มีทางเลือกเสมอ
ยิ่งสถานการณ์ไม่เป็นไปดั่งใจ ความยากลำบากที่ถาโถม โหมซัดกระหน่ำคุณแบบไม่ยั้ง
จนคุณเริ่มที่จะบ่นด่ามันออกมาเพื่อระบายความอัดอั้นในใจที่สะสมมาจนระเบิดออกมาเป็นดั่งภูเขาไฟที่ไม่เคยได้ระเบิดมาก่อน
นี้เองจึงเป็นจุดเริ่มต้นของวงจรพายเรือในอ่าง ทุกการกระทำที่ซ้ำซากทำซ้ำไปซ้ำมา
รู้สึกไม่พอใจ >> พร่ำบ่น >> รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย >> เจอเหตุการณ์ที่ไม่เป็นไปดั่งหวัง >> รู้สึกไม่พอใจ
วนลูปไปไม่รู้จบ
การที่จะยุติวัฏจักรนี้ได้ คุณก็มีทางเลือกอยู่ระหว่าง
ยอมรับมันหรือเปลี่ยนมัน
ว่าแต่ถ้าคุณยอมรับมันได้ คุณคงไม่ระบายให้ใครต่อใครฟังเรื่องเดิม ๆทุกวันหรอก จริงไหมครับ ?
แต่การที่จะออกจากวงจรนี้อย่างถาวรได้คุณอาจจะต้องลงมือกระทำบางอย่าง ด้วยการกระทำไม่ใช่วาจา
เน้นอีกครั้ง การกระทำเท่านั้น !
หยุดพร่ำบ่นถึงความยากลำบาก ความไม่พอใจต่างๆ ถ้าไม่ชอบก็เปลี่ยนมัน ประหนึ่งคุณเป็นเชฟ แต่คุณไม่สามารถทนความร้อนในห้องครัวได้ ก็จงออกมาเสีย
เพราะแค่ความร้อนในนั้นคุณยังทนไม่ได้ นับประสาอะไรกับการใช้เวลาอยู่ข้างในนานๆเพื่อตระเตรียมการทำอาหารให้อร่อย
if you can't stand the heat, get out of the kitchen
Harry S. Truman
และเช่นกัน การไม่ทำอะไรเลยก็ถือว่าเป็นการเลือกอย่างหนึ่งซึ่งเสมือนกับว่าคุณได้ยอมรับมันไปโดยปริยาย
แล้วคุณจะยอมรับมันได้ไปอีกกี่วัน ?
การหวังว่าให้ทุกอย่างดีขึ้น โดยเหตุต่างๆนั้นเหมือนเดิม มันก็เหมือนคุณกำลังหวังให้วันพรุ่งนี้ถูกหวย ทั้ง ๆที่คุณไม่คิดจะซื้อหวยด้วยซ้ำ
ขอขอบคุณทุกกำลังใจที่ติดตามผลงานครับ หวังว่างานเขียนนี้จะมอบคำถามฉุกคิด ความสุข และกำลังใจกับทุกท่านได้
.
ช่องทางที่สามารถติดตามงานเขียนนี้มีทั้ง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
