🍺อย่ารู้สึกผิดที่จะใช้ชีวิตให้สนุก🍷
กว่าที่เราจะเข้าใจ ว่าที่จริง ชีวิตไม่ต้อง เคร่งเครียด ขนาดนั้น ก็ได้ ก็ต้องใช้เวลาเรียนรู้เองเกือบ 49ปี ที่ผ่านมา ย้อนกลับไปในวัย 20ต้นๆ ที่ยัง รู้สึก งง งวย ขวยเขิน ชีวิต คือ อารายยยย ไม่เข้าใจ คือ……..??????
รัตน์ต้องสนุก ให้สุดเหวี่ยง ใช่ปะ
รัตน์ต้องได้ทำสิ่งที่วัยรุ่นทุกคนได้ทำใช่ปะ
รัตน์ต้องเฟี้ยวสุดในรุ่นใช่ปะ
รัตน์ต้องเรียนเก่งใ่ช่ปะ
รัตน์ต้องทำงานดีๆ
รัตน์ต้อง รัตน์ต้อง รัตน์ต้อง อื่นๆอีกมากมาย
ต้อง อีก เยอะแยะ ตาแป๊ะไก่ ในแบบที่คนอื่นเป็นใช่ปะ
ไม่ดิ รัตน์ไม่ได้ชอบ เหมือนที่ เค้าชอบ แค่ อยากเรียนรู้ ว่าที่ถูกต้อง มันคือแบบไหนกัน แค่นั้น
ซึ่ง พอเวลา ล่วงเลยมา จนสะสมตัวเลขของอายุ มาขนาดนี้ รัตน์ เข้าใจละ ว่า ชีวิตไม่มี แพทเทิร์น ใดๆ คุณสามารถ ดีไซน์ ชีวิตตัวคุณเองได้ ในทุกรูปแบบ ที่คุณต้องการ
"อย่ารู้สึกผิดต่อการใช้ชีวิตให้สนุก"
แก่งกระจาน
"ดูเหมือนว่าบางคนจะรู้สึกผิดต่อการใช้ชีวิตให้สนุก แต่ที่จริงแล้วคุณสนุกกับชีวิตได้มากกว่านั้น ชีวิตไม่ได้มีแค่งาน ชีวิตไม่ได้มีแค่คำว่าอดทนอดกลั้นหรือขยันหมั่นเพียร"
-ชิอน คาบาซาวะ จากหนังสือ สกิลขั้นเทพของนักบริหารเวลาที่รู้ใจสมอง
บางทีเราอาจจะเป็น "ผู้ใหญ่" มานานเกินไป
เคยมั้ยคะ ตอนเป็นเด็ก อยากแต่งหน้าทาคิ้วทาปาก ขโมยรองเท้าส้นสูงแม่มาใส่ เห็นคนโต ทำอะไรก้อจำ อยากทำบ้าง รัตน์ เป็นเด็กคนนึง ที่ชอบ แผงตัวในกลุ่มของคนโต บางครั้งก็ไปนั่งเนียนๆ นั่งฟัง ผู้ใหญ่ เค้าคุยกัน ก็ งง ๆนะ บางครั้ง
เอาจริงๆ ก็จำไม่ได้หรอกว่าเค้าคุยอะไรกัน เบลอๆ ไป แต่ สิ่งที่ได้คือ การซึมซับ ความเครียด และก็รู้สึกว่า ทำไม พอโต แล้วดู ไม่ค่อยสนุก
เริ่มเข้าใจ ว่า ทำไม ต้องเรียน ทำไมต้องรู้
ตอนอายุ 1-10 ขวบ
ตอนอายุ 10-20 ขวบ
ตอนอายุ 20-30 ขวบ
ตอนอายุ 30-40 ขวบ
ตอนอายุ 40-50 ขวบ
ตอนอายุ 50-60 ขวบ
เราจะมีโอกาส ได้มี 10 ปี กี่ครั้งในชีวิต และแต่ละ ครั้ง ความคิด ที่เปลี่ยนแปลง การใช้ชีวิตที่ผ่านมา ก้อไม่เหมือนเดิม หลายคนถึงชอบพูด ว่า ชีวิตเราต้องไปข้างหน้า ทั้งที่บางครั้ง รู้สึกอยากกลับหลัง ไปเป็นเด็กน้อยที่ไม่ต้องคิดและรับผิดชอบ อะไร นอกจาก หน้าที่ ของตัวเอง (เราได้แค่บ่น) แต่ เวลาย้อนกลับไปไม่ได้ เราเคย 30 ยังแจ๋ว ได้แค่ 1 ครั้ง ภายใน 365วัน เท่านั้น แล้วมันก้อผ่านไป
รัตน์ จึงอยากบันทึก เรื่องราว การเดินทางของชีวิต เอาไว้ เพื่อ อะไรก้อตาม คนที่อ่านเจอ แล้วชอบ คนที่อ่านแล้วไม่ชอบ ก้อเป็นไปตาม สตอรี่ ชีวิตของใครของมัน วันนึง ทุกคนก้อจะได้เรียนรู้ชีวิต กันเอง ปรับปรุง แก้ไข เปลี่ยนแปลง ไปตามวุฒิภาวะ ของแต่ละคน ที่สะสมและเรียนรู้มา จากประสบการณ์ของตัวเอง
เราได้เรียนรู้ว่า ชีวิตมีความรับผิดชอบ มีหน้าที่ที่ต้องทำ มีภาระที่เราต้องดูแล
เมื่อจริงจังกับชีวิต ผลตอบแทนที่ได้ก็คือหน้าที่การงานที่มั่นคง
แต่สิ่งที่อาจจะสูญเสียไปคือรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และสีสันที่ทำให้คุ้มค่ากับการมีชีวิตอยู่
เขาว่ากันว่าเราไม่ได้สนุกน้อยลงเพราะเราแก่ขึ้น แต่เราแก่ขึ้นเพราะเราสนุกกันน้อยลง
อย่าให้หน้าที่ที่เรามีต่อครอบครัวหรือการงาน มาเบียดบังหน้าที่ที่เรามีต่อตนเองไปเสียหมด
หันมาดูแลความรู้สึกและความต้องการของตัวเองบ้าง ลองฟังดีๆ แล้วจะได้ยินเสียงเด็กน้อยข้างในที่กระซิบบอกอะไรเรามาตลอด เด็กน้อยที่ถือดอกไม้ที่กำลังจะเฉาตายเพราะว่าเราไม่ได้พรมน้ำให้มันมานานเกินไป
ทุกชีวิตต้องการน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจ อะไรที่เคยทำแล้ว spark joy ก็จงกลับมาทำมันให้บ่อยกว่าเดิม
เราจะได้รักชีวิต และชีวิตก็จะรักเรากลับ
อย่ารู้สึกผิดต่อการใช้ชีวิตให้สนุกค่ะ
✍️ถ้าชอบก้อฝาก คอมเม้นท์ เม้ามอย ด้วยนะคะ
✍️เพราะครอบครัวเราใหญ่ขึ้น โลก จึงเล็กลง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
