2 เม.ย. 2022 เวลา 12:22 • ภาพยนตร์ & ซีรีส์
Into the Wind
กลางเดือนเมษายน ปีค.ศ.1980 ผู้คนที่ขับรถบนท้องถนนของเมือง St.John’s เกาะ Newfoundland ของแคนาดาคงจะแปลกใจกับภาพของเด็กหนุ่มใส่ขาเทียม 1 ข้างที่กำลังวิ่งอยู่บนไหล่ทาง โดยมีรถแวนขับตามมาอยู่ห่าง ๆ เด็กหนุ่มคนนั้นคือ Terry Fox วัย 22 ปี
Terry Fox เป็นใครมาจากไหน ??
เขาก็เป็นเด็กหนุ่มชาวแคนาดาที่เติบโตขึ้นมาในครอบครัวชนชั้นกลางคนหนึ่ง Terry เป็นเด็กที่มีความมุ่งมั่นมาแต่ไหนแต่ไร Douglas Alward เพื่อนสนิทที่เป็นคนขับรถแวนคันนั้นเล่าให้ฟังว่า สมัยเรียนมัธยม Terry เล่นบาสเกตบอลไม่เก่ง แต่ก็ยังไม่ล้มเลิกความพยายามคอยโทรมาชวนให้ Doug ไปซ้อมเพิ่มด้วยกัน จนกลายมาเป็นเพื่อนรักและตัว Terry เองก็ได้เป็นนักกีฬาตัวจริงของโรงเรียนในที่สุด
Terry โชคร้ายเป็นมะเร็งกระดูกและต้องถูกตัดขาไป 1 ข้างตอนอายุแค่ 18 ปี ในขณะที่กำลังเป็นช่วงขาขึ้นของการเป็นนักกีฬา ช่วงที่รักษาตัวในโรงพยาบาล Terry พบว่ามีเด็กหลายคนในวัยใกล้เคียงกับเขาต้องทุกข์ทรมานจากการเป็นโรคมะเร็ง พร้อมกับที่เขาได้อ่านข่าวว่ามีนักกีฬาที่ถูกตัดขาแบบเขาสามารถวิ่งมาราธอนได้จนจบ ทั้งหมดนี้เป็นแรงบันดาลใจให้เขาเริ่ม project “Marathon of Hope” ขึ้น โดยเขาตั้งเป้าจะวิ่งข้ามประเทศแคนาดาจากฝั่งตะวันออก (จากเกาะ Newfoundland) ไปยังฝั่งตะวันตก (เมือง Victoria) เป็นระยะทาง 5,000 ไมล์ เพื่อระดมเงินให้กองทุนวิจัยมะเร็ง ตอนแรกตั้งเป้าไว้ที่ 1 ล้านเหรียญ โดยที่เขาจะวิ่งให้ได้ระยะมาราธอนทุกวันคือวันละ 26 ไมล์ (42 กม.)
ถึงตอนนี้เราอาจจะนึกถึงโครงการ “ก้าวคนละก้าว” ของพี่ตูน บอดี้สแลม และคงพอนึกออกว่าการวิ่งระยะทางเท่านี้ทุกวัน ขนาดคนแข็งแรงขาดี ๆ ทั้ง 2 ข้างแบบพี่ตูนยังถือว่าไม่ใช่เรื่องง่าย แล้วสำหรับคนที่ต้องวิ่งด้วยขาเทียม 1 ข้างในยุคที่เทคโนโลยีการทำขาเทียมยังไม่ดีเท่าทุกวันนี้ แถมยังเป็นการวิ่งสวนทางลมอีกด้วยจะยากลำบากสักแค่ไหน
ในช่วงแรก ๆ ที่เริ่มวิ่งแทบจะไม่มีใครสนใจ ได้เงินบริจาคน้อยมาก บางเมืองก็แทบจะไม่ได้เลย แถมวิ่ง ๆ ไป ยังแทบจะโดนรถที่วิ่งมาเบียดตกถนน เพราะไม่มีขบวนรถถ่ายทอดสดวิ่งตามแบบพี่ตูนนะ มีแค่ Doug เพื่อนรักคอยขับรถแวนเป็นทีม service กว่าที่สื่อมวลชนและผู้คนจะเริ่มให้ความสนใจ Terry ต้องวิ่งมาเกือบ 1 ใน 3 ของเป้าหมายแล้วคือพันกว่าไมล์
แต่ละวันที่ออกวิ่ง Terry ต้องเอาชนะช่วงเวลาแห่งความเจ็บปวดใน 20 นาทีแรกของการวิ่งไปให้ได้
(ใครที่อยากรู้ว่าการวิ่งของ Terry เป็นเรื่องที่ยากลำบากแค่ไหน ป้าหมอแนะนำให้ไปชมภาพยนตร์สารคดีเรื่อง Into the Wind) ยังไม่รวมรอยเสียดสีกับขาเทียมและความเจ็บปวดอื่น ๆ แต่เขาก็ไม่เคยล้มเลิกความตั้งใจ
ระหว่างการวิ่ง Greg Scott เด็กวัย 10 ขวบที่ป่วยเป็นมะเร็งและเพิ่งโดนตัดขา 1 ข้างแบบเดียวกัน ได้แรงบันดาลใจจากเรื่องราวการวิ่งของ Terry ขอมาร่วมวิ่งด้วย เหตุการณ์นี้ยิ่งทำให้เขารู้ว่าสิ่งที่เขาตัดสินใจทำครั้งนี้อย่างน้อยก็ช่วยสร้างความหวัง (hope) ให้กับเด็กที่ป่วยเป็นโรคมะเร็งแบบ Greg ได้จริง ๆ
ระยะเวลาเกือบ 5 เดือนหลังจากเริ่มออกวิ่งโรคมะเร็งก็กลับมาเล่นงาน Terry อีก คราวนี้ลุกลามไปที่ปอดทั้ง 2 ข้าง ทำให้เขาไม่สามารถวิ่งจนครบตามที่ตั้งใจไว้ Terry ต้องกลับเข้ารักษาตัวอีกครั้ง จนกระทั่งเสียชีวิตก่อนวันเกิดครบ 23 ปีในที่สุด
ก่อนเสียชีวิต Terry วิ่งเป็นระยะทาง 3,339 ไมล์ในเวลา 143 วัน ระดมทุนได้ 1.7 ล้านเหรียญ ในช่วงที่เขาป่วยจนเสียชีวิตมีคนร่วมบริจาคเพิ่มจนได้เงินถึง 24 ล้านเหรียญ (เท่ากับจำนวนประชากรแคนาดาในตอนนั้น ซึ่ง Terry เคยคิดเล่น ๆ ว่าถ้าคนแคนาดาบริจาคแต่คนละ 1 เหรียญก็จะได้จำนวนนี้พอดี)
ป้าหมอคิดว่าเรื่องราวของ Terry เป็นแบบอย่างของเด็กหนุ่มที่นอกจากมีจิตใจเมตตาเอื้อเฟื้อต่อคนอื่นแล้วยังต้องเป็นเด็กที่มีความมุ่งมั่นและมีจิตใจเข้มแข็งมาก ๆ ที่สามารถเปลี่ยนความทุกข์ของตนเองมาสร้างความหวังให้กับผู้อื่นได้สมกับที่เขาตั้งชื่อโครงการว่า “Marathon of Hope”
ปัจจุบันถ้าใครไปเมือง Ottawa ที่แคนาดาก็จะเห็นรูปปั้นของ Terry Fox ตั้งอยู่ที่นั่น เป็นอนุสรณ์แห่งความมุ่งมั่นตั้งใจและไม่ยอมแพ้
รูปปั้นของ Terry Fox ที่เมือง Ottawa
โฆษณา