ทำจิตใจให้สงบ เพื่อพบความสุขทึ่แท้จริง
ความสุขของชีวิต
เมื่อเรียนจบใหม่ ๆ ระหว่างรองานที่สมัครไว้ พี่ชายชวนฉันไปพักอยู่ใน กทม. เพื่อความสะดวก จะเหตุบังเอิญหรืออะไรก็ไม่ทราบ วันนั้นมีชายสูงวัย มาหาพี่ชายที่บ้านพัก ให้ช่วยหาคนดูแลผู้ป่วยติดเตียง ตอนนั้นกำลังว่างงาน จึงรับอาสา
ผู้ป่วยชื่อ คุณยายราตรี อายุ 86 ปี เป็นหญิงชราตัวคนเดียว ไม่มีลูก ส่วนสามีเสียชีวิตแล้ว ปัจจุบันอาศัยอยู่กับครอบครัวบุตรบุญธรรมที่เธออุปการะเลี้ยงดู ส่งเสียให้เรียนหนังสือจนจบปริญญาตรี
ลูกชายเป็นคนดีมีน้ำใจ มีหน้าที่การงานดี เป็นที่เคารพนับถือของผู้คน แต่ภรรยา มีอัธยาศัยตรงกันข้าม เป็นผู้ที่เห็นแต่ประโยชน์ส่วนตนน้ำใจคับแคบ และไม่พอใจสามี ที่รับดูแลผู้ป่วยติดเตียง
เมื่อลูกชายไม่อยู่ ผู้เป็นภรรยามักหาเรื่องส่งเสียงดัง ดุด่าใช้วาจาหยาบคายกับคุณยายผู้ป่วย ลงไม้ลงมือจนเนื้อตัวเขียวช้ำ
วันหนึ่ง คุณยาย เล่าพฤติกรรมภรรยาให้ลูกชายฟัง คำพูดที่ได้ยินคือ ต้องอดทนนะครับ ภรรยาผมเป็นคนอารมณ์ร้อน หากทนไม่ได้ต้องไปอยู่สถานรับดูแลผู้ป่วยติดเตียง คุณยายเงียบ แต่ในใจเจ็บช้ำ
คุณยาย เล่าให้ฟังว่า วัยสาว ทำธุรกิจค้าขายสินค้าย่านสำเพ็ง เธอและสามี รับสินค้าจากประเทศจีนมาขายเมืองไทย กิจการค้าเจริญก้าวหน้ามีเงินเก็บและทรัพย์สินสะสมเลี้ยงชีพได้ตลอดชีวิต
แต่เธอและสามีไม่มีทายาทสืบสกุล
ต่อมา ได้รับอุปการะหลานของคุณตา เข้ามาเรียนต่อปริญญาตรีในกรุงเทพฯ เขาเป็นเด็กดีขยันขันแข็งช่วยงานเธอประจำ ทำให้คุณยายรักเหมือนลูก ส่งเสียจนเรียนจบการศึกษา มีงานที่ดีทำ และแต่งงานมีครอบครัว คุณยายก็ยินดีที่ลูกชายประสบความสำเร็จ
คุณยายราตรี ต้องอยู่คนเดียวเมื่อสามีประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต แต่เธอไม่เดือดร้อนเพราะเงินทองและทรัพย์สินที่หาร่วมกันไว้มีเพียงพอ และยังทำงานบริหารธุรกิจส่วนตัวได้
เข้าสู่วัยชรา คุณยาย เผชิญกับโรคไขมันอุดตันในเส้นเลือดและโรคเบาหวาน ต้องรักษาตัวต่อเนื่อง
ซ้ำร้ายเมื่ออายุ 75 ปี คุณยายล้มในห้องน้ำบาดเจ็บ นอนรักษาตัวในโรงพยาบาลนานหลายเดือน และกลายเป็นคนทุพลภาพช่วยตัวเองไม่ได้ ผู้ที่เคยนับเป็นญาติ พากันปฏิเสธที่จะรับภาระ
คุณยายราตรี เป็นผู้ที่มีเงินและทรัพย์สมบัติมากคนหนึ่ง นอกจากเงินสดในธนาคาร เพชรทอง บ้านและที่ดิน มีอพาตเม้นท์ตึก 3 ชั้นยานธุรกิจให้เช่า มีหุ้นในตลาดหลักทรัพย์หลายแห่ง
สิ่งนี้ทำให้ ภรรยาของลูกบุญธรรม ยอมให้สามีพาหญิงชราผู้ป่วยติดเตียงเข้ามาดูแลในบ้าน โดยมีเงื่อนไขว่า ต้องลงนามในหนังสือมอบอำนาจ การดูแลทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้แก่สามีเป็นผู้ดูแล
คุณยายราตรี จำใจยอมลงนาม เพราะไม่มีทางเลือก
ฉันทำงานหนักทั้งชีวิต เก็บเงินก็บทอง หวังว่าเงินทองและทรัพย์สมบัติที่มีจะช่วยดูแลเมื่อเจ็บป่วยหรือแก่ตัวลง
แต่ตอนนี้เงินทองเหล่านั้นไม่ใช่ของฉันแล้ว
ฉันไม่มีกรรมสิทธิ์ ในทรัพย์สินที่หามาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรง ฉันไม่มีเงินติดตัว มีเพียงเสื้อผ้าปกปิดร่างกายชุดเดียว บางวันไม่มีเสื้อผ้าปิดกายเพราะถูกทำโทษที่อุจาระเลอะ
ฉันต้องอดทนทั้งที่ไม่อยากอดทน ไม่ว่าพวกเขาทำอะไรฉันก็ไม่อาจต่อสู้ ขัดขืนได้ ชีวิตที่เหลือถือว่าชดใช้กรรม ได้แต่สวดมนต์ภาวนาให้อภัยทุกคนเพื่อจะทำให้จิตใจฉันได้พบความสงบสุขเมื่อหมดลมหลายใจ
คุณยายราตรี คงหลับสบายได้พบความสุขสมดังตั้งใจ แต่เรื่องราวของท่านทำให้ฉันคิดอยู่เสมอว่าความไม่เที่ยงแท้แน่เนอนเกิดขึ้นได้ในชีวิตคนเรา จงอย่าประมาทหมั่นสร้างคุณงามความดีเสมอ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
