(ต่อ4) เรากินเหล้า ร้องไห้ กรีดแขนตัวเอง กรีดข้อพับศอกนะ ไหลดีกว่าข้อมือ แล้วปล่อยเลือดไหลเป็นลิ่มๆเต็มหมอน(ดันเป็นสีขาว) นองพื้น แล้วถ่ายรูปให้เพื่อนดูถามมันว่า”มึงเข้าใจยัง ว่ากูเป็นอะไร พวกมึงจะเลิกด่ากู เลิกมองกูในแง่ร้ายได้ยัง” ตอนนั้นไม่เจ็บแผลเลยแม้แต่นิดเดียวมีแต่ความสะใจเพราะเกลียดตัวเอง จนเพื่อนโทรมากรี๊ดใส่ นี่ก็วางสายตัดทิ้ง เราไม่ตายหรอก เรารู้ดี แต่มันสะใจเท่านั้นเอง สุดท้ายหมอนก็ต้องซักก่อนแล้วทิ้ง เดี๋ยวคนเก็บขยะเห็นเลือดแล้วจะตกใจ พันแผลเอง อาบน้ำ กินยา นอนหลับ แล้วก็ นอน แบบเพลียๆเพราะเสียเลือดเยอะ ร้องไห้ด้วย เพื่อนๆมันก็คุยกันแหละ รู้เลยจุดจบคนเป็นโรคนี้คืออะไร .. พวกมันก็ทำใจ แต่คิดได้มั้ยไม่รู้ ว่าส่วนนึงที่เกิดเหตุการณ์วันนั้นก็เพราะเรื่องเพื่อน รักเพื่อน ไว้ใจเพื่อน แต่ดันถูกเพื่อนหักหลัง ..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
