"จะวิ่งลอดใต้เชือกยังไง..ให้พ้น"
วิ่งไปคนเดียว
วิ่งไปเป็นคู่
วิ่งไปเป็นกลุ่ม
มีเพื่อนคนหนึ่ง
วิ่งไปแล้วล้ม จึงมีบาดแผล
แล้วตัดสินใจ ขอไม่ไปต่อ
(ฉันได้เรียนรู้ว่า)
"ความเจ็บปวด"
ทำให้เรากล้าหยุดทำ
บางสิ่งบางอย่างได้ทันที
ส่วนฉัน ขอวิ่งไปคนเดียว
แล้วได้ค้นพบ ความกลัวในใจตน
"เมื่อความกลัว" เข้ามาสกัดกั้น
ความกล้าที่จะก้าวออกไป
ท่าทีของฉันจึง..ยึกยัก สับสน
แฝงด้วยความไม่แน่ใจ.......
แต่ท้ายที่สุด ฉันได้ "ขอบคุณตัวเอง"
ที่ยังมีความกล้า ไปพร้อมกับความกลัว
และจะได้รู้จักตัวเองมากขึ้น
มองเห็นเพื่อน ๆ ที่วิ่งกันเป็นคู่ ๆ
พบเจอรอยยิ้ม
พร้อมท่าที แห่งความเชื่อมั่น
ด้วยการจับมือกัน
คู่เราไม่ล้มแน่นอน
ได้ยินเสียงสัญญาณ
จากปากดัง ๆ
นับ 1 2 3 ไป!!
คือ จังหวะเพื่อการก้าวเดิน
ให้สอดคล้องกัน
พลังแห่งความสุข
ที่ได้มาจาก"ความอุ่นใจ"
ที่ยังมีเพื่อน
คอยประคองมือ
วิ่งที่ว่าเจ๋ง!!!
เก๋ากิ๊บเก๋
และเท่ที่สุด
คือ วิ่งไปเป็นคู่
"แล้วไม่ต้องจับมือกัน"
ดูคู่นี้มีท่าทีสบาย ๆ
แถมใบหน้าแบบชิล ๆ
ไร้ความกังวล
แต่แฝงด้วยความท้าทาย
พอคู่นี้ลอดเชือกไปได้สำเร็จ
สีหน้าของทั้ง 2 แสดงถึง..
"ความทรงพลัง!!"
ที่เราไม่สามารถจะอธิบายต่อ
ให้เห็นภาพได้เลย55
อ๋อ!! สิ่งนี้เค้าเรียกว่า
"ความเป็นอิสระ"
ที่ได้สร้างตัวตนของคู่นี้
ให้เกิด "ความเข้มแข็ง"
จากภายในนั้นเอง
(ฉันได้แต่แอบคิดในใจ..)
(ว่าอยากลองวิ่งแนวนี้ดูจัง คงจะฟินดีนะ)
ไม่ว่าจะวิ่งแบบไหนก็ตาม
ที่ทั้งยาก และท้าทายที่สุด
คือ การวิ่งไปเป็นกลุ่มใหญ่
อย่างพร้อมเพรียงกัน
"เพื่อการหลุดพ้น" จาก
เชือกเส้นนั้นให้ได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
