื่อ ที่สำคัญในความสนุกของพวกเขา ไม่ลืมความรู้สึกมนุษย์ทั่วไป ทั้งรัก ทั้งเหงา น้อยใจ มีอีโก้ในตัวแล้วงัดออกใช้ได้ถูกเวย์ด้วย กลายเป็นว่าพวกเขาทำเพลงรสชาติไหนก็ลงตัวไปเสียทุกอย่าง เพลงรักหวานๆก็ทำได้ดี เพลงเหงา เพลงตลกร้ายก็ทำได้ดีไม่แพ้กัน อินเตอร์ด้วยต่างหาก จะมีเหตุผลอะไรอีกที่จะไม่เปิดใจพวกเขาล่ะ
โอเค, เริ่ม !!!
Give 7.5/10
Thx 4 Readin’
See Y’all
โฆษณา