🔸 สมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี ครั้งเมื่อราตรีผ่านไป มีเทวดาองค์หนึ่งมีรูปงดงามมาก เปล่งรัศมีสว่างทั่วพระเชตวัน เข้าไปเฝ้าพระพุทธองค์ เทวดาองค์นั้นกราบพระพุทธองค์แล้วทูลถามว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์ (ผู้ปราศจากทุกข์) พระองค์ทรงข้ามห้วงแห้งกิเลสได้อย่างไร”
🔸 พระพุทธองค์ได้ตรัสตอบว่า “เราเองไม่พัก ไม่เพียร จึงข้ามห้วงแห่งกิเลสได้ .. เมื่อใดเรานั้นยังพักอยู่ เมื่อนั้นเราก็
ยังจมอยู่ เมื่อใดเรายังเพียรอยู่ เมื่อนั้นเราก็ยังลอยอยู่แน่นอน .. เราไม่พักไม่เพียร อย่างนี้แล จึงข้ามห้วงแห่งกิเลสได้”
🔸 เทวดาองค์นั้นได้กล่าวว่า “นานจริงหนอ ข้าพเจ้าจึงได้พบพราหมณ์ผู้ดับกิเลสได้สิ้นแล้ว ผู้ไม่พักไม่เพียร ก็ข้ามตัณหาอันเป็นเครื่องเกาะเกี่ยวในโลกได้” ครั้นเทวดากล่าวจบแล้วก็กราบพระพุทธองค์ แล้วกระทำการประทักษิณ คือเดินเวียนขวาพร้อมประนมมือ 3 รอบ แล้วจึงหายตัวไป
#ไม่พัก นั้นหมายถึง ไม่แสวงหาความสุขในทางกามารมณ์
#ไม่เพียร นั้นหมายถึง ไม่แสวงหาความทุกข์ด้วยการทรมานตนให้ลำบาก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
