บันทึกประจำวัน 10 เม.ย. 2565
การได้รับกำลังใจหรือการสับสนุนแห่งที่สำคัญที่สุด คือ กำลังใจหรือการสนับสนุนจากครอบครัว ซึ่งนั้นไม่ใช่สำหรับครอบครัวผมตั้งแต่ที่ผมจำความได้มีสิ่งมากมายที่ตัวผมเองต้องการที่จะทำและอยากที่จะได้ลองทำสักครั้งว่ามันเป็นสิ่งที่ชอบหรือป่าว 😤 แต่เมื่อบอกกับครอบครัวไปสิ่งที่ตัวกระผมนั้นได้ตอบรับมานั้นคือ “สิ่งนั้นมันไร้สาระ ทำแล้วจะได้อะไรขึ้นมา ไม่มีเงินให้ทำหรอก และก็ถ้าอยากได้ก็เรียนแล้วเอาเกรดมาแลกสิ”ถ้ามีใครได้มาอ่านถึงตรงนี้ผมของกล่าวเลยนะครับสถานะทางการเงินของครอบครัวผม อยู่ฐานะปานกลางครับไม่ได้ลำบากอะไรมากมายและทุกครั้งที่ผมสามารถทำคะแนนหรือเกรดเฉลี่ยได้ถึงเป้าหมายก็ได้นำไปของรางวัลเพื่อแลกกับสิ่งที่ผมอยากทำและคำตอบที่ผมได้คือ เคยสัญญาไว้ด้วยเหรอ ต้องได้มากกว่านี้สิ ไว้ครั้งหน้าละกันนะ หรือไว้ถูกรางวัลสลากก่อนนะ แล้วสิ่งต่างๆ ก็เริ่มสะสมความผิดหวังความไม่เชื่อใจและความที่ไม่รักษาคำพูด
ยกตัวอย่างของความผิดหวัง
- 1.การให้ของรางวัลของผมกับพี่ชาย โดยให้เหตุไปว่าแบ่งให้พี่บ้าง แล้วก็ไม่เคยได้ของนั้นกลับมาอีกเลย
2. จะซื้อของให้เมื่อเข้ามหาลัยได้ เมื่อผมสอบได้ก็บอกว่าไว้ก่อนค่อยว่ากันให้เรียนจบ จนถึงปัจจุบันนี้ตัวของผมนั้นเรียนจบแล้วได้มีงานทำแล้วสิ่งที่ขอไปนั้นก็ยังไม่ได้อยู่เลย 😊
นี้เป็นแค่ตัวอย่าง 1/ล้านเหตุการณ์ ที่ผมได้เจอมาตลอดชีวิตกับครอบครัวที่ไม่เคยสนับสนุนผมแม้ในการอาชีพหรือการเรียนที่ผมตั้งใจและฝันว่าอยากลองทำมันดู ชีวิตมีแต่การตีกรอบอยากให้เป็นในสิ่งที่พวกท่านคิดว่าดี จนมาถึงทุกวันนี้ตัวผมเองมีความรู้สึกน่าสมเพชกับตัวเองที่ทำไม ต้องพยายามทำในสิ่งที่เป็นอยู่แบบนี้เพื่อให้เขาภูมิใจในตัวเรา ทั้งที่เขาไม่เคยจะสนใจหรือแคร์ความรู้สึกอะไรเราเลย แล้วบ้านก็ไม่เคยเป็นสถานที่มีความสุขอีกเลยมีแต่ความทุกข์ไม่สบายใจ ถ้าใครผ่านมาได้อ่านบันทึกข้อความนี้ ขอให้พวกท่านทุกคนใส่ใจคนในครอบครัวให้ดีสิ่งที่พวกเขาต้องการมาที่สุดอาจไม่ได้เป็นอะไรที่มากมายเลย กำลังใจจากคนในครอบครัวเป็นสิ่งค่อยขับเคลื่อนคนๆหนึ่งให้มีแรงที่จะสู้ต่อกับชีวิตของวันพรุ่งนี้ได้เลยนะครับ สำหรับตัวผมในตอนนี้………………ขอแค่นอนหลับให้สบายก็พอแล้วได้มีแรงมาทำงานเพื่อจะได้มีอะไรกินในแต่ละวัน…………ขอบคุณครับ 😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
