มันมีอยู่เรื่องหนึ่ง ที่เราอาจจะเคยได้ยินกันมา ว่าทุกดวงจิตนั้นปกคลุมไป ด้วยคำว่าอวิชชา อุปาทาน วิบากกรรม เพียงแค่สามคำนี้ เราก็ต้องมาใคร่ครวญดู เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น ด้วยอารมณ์ที่เค้าเรียกว่าปรุงแต่ง เราก็ไม่เคยรู้จัก ไม่รู้ว่าอารมณ์ทิฐิ ความคิดเห็นนั้นมันมาจากตรงไหนบ้าง มีอะไรที่ทำให้จิตนั้นหลงใหล เชื่อยึดถืออยู่นั่น ถ้าเราได้ฝึกหัด เรียนรู้จักสิ่งที่เกิดขึ้นในตัวตนมากขึ้นจับตนค้นตน เราก็จะได้เรียนว่า สาเหตุที่เรามีความเชื่อแตกต่างกัน มีทิฐิความคิดเห็นที่ แตกต่างกัน นิสัยอะไรแตกต่างกัน ก็ล้วนเกิดขึ้นจากคำว่า สะสมอะไรไว้ ที่ห้อมล้อมจิตของเราอยู่ เรานำเข้าสู่ตัวตนของเราเอง แล้วก็ยึดโดยไม่รู้ตัว เพราะของมันมองไม่เห็น คือ มันไปได้เป็นวัตถุสิ่งของ แต่มันเป็นนามธรรม ที่ไหลเข้ามาเลยวิญญาณทั้งหก เข้าไปสู่จิต มันก็เป็นอวิชชาปกปิดจิตไปเสียเลย เค้าเรียกว่า สะสมอวิชชาไปเรื่อยๆ จนแก่เฒ่าชราไป