เคยกินกันหรือเปล่า!? : โดราเอม่อน (Doraemon)
Cr. รูปภาพจาก kaidee.com
ขนมขวัญใจนักสะสมสติ๊กเกอร์ จริง ๆ แล้วก็ทำมาเพื่อจะหลอกขายเด็กในวัยอย่างผมเนี่ยแหละ เป็นสติ๊กเกอร์เอามาแปะ ๆ กันให้ครบภาพ มีหนึ่งภาพต่อหนึ่งหน้า ซึ่งรวมกันเป็นสมุดสะสม ก็จะมีประมาณ 8 - 12 ช่องเห็นจะได้ต่อหนึ่งภาพ แต่มันจะมีอยู่หน้าหนึ่งในสมุดสะสม แล้วก็หนึ่งหรือสองช่องเนี่ยแหละที่แม่งโคตรหายาก คือประมาณว่าเป็น Rare Item
สะสมให้ครบ 1 เล่ม เพื่อจะเอาไปแลกรางวัล เป็นนาฬิกาข้อมือตลาดนัดเรือนละ 59 บาท หากแต่ลวดลายมันเป็น Limited Edition ถ้าสมัยนี้ก็เรียกว่าลิขสิทธิ์ถูกต้อง
กล่องละ 5 บาท กว่าจะครบ 1 เล่ม บอกเลยหมดเป็นหมื่น แต่มันก็คือความภาคภูมิใจของเด็กชาย (ส่วนใหญ่) นักสะสม
จริง ๆ แล้วมันก็มีให้สะสมสำหรับมังงะหลายเรื่องอยู่เหมือนกัน แต่ที่พีคสุดต้องตอนที่มังงะเรื่อง "ดราก้อนบอล" โด่งดังคับปริเมืองไทย บรรดาลูกเจ๊กในตลาดซึ่งเป็นเพื่อนผม มันซื้อกันวันละแพ็ค แพ็คหนึ่งถ้าจำไม่ผิดมี 24 กล่อง แล้วถ้าสติ๊กเกอร์มันซ้ำ ก็สะสมเอาไว้เล่น "เขี่ยไพ่" กัน สร้างความบันเทิงได้อีก แต่บางคนเมื่อสะสมครบเล่มเกิดความเสียดาย ไม่แลกรางวัล ด้วยจะเก็บไว้เป็นที่ระลึก
บ้านผมแค่พออยู่พอกิน ได้เงินไปโรงเรียนวันละ 5 บาท แถมยังต้องเหลือกลับไปหยอดกระปุกวันละบาทอีก เลยอด หมดสิทธิ์ซื้อ
แต่ถึงจะอดเล่นอะไรอย่างนี้แบบเพื่อน ๆ เขา แต่ผมก็อิ่ม เพราะพวกมันซื้อมา ไม่เคยกินขนมที่อยู่ในกล่องเลย ทิ้งกันหมด ทำให้ผมมีเงินกลับไปหยอดกระปุกได้วันละ 5 บาท เกือบทุกวัน
โฆษณา