ผมขอนินทาเจ้านาย..my boss..
ตอนจบ
หรือเธอกำลังคิดการใหญ่อยู่นะ ผมว่าเธอต้องกำลังจะทำอะไรสักอย่างแน่ๆ
หนึ่งอาทิตย์ที่เธอมาอยู่ที่นี่เจ้านายผมกลับบ้านเร็วขึ้นแต่ยังทำงานหนักเป็นปกติอยู่เช่นเดิม ว่างทีไรเขาก็จะเข้าประชิดตัวเธอทันที เขาใช้เวลาทุกวินาทีให้คุ้มค่า แต่คนบ้างานก็ยังเป็นคนบ้างานอยู่ดี คงไม่มีอะไรมาเปลี่ยนเค้าได้หรอก เพราะถ้าหากเอ่ยถึงงาน ทุกอย่างต้องดีและดีมากเช่นเดิม
เป็นเพียงภาพประกอบ cr.jackson wong
หลังจากที่เธอกลับไปบรรยากาศก็กลับมาตึงเครียดอีกครั้ง ทุกๆวินาทีมีแต่งานกับงาน ผมรู้ว่าเขาคิดถึงเธอมากแต่ไม่ได้เอ่ยปากบ่นให้ได้ยินเท่านั้น เพียงแต่ผมเห็นว่าเขาโทรหาเธอบ่อยขึ้นส่งแชทหาเธอบ่อยขึ้นเท่านั้น
และเขายังคงเสียเงินเป็นล้านซื้อนั้นซื้อนี่ส่งไปให้เธอตลอดแม้เธอไม่ได้เอ่ยปากขอ ตามประสาคนคลั่งรักนั่นแหละ ผมเคยคิดนะว่าเธอทำของใส่เจ้านายผมรึป่าวทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้ได้ นี่ขนาดว่ายังไม่ได้ครอบครองเธอโดยสมบูรณ์แบบก็เสียเงินไปไม่น้อยแล้ว ถ้าวันนั้นมาถึงผมว่าคงต้องเซ็นยกสมบัติให้แน่ๆ ฮ่าๆๆ
หลังจากนั้นสองเดือน เธอก็มีกำหนดมาอีกครั้งปลายเดือนที่สามของการรอคอย นั่นละครับจุดเปลี่ยนจริงๆ คือวันนั้นแหละ
ทันทีที่เธอมาถึงผมรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างทันที
มันเป็นความรู้สึกแบบที่ว่าอำนาจทั้งหมดที่บงการผมมาทั้งชีวิต ตอนนี่มันได้ถูกถ่ายโอนไปยังบุคคลคนนั้นแล้ว แต่วันนั้นมันก็ยังเป็นแค่ความรู้สึกของผมเองคนเดียว
แต่เมื่อเธอมาได้เพียงวันเดียวเธอก็เริ่มเปลี่ยนเจ้านายของผมไปทีละนิดๆ เริ่มจากการนอนตอนกลางคืนบ้าง
ปกติเจ้านายของผมจะไม่ค่อยมีเวลานอนรวมถึงผมด้วยนั่นแหละ เราจะทำงานกันดึกดื่นหรือไม่ก็จนเช้า ส่วนเวลาพักผ่อนอย่าเรียกมันว่านอนเลยให้เรียกว่างีบจะดีกว่า
คืนที่สองของการมาเยื่อนเธอเดินเข้ามาในห้องทำงานของพวกผมพร้อมกับของกินเล่นแก้ง่วงสำหรับทุกคน ผมได้ยินเธอถามเจ้านายว่า "งานเร่งเหรอ" แล้วเจ้านายก็ตอบกลับไปว่า"ไม่เร่งหรอกมีเวลาอยู่" เธอยิ้มแล้วหันไปถามพนักงานคนที่นั่งหน้าคอมว่า "ภรรยาคุณท้องกี่เดือนแล้วนะ" พนักงานคนนั้นหันกลับมามองหน้าเธอแบบงงๆแล้วตอบว่า "7เดือนแล้วครับ" เธอฟังแล้วยิ้มด้วยรอยยิ้มที่ใจดีแล้วพูดต่อว่า "ผู้หญิงท้องแก่ต้องการดูแลนะยิ่งช่วงนี้เธอจะต้องการความรักความเอาใจใส่เป็นพิเศษ ทำงานดึกแบบนี้ที่บ้านมีใครดูแลเธอรึป่าว" พนักงานคนนั้นตอบแบบอึกอักว่าไม่มีใครอยู่กับเมียของเขา เธอยิ้มรับเขาแล้วหันไปยิ้มให้เจ้านายของผม
เป็นคุณ คุณจะทำยังไง?
คืนนั้นผมถึงเข้าใจว่าความรู้สึกที่มันเคยเกิดขึ้นกับผมในวันแรกที่เธอมามันคืออะไร นั่นล่ะครับอำนาจทั้งหมดถูกถ่ายโอนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เพราะหลังจากที่เธอเดินออกจากห้องนั้นไป เจ้านายคนดีของผมก็สั่งให้ทุกคนกลับบ้านพรุ่งนี้ค่อยมาทำต่อ คุณ! มันไม่เคยเกิดขึ้นเรื่องแบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้น OMG เจ้านายผมไม่เคยทำแบบนี้พวกเราไม่เคยวางงานกลางครันแล้วกลับบ้านแบบนี้
เธอไม่ได้เอ่ยปากพูดกับเขาสักนิดว่าขอให้พวกเรากลับบ้าน คุณ! เธอแค่ยิ้มแค่ยิ้มเอง
วินาทีนั้นผมทั้งอึ้งทั้งงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ผมควรจะขอบคุณใครดี ขอบคุณเจ้านายของผมหรือขอบคุณเธอดีล่ะ ฮ่าๆๆ
เธอไม่ได้เปลี่ยนแค่เขาคนเดียวแต่เธอเปลี่ยนชีวิตของพนักงานตัวน้อยๆอย่างพวกเราด้วย แถมเธอยังมั่นใจด้วยว่าเจ้านายผมจะให้เลิกงานตอนนั้น ถามว่าผมรู้ได้ยังไงน่ะเหรอ ก็ตอนที่พวกเราลงมาข้างล่าง เธอนั่งรอพวกเราอยู่แล้วพร้อมกับของฝากสำหรับคนท้อง...
หลังจากวันนั้นงานไหนที่ไม่เร่งพวกเราก็จะได้กลับเร็วขึ้นไม่ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำอีกแล้ว ส่วนงานไหนที่เร่งก็ยังจำเป็นต้องอยู่
บางทีที่งานเร่งมากจนออกจากห้องไปไหนไม่ได้ พวกเราจะเห็นเธอเข้ามาในห้องทำงานบ้าง
มาหลอกให้เจ้านายผมงีบได้ครั้งละชั่วโมงหรือไม่ก็ครึ่งชั่วโมง เมื่อถึงเวลาที่เขากำหนดไว้เธอจะปลุกเขาทันที
แรกๆผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงยอมนั่งท่าเดียวเป็นชั่วโมงเพื่อให้เจ้านายผมได้นอนหนุนตัก ทำไมเธอถึงต้องทำแบบนั้นจนผมเห็นเป็นกิจวัตรของเธอไปแล้ว เธอไม่เคยถามเรื่องงานคำเดียวที่เธอถามคืองานเร่งไหม และคำตอบของเจ้านายผมก็จะมีอยู่แค่สองคำคือ เร่ง กับไม่เร่ง ไม่มีคำอธิบายหรือแจกแจงใดๆแต่เขาทั้งสองดูเหมือนจะเข้าใจกันดี
เธอทำแบบนี้มาเป็นเวลาเกือบสองเดือน สองเดือนแล้วที่ชีวิตเราเปลี่ยนไป
และแล้ววันที่เธอใจอ่อนก็มาถึง มันตรงกับวันเกิดของเจ้านายผมนั่นแหละ ฮ่าๆๆ
เป็นเพียงภาพประกอบ cr.jackson wong
ของวัญมากมายที่เจ้านายได้รับมันคงเทียบไม่ได้กับการได้ครอบครองเธอโดยสมบูรณ์แบบ ของขวัญที่เจ้านายผมเฝ้าทะนุถนอม..ไม่ใช่สิ..ของขวัญที่เจ้านายผมเฝ้าหาโอกาศฉกฉวยอยู่ตลอดเวลา ฮ่าๆ เขาได้มันมาสมใจแล้ว
หลังจากวันนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด การกินอยู่หรือแม้แต่บรรยากาศก็เปลี่ยนไป
วันนึงเจ้านายผมนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกกลางบ้าน เขามองไปรอบๆแล้วพูดกับผมประโยคนึงว่า
" พี่ ผมพึ่งรู้ว่านี่คือบ้าน"
ผมได้ยินแบบนั้นในสมองของผมก็ว่างเปล่าไปชั่วครู่ ผมรู้สึกได้ว่าน้องชายของผมคนนี้เขากำลังมีความสุขแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ผมอยู่กับเขามานานมาก มากพอที่จะรู้ใจเขา พวกเราทำงานกันหนักพอๆกับเม็ดเงินที่ได้รับ ถึงแม้มันจะเป็นงานที่เรารักแต่มันก็มีบางครั้งที่เราเหนื่อยและท้อ
ก่อนนั้นเขาจะแก้ปัญหาด้วยการดื่ม แต่ตอนนี้เขาแค่กลับบ้านแล้วนอนลงข้างเธอ
ตอนนั้นผมเคยบอกว่าผมไม่เข้าใจว่าเธอจะทนนั่งเป็นชั่วโมงให้เหน็บกินทำไมในเมื่อเจ้านายผมเขาไม่ใช่คนถือตัว นอนได้ทุกที่ ผมไม่เข้าใจว่าเธอจะเสียเวลาทำอาหารมาให้พวกเรากินทำไมในเมื่อเธอจะสั่งจากข้างนอกก็ได้ เธอจะเสียเวลามาจำทำไมว่าใครเป็นอะไรเกิดวันไหน อยู่กับใคร และกำลังคิดจะทำอะไรอยู่ ทำไมเธอต้องทำตัวเป็นโคนันเก็บรายละเอียดทุกสิ่งทุกอย่าง
ผมเข้าใจแล้ว
ผมเข้าใจแม้กระทั่งสิ่งที่แม่เคยพูดว่า ถ้าจะหาเมียให้หาเมียที่เป็นเสมือนบ้านไม่ใช่เมียที่เป็นเช่นโรงแรม
ผมเข้าใจแล้วว่าต่อให้โรงแรมหรูและดีขนาดไหน ยังไงก็ไม่สบายเท่าอยู่บ้าน
ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมเจ้านายผมถึงพูดแบบนี้ทั้งที่เขาก็เคยพักโรงแรมหรูอยู่บ้าง เพราะความจริงแล้วสิ่งที่ผมรู้สึกคงเทียบไม่ได้กับที่เขารู้สึก ถึงแม้มันจะเป็นคำพูดสั้นๆ แต่มันอธิบายทั้งชีวิตของเขาเลย
เอาล่ะ ผมว่ามันถึงเวลาแล้วที่ผมจะหาบ้านเป็นของตัวเอง ไม่ใช่เอาแต่อิจฉาที่คนอื่นมีบ้านอยู่แบบนี้ ฮ่าๆๆ ผมไม่รู้ว่าจะเจอบ้านที่อบอุ่นแบบนี้รึป่าว เอาเป็นว่าแล้วแต่โชคชะตาแล้วกัน
และทีสำคัญผมมีบางอย่างที่อยากบอกพวกคุณ
..
..
..
ความจริงแล้วผม..ไม่มีตัวตน
ไม่มีเจ้านาย ไม่มีเธอคนนั้น..ไม่เคยมี
..
..
..
เรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น...ผม..โกหก
..
สุขสันต์เนื่องในวันโกหก
01/04/2022 April fool's Day
เมษาน่าโง่
สุขสันต์วันแห่งการหลอกลวง เดือนแห่งการหลอกลวง
คุณโดนหลอกแล้วล่ะ
..
cr.in a dream
me.ถนนสายเก่า
😋😛😝😜🤪🤪😜😝😛😋
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
