เราเริ่มเข้าหาธรรมในวัย 26 พัฒนาอย่างช้าๆ (ช้ามากๆ) เราฝึกดูแต่ภายในตัวเอง จนถึงจุดที่ไม่ค่อยสนใจว่าใครจะคิดอย่างไร
พอเข้าใจอะไรๆ (ไม่ได้ขั้นสูง) แทบไม่คุยเรื่องธรรมะกับใคร เพราะสำรวจคนรอบตัว เมื่อเปิดปากคุยภาษาธรรม คนยิ่งเดินหนี 😆 เลยคุยภาษาคนง่ายๆ ใครคุยแบบไหนเราก็คุยแบบนั้น
พอเรียนสูงกว่าคนอื่นติดพูดวิชาการ ก็ถูกเสียดสีหาว่าคุยไม่รู้เรื่อง หลังจากนั้น...เจอแม่ค้าก็คุยภาษาแม่ค้า คุยกับนักเลงก็คุยภาษานักเลง
ไม่ใช่ไม่มีจุดยืน แต่เลือกทำในเวลาเหมาะสม พอจิตมันเท่าทัน ก็แค่หาวิธีเลี่ยงฟังคำแดกดัน จิตเราไม่เสียนะ แต่หวังดีกับคนพูดค่ะ สงสารไม่อยากให้ใครทำผิดศีลกับเรา 😁
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
