ตำนานบ้านผีสิงที่อาจจะคุ้นหูใครหลาย ๆ คนอย่าง 'Amityville' ที่เคยเป็นสถานที่ก่อเหตุฆาตกรรมแต่ต่อมากลายเป็นเรื่องราวสยองขวัญที่โด่งดังที่สุดเรื่องหนึ่งเลย
เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ลุงเบ็นจะมาเล่าให้ฟังครับ
ตำนานบ้านผีสิงอมิตี้วิลล์ (Amityville haunting) ถือเป็นหนึ่งในเรื่องผีที่โด่งดังที่สุดในอเมริกาเลยก็ว่าได้ จนเรื่องราวของอมิตี้วิลล์ถูกตีพิมพ์เป็นหนังสือออกมาในปี 1977 และตามมาด้วยภาพยนตร์ในปี 1979
ส่วนใครที่เป็นแฟนหนังสยองขวัญอย่าง ‘Conjuring’ อาจจะคุ้นเคยกันดีกับเรื่องราวของอมิตี้วิลล์แห่งนี้
เรื่องราวของอมิตี้วิลล์เริ่มต้นขึ้นเมื่อเย็นของวันที่ 13 พฤศจิกายน ปี 1974 ‘โรนัลล์ เดอฟีโอ จูเนียร์ (Ronald DeFeo Jr.)’ ที่ขณะนั้นอายุเพียง 23 ปี ได้ออกไปยังบาร์แห่งหนึ่งและบอกผู้คนในนั้นว่าครอบครัวของเขาโดนยิงเสียชีวิตทั้งหมดภายในบ้าน ผู้คนจึงตกใจและได้ตามโรนัลล์กลับไปที่บ้านเพื่อช่วยโทรแจ้งตำรวจให้มาตรวจสอบ
เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจมาถึง พบว่าพ่อแม่ของโรนัลล์และน้องของเขาอีก 4 คน รวมเป็น 6 คน ถูกยิงเสียชีวิตขณะนอนหลับ
ภาพประกอบ 1 : เจ้าหน้าที่ตำรวจ 2 นายที่กำลังขนย้ายหนึ่งในศพที่โดนยิงในบ้าน Amityville
ในตอนแรกโรนัลล์ไม่ยอมรับผิด แต่ต่อมาเขาสารภาพว่าเป็นคนลงมือเองทั้งหมด
หนึ่งในข้อสงสัยของคดีนี้คือเหยื่อทั้ง 6 คนถูกยิงเสียชีวิตขณะนอนหลับและไม่มีร่องรอยการต่อสู้เกิดขึ้นเลย ทั้ง ๆ ที่ปืนของโรนัลล์ที่ใช้ก่อเหตุไม่ได้ใช้ตัวเก็บเสียงแต่อย่างใด
ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน ปี 1975 โรนัลล์ถูกศาลตัดสินว่ามีความผิดฐานก่อเหตุฆาตกรรมเหยื่อทั้งหมด 6 ศพ และโดนโทษจำคุกตลอดชีวิต (ต่อมาโรนัลล์ได้เสียชีวิตภายในคุกด้วยวัย 69 ปี)
ภาพประกอบ 2 : ภาพของ Ronald DeFeo Jr. ที่ต่อมาได้เสียชีวิตในคุกในวัย 69 ปี
หลังจากนั้นไม่นาน ในเดือนธันวาคม ปี 1975 จอร์จและเคธี รวมถึงลูกของพวกเขาอีก 3 คน ได้ย้ายเข้ามายังอมิตี้วิลล์แห่งนี้ โดยพวกเขาบอกว่าได้ซื้อบ้านหลังนี้มาในราคาเพียง 80,000 ดอลลาร์ หรือประมาณ 2 ล้านบาท ซึ่งถูกมาก ๆ
ภาพประกอบ 3 : บ้าน Amityville ในขณะนั้น
วันที่พวกเขาได้ย้ายมาวันแรก พวกเขาได้เรียกบาทหลวงมาสวดภายในบ้าน ตามรายงานเล่าว่าขณะที่บาทหลวงเดินสวดรอบบ้านอยู่นั้น บาทหลวงท่านนั้นได้รู้สึกว่ามีพลังงานบางอย่างมาตบที่มือของเขาและได้ยินเสียงพูดข้างหูว่า “ออกไปซะ!”
ขณะที่ครอบครัวของจอร์จได้อยู่ในบ้านหลังนี้ พวกเขาต่างพบเจอเรื่องแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในบ้านบ่อยครั้ง ไม่ว่าจะเป็นประตูที่ถูกฉีกขาดเอง ตู้เสื้อผ้าเปิดปิดเอง กลิ่นเหม็นเน่าที่ชอบล่อแมลงวันเข้ามา รวมถึงเมือกที่ไหลซึมออกมาจากเพดานและเสียงประหลาดต่าง ๆ ตอนกลางคืน
จอร์จเคยอ้างว่าเขาถูกอะไรบางอย่างปลุกเขาให้ตื่นตอนตี 3 ทุกวัน (เวลานี้เป็นเวลาที่โรนัลล์ได้ลงมือฆ่าครอบครัวของเขา)
จอร์จยังบอกอีกว่าครั้งหนึ่งเขาเคยเห็นภรรยาของเขากลายเป็นคนแก่และลอยตัวขึ้นขณะนอนหลับ รวมถึงได้ยินเสียงเตียงของลูก ๆ ของเขาเคลื่อนไปมาตอนกลางคืน แต่เขาทำอะไรไม่ได้เพราะมีพลังงานบางอย่างหยุดตัวเขาไว้
หลังจากนั้นเพียง 28 วัน ครอบครัวของจอร์จก็ได้ตัดสินใจย้ายออกจากบ้านหลังนี้ และทิ้งของทุกอย่างที่พวกเขาเชื่อว่าโดนสิงไปแล้ว รวมถึงเสื้อผ้าในตู้และอาหารในตู้เย็น
2 เดือนต่อมา เอ็ดและลอร์เรน ซึ่งเป็นผู้สืบสวนเรื่องราวเหนือธรรมชาติ (คนทรง) ได้ถูกเรียกมาสืบสวนบ้านหลังนี้พร้อมกับทีมถ่ายทำในท้องถิ่น
ตามรายงานเล่าว่าขณะที่เขาทั้งสองคนอยู่ในบ้านก็สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง เอ็ดได้เล่าว่าเขาถูกบางอย่างผลักเขาขณะเดินลงไปยังชั้นใต้ดินของบ้าน และพวกเขายังได้ถ่ายรูปมุมต่าง ๆ ภายในบ้านอีกด้วย ซึ่งหนึ่งในภาพเหล่านั้นถูกอ้างว่าถ่ายติดรูปเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังแอบมองออกมาจากห้องนอน (สำหรับคนที่อยากดูรูปให้กดลิงก์ข้างล่างได้เลยครับ)
ต่อมาเรื่องราวของอมิตี้วิลล์ก็ได้ถูกตีพิมพ์ลงหนังสือชื่อว่า ‘The Amityville Horror’ เขียนโดย เจย์ แอนสัน ซึ่งประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก และต่อมาภาพยนตร์ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากหนังสือเล่มนี้ก็ได้ออกฉายในปี 1979 และมีภาค Remake ออกมาในปี 2005
ภาพประกอบ 4 : หนังสือ Amityville horror เขียนโดย Jay Anson ปี 1977
ปัจจุบัน บ้านอมิตี้วิลล์หลังนี้ยังคงตั้งอยู่ที่เดิมแต่ได้มีการเปลี่ยนชื่อที่อยู่ใหม่จาก 102 Ocean Ave. ไปเป็น 108 Ocean Ave. เพื่อลดความสนใจกับเรื่องที่เคยเกิดขึ้นในบ้านหลังนี้
ก่อนบ้านหลังนี้จะถูกขายไปอีกครั้งเมื่อปี 2017 ด้วยราคา 605,000 ดอลลาร์ หรือประมาณ 19 ล้านบาท เคยมีครอบครัวที่อาศัยอยู่บ้านหลังนี้มาแล้วทั้งหมด 4 ครอบครัวนับตั้งแต่เหตุฆาตกรรมฆ่ายกครัวในปี 1974
ภาพประกอบ 5 : บ้าน Amityville ที่ยังคงตั้งอยู่ที่เดิมในปัจจุบัน
จบกันไปแล้วกับ 'จากเหตุฆาตกรรมสู่ตำนานบ้านผีสิง Amityville' หากชอบและอยากติดตามเรื่องราวใหม่ ๆ อย่าลืมกดติดตามเพื่อเป็นกำลังใจให้ลุงเบ็นด้วยนะครับ
References :
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
