การอ้างความชอบธรรมและอาณัติสวรรค์ 😇
คือกลยุทธ์ครองอำนาจแห่งยุคสามก๊ก 🤴🏻
เมื่อตอนที่ "โจโฉ" (เฉาเชา) ได้ครองตำแหน่งกษัตริย์แห่งรัฐเว่ย (วุยก๊ก)
แล้วปกครองรัฐเว่ยไปได้สองปีก็เสียชีวิตลงใน ค.ศ. 220
ผู้ที่ก้าวขึ้นมารับช่วงต่อก็คือบุตรคนที่ 2 เฉาพี หรือ โจผี (ปกครอง ค.ศ. 220 -226)
ทันทีที่เฉาพีขึ้นสู่อำนาจ เรื่องแรกที่เขาได้ทำลงไปคือ
บีบให้ฮั่นเสี้ยนตี้ (เหี้ยนเต้) สละราชสมบัติให้ตนเอง
จากนั้นก็อ้างอาณัติแห่งสวรรค์ (เทียนมิ่ง, Mandate of Heaven)
ตั้งตนเป็นจักรพรรดิแห่งรัฐเว่ย
ส่วน "หลิวเป้ย" เล่าปี่ เมื่อเห็นเช่นนั้นก็ตั้งตนเป็นจักรพรรดิขึ้นมาบ้าง
โดยเหตุผลของหลิวเป้ยนั้น นอกจากจะอ้างไม่ต่างจากที่เฉาพีอ้างแล้ว
ก็ยังอ้างว่า ตนนั้นเป็นเชื้อสายของราชวงศ์ฮั่นอีกด้วย
ดังนั้น เมื่อฮั่นเสี้ยนตี้ทรงถูกบีบให้สละราชสมบัติแล้ว
ก็เท่ากับไม่มีจักรพรรดิในราชตระกูลหลิว
การตั้งตนเป็นจักรพรรดิของหลิวเป้ยจึงมีความชอบธรรม
ทั้งยังเท่ากับประกาศถึงการมีอยู่ของราชวงศ์ฮั่นโดยมีตนเองเป็นผู้สืบทอดอีกด้วย
มาถึง "ซุนเฉีว์ยน" ซุนกวนก็เห็นว่าการตั้งตนเป็นจักรพรรดิของเฉาพีมีผลทางนิตินัย จากนั้นก็ตั้งตนเป็นกษัตริย์รัฐอู่ (ง่อก๊ก) ให้มีผลในทำนองเดียวกันบ้าง
จากเหตุผลข้างต้นของทั้ง เฉาพี หลิวเป้ย และ ซุนเฉีว์ยน
หากพิจารณาในทางพฤตินัยและจะเห็นได้ว่า
หลังจากฮั่นเสี้ยนตี้หมดสิ้นฐานะการเป็นจักรพรรดิไปแล้วก็เท่ากับราชวงศ์ฮั่นสิ้นไป
ส่วนที่ว่าใครจะตั้งตนเป็นจักรพรรดิหรือกษัตริย์อย่างไรก็กระทำกันได้
แต่การกระทำเหล่านี้ก็หาได้มีผลใดๆ ที่จะชี้ว่าแต่ละคนมีอำนาจที่เด็ดขาดแต่เพียงผู้เดียว
จนกว่าจะมีคนใดคนหนึ่งในบรรดานี้สามารถปราบปรามผู้ตั้งตนเป็นใหญ่ที่เหลือได้สำเร็จ
แล้วรวบรวมบ้านเมืองจีนให้เป็นแผ่นดินเดียวกันเท่านั้นการตั้งตนของคนผู้นั้นจึงมีผลเป็นจริงขึ้นมา
ดังนั้น การตั้งตนเป็นใหญ่ของ เฉาพี หลิวเป้ย และ ซุนเฉีว์ยน จึงเป็นการตั้งตนโดยที่ยังไม่มีผู้ใดเป็นใหญ่อย่างแท้จริงแม้เพียงผู้เดียว จึงเป็นสถานการณ์ที่นำแผ่นดินจีนไปสู่ยุคสามขั้วอำนาจ หรือ สามก๊ก นั่นเอง
สามก๊ก
💝💝💝💝💝💝💝💝
ขอบคุณข้อคิดดีๆจากหนังสือ
“สามก๊ก เปาบุ้นจิ้น และเรดการ์ด : เรื่องราวจากเสี้ยวประวัติศาสตร์จีน"
เขียนโดย วรศักดิ์ มหัทธโนบล
📝📝📝📝📝📝📝📝
My Memories Reviews ep.758
23/3/2022
.
#MyMemoriesReviews
#เรื่องน่าจำนำมาเล่า
#สามก๊ก
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
