ตอน ภารกิจที่ไม่เกี่ยวกับการสอน
พ่อครัวหนุ่มจากโรงครัวมหาวิทยาลัยไลเดนผลักประตูผับเข้ามา มองซ้ายมองขวาแล้วเดินอย่างรวดเร็วมายืนตรงหน้าเมอร์คิวเรียสซึ่งนั่งอยู่ติดผนังที่มีโคมไฟส่องสว่างจนสามารถเห็นหน้าอย่างชัดเจน
พ่อครัวหนุ่มพูดกับเมอร์คิวเรียสด้วยเสียงอันดังและแข็งกระด้าง
"อธิการมีเรื่องสำคัญต้องคุยกับอาจารย์โดยด่วน"
เมอร์คิวเรียสขณะกำลังอ่านเอกสารต้องเงยหน้าขึ้นมองไปที่หน้าผู้พูด เขาอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมอธิการจึงใช้ให้พ่อครัวมาตามเขาแทนที่จะเป็นคนใช้ประจำตัวอธิการ
"อธิการเรียกหาฉันหรือ? เขามีเรื่องอะไรจะคุยกับฉัน?"
พ่อครัวหนุ่มตอบด้วยคำพูดกวนๆ
"เรื่องสำคัญอย่างนี้ อธิการไม่บอกคนอย่างผมหรอก อาจารย์..."
ด้วยคำพูดที่ไม่ได้ให้ความเคารพของพ่อครัวหนุ่มคนนี้ ถ้าเป็นอาจารย์คนอื่นคงต้องมีการพูดสั่งสอนกันบ้าง แต่สำหรับเขาแล้วเขาไม่ถือสาอะไรเพราะเข้าใจถึงอาชีพคนครัวมักจะพูดจากันอย่างนี้เป็นปกติ
เมอร์คิวเรียสรีบดื่มเบียร์ที่เหลืออยู่จนเกลี้ยง แล้วกลับมหาวิทยาลัยพร้อมกับพ่อครัวหนุ่ม ตอนนั้นเป็นเวลามืดค่ำแล้ว อากาศหนาวเย็น ถนนค่อนข้างลื่น แต่พ่อครัวหนุ่มเดินอย่างคล่องแคล่ว แถมยังอารมณ์ดี ฮัมเพลงไปตลอดทาง ส่วนตัวเขาต้องก้าวเดินอย่างระมัดระวัง เพราะตัวเองยังไม่สร่างเมาจากฤทธ์เบียร์
ระยะทางจากผับมาถึงมหาวิทยาลัยไม่ได้ห่างกันมาก ทั้งสองใช้เวลาไม่นานก็เดินทางมาถึงตึกที่ทำการของอธิการ เมื่อมองขึ้นไปบนตึกจะเห็นห้องทำงานของอธิการสว่างอยู่เพียงห้องเดียว
พ่อครัวหนุ่มบอกลาเมอร์คิวเรียส พร้อมทั้งบอกเขาว่าจะไปเอาพายซึ่งเป็นรางวัลที่เขาสามารถตามเมอร์คิวเรียสมาหาอธิการได้ทันภายในครึ่งชั่วโมง
ตอนนี้เมอร์คิวเรียสเข้ามาอยู่ในห้องอธิการแล้ว อธิการมีรูปร่างเล็ก นัยน์ตาสีฟ้า ไว้เคราหงอกสั้นๆ บนศีรษะสวมหมวกสีดำที่ทำจากขนสัตว์ เสื้อผ้าเป็นสีโทนเข้มค่อนไปทางดำ
“เชิญนั่งก่อนสิ อาจารย์เมอร์คิวเรียส”
“อาจารย์คงสงสัยล่ะสิว่าทำไมผมถึงใช้พ่อครัวหนุ่มไปตามอาจารย์ และทำไมถึงต้องรีบเร่งอย่างนี้ ถ้าอาจารย์ฟังผมเล่าจนจบ อาจารย์ก็จะเข้าใจ”
“นายกเทศมนตรีเมืองเดลฟท์มีหนังสือด่วนถึงผม ท่านขอร้องให้ผมคัดเลือกผู้ที่มีสติปัญญา มีความสามารถ มีความรอบรู้เฉลียวฉลาด เต็มเปลี่ยมด้วยพลังจากมหาวิทยาลัยของเราไปช่วยเหลือเขาโดยด่วน ซึ่งผมพิจารณาแล้วไม่มีใครเหมาะสมนอกจากอาจารย์เมอร์คิวเรียส”
“ไม่ทราบว่าทางเดลฟท์ต้องการคนของเราไปช่วยอะไรครับท่านอธิการ”
“ต้องขอโทษอาจารย์ด้วย ผมไม่อาจเปิดเผยให้อาจารย์ทราบในตอนนี้ แต่อยากให้อาจารย์เดินทางไปเดลฟท์ด้วยจิตใจที่ปลอดโปร่งยังไม่ต้องแบกรับปัญหาของเขาในตอนนี้ ขอให้เป็นหน้าที่ของท่านนายกฯเป็นผู้เล่ารายละเอียดจะดีที่สุด ผมขอให้อาจารย์ไปเข้าร่วมประชุมกับผู้บริหารในเวลาบ่ายสามโมงวันพรุ่งนี้ที่ศาลากลางเมืองเดลฟท์”
อธิการหยิบกระเป๋าเอกสารยื่นให้เมอร์คิวเรียส พร้อมบอกว่า
“อาจารย์ ข้างในกระเป๋ามีจดหมายแนะนำตัว และก็เงินสำหรับให้อาจารย์เอาไปใช้จ่ายที่เดลฟท์ ถ้าไม่พอก็ให้สำรองจ่ายไปก่อนแล้วมาเบิกภายหลัง เรือจะออกจากท่าเรือตลาดปลาตอนเช้าพรุ่งนี้เวลาหกโมง คนขับเรือจะพาอาจารย์ล่องแม่น้ำวเลียทไปเดลฟท์”
“ขอบคุณท่านอธิการที่เชื่อมั่นในตัวผม และขอบคุณสำหรับการอำนวยความสะดวกครับ”
เมอร์คิวเรียสไม่อยากออกเดินทางแต่เช้าเลยเพราะในฐานะนักบวชมันทำให้เขาไม่ได้ร่วมพิธีสวดภาวนาในตอนเช้าที่โบสถ์
“อ้อ! อาจารย์เมอร์คิวเรียส ตัวผมไม่มีความสามารถที่จะปกป้องอาจารย์ตอนอยู่เดลฟท์ได้ อาจารย์ต้องระมัดระวังตัวให้มาก”
เมอร์คิวเรียสตระหนักอยู่แล้วว่าภาระกิจนี้ไม่ธรรมดา สำหรับเขาแล้วถ้าจะมีอุปสรรคใดๆที่เดลฟท์ ก็ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความลับของเขาที่อาจถูกเปิดเผย
เบื้องหลังของความลับที่เมอร์คิวเรียสปกปิดมาตลอดเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ช่วงเวลาที่เขาอยู่ในฝรั่งเศส เขาได้บวชเป็นนักบวชคาทอริกโดยบิสชอพเป็นผู้บวชให้ จากการที่เขาต้องมาใช้ชีวิตในฮอลแลนด์ บิสชอพจึงแนะนำให้เขาปกปิดเป็นความลับ เพราะในฮอลแลนด์แล้ว การเป็นคาทอริกจะใช้ชีวิตอย่างไม่ราบรื่น โบสถ์ต้องไม่สร้างบนถนนหลัก ไม่สามารถให้บริการผู้ศรัทธาจำนวนมากได้ ต้องไม่ทำให้เพื่อนบ้านไม่พอใจ
อย่างไรก็ตามเมอร์คิวเรียสแก้ปัญหาโดยการเข้าบวชเป็นโปรแตสแตนท์ด้วย ผู้ที่รู้ว่าเขาเป็นคาทอริกก็มีแต่บิสชอพที่บวชให้เขาเท่านั้น
- - - - - - - -
โปรดติดตามอ่านในครั้งต่อไป
และสามารถให้กำลังใจด้วยการกดติดตาม
ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม
สุธีร์@อ่านเอาเพลิน
เมืองไลเดนยามค่ำ ภาพจาก wallpaperflare,com
ชุดของนักบวชดัตช์ในศตวรรษที่17 ภาพจาก 1st art gallery.com
เส้นทางทางน้ำระหว่างไลเดนและเดลฟท์โดยใช้แม่น้ำ วเลียท ภาพจาก alamy.com
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
