🦋 บางครั้งพฤติกรรมผู้ป่วยทางด้านจิตใจ ประสาท และสมอง ที่แสดงออกมาไม่ดีงาม ไม่ได้เรียกร้องความสนใจ อย่างที่ใครบางคนเหยียดหยาม ดูแคลน หรือตั้งแง่รังเกียจ
ผู้ป่วยแค่ส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ
ผู้ป่วยที่ยังพอจะรู้ตัวเองและยอมรับว่าตัวเองป่วย แล้วหาหมอรักษาบำบัดเยียวยา น่าจะมีไม่ถึงครึ่งโลก ไม่สิ 1/10 ของจำนวนประชากรโลกดีกว่า (เดามั่วแหละ ดูออก)
การเสพยา ของมึนเมา หรือบิดเบือนด้วยพฤติกรรมอื่นทดแทน เป็นการดูแลสภาพจิตใจตัวเองอย่างนึงเหมือนกัน การดื่มสังสรรค์ปาร์ตี้เพื่อให้สนุกสนาน ให้ร่างมันมึนเมาสุดเหวี่ยงแล้วได้หลับสบาย (ตื่นมาจะแฮ้งค์หรือไม่ขึ้นอยู่กับคุณภาพของที่กินเข้าไป)
กับการไปพบจิตแพทย์และรักษาด้วยวิธีการต่างๆ บำบัดในรูปแบบหลากหลาย กิจกรรมกลุ่ม พูดคุยปรึกษา กินยา แต่ผลก็คือได้หลับสบาย จิตใจดีขึ้น แทบไม่ต่างกันเลย
ยาที่ผู้ป่วยใช้กินเพื่อรักษา ความจริงแล้ว ก็มาจากแหล่งเดียวกันด้วยซ้ำ แต่ถูกผลิตขึ้นมาให้ปลอดภัย เกิดผลข้างเคียงต่อระบบร่างกายน้อยที่สุด มันคือยาเสพติดนั้นแหละ ความปลอดภัยคือได้อยู่ในความดูแลของคุณหมอผู้รักษาที่มีใจเมตตาเป็นพื้นฐานด้วย อย่างน้อยก็ไม่มีผลต่อตับไตในระยะยาว
การได้พูดได้คุยให้รู้ว่า ยังประคองสติได้มาก-น้อย ยังสามารถใช้ชีวิตแบบมนุษย์ปกติทั่วไปได้ นั่นเป็นสิ่งที่ผู้ป่วยต้องดูแลรักษาตัวเองให้ตรงจุด
ถ้าผู้ป่วยหวังพึ่งยาอย่างเดียวแต่ไม่รู้จักปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ฝึกฝนจิตใจให้แข้มแข็ง ก็คงต้องพึ่งยาไปตลอดชีวิต แต่ถ้าจะเป็นแบบนั้น พยายามแล้ว หรือไม่เคยคิดพยายาม ก็ควรยอมรับมัน ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย
แต่เชื่อสิ ความเร้นลับซับซ้อนในจิตใจ บอกใครไม่ได้ทั้งหมดหรอก ถ้าบอกได้ คงต้องบอกกับหมา กับแมว หรือก้อนหิน ก้อนแร่ 🦋
การฝึกฝนจิตใจ มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น สำหรับผู้ป่วยที่ต้องต่อสู้กับความคิดด้านมืดของตัวเองที่บ้าคลั่งหนักหน่วงมายาวนาน จนบางครั้งต้องยอมให้มันครอบงำดำดิ่งเป็นวังวน ลงเหวลึก กว่าจะนึกได้ แล้วปลุกตัวเองให้สะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นจากภวังค์
อาจจะทำให้คนรอบข้าง ติดกับดักความมืดมิด เศร้าโศก วิตกกังวล และหดหู่ไปด้วย คล้ายเป็นโรคติดต่อ ถ้าคนใกล้ตัวจิตใจไม่แข็งแกร่งจริงๆ ขอแนะนำ ถอยออกมาให้ไกลห่างก่อนจะถูกดูดเข้าไปในหลุมดำของผู้ป่วยที่น่ากลัวคนนั้น .. ถ้าคิดว่าเขาน่ากลัวนะ ขอให้ออกห่าง จะดีต่อทั้งสองฝ่าย
ความแปลกแยกที่เขารู้สึกได้จากสังคมคนรอบข้าง สร้างบาดแผลให้เขาได้มากกว่าแผลเก่าเสียอีก บางครั้งการถอยห่างจากผู้คนรอบข้างที่เขาสามารถคิดได้ อาจเป็นการหนีจากไปโดยไม่บอกกล่าว หรืออาจจะหนีไปอยู่ในโลกของเขาเอง คือหลุดจากการครองสติ หรือแค่คิดว่าตายจากไปก็จบกัน
ใครจะรู้ เขาอาจจะติดอยู่กับฝันร้ายที่น่ากลัวไปตลอดกาลที่เขาไม่สามารถกระชากจิตวิญญาณให้หลุดสะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นมาหายใจจริงๆ ได้อีกเลย นี่อาจเป็นความเชื่อ ไม่มีใครรู้จริงๆ หรอก
การแสดงพฤติกรรมออกมาในรูปแบบต่างๆ มันช่างหลากหลายแม้จะเป็นผู้ป่วยจำนวนหนึ่งคนถ้วนก็ตาม
ถึงแม้ว่าผู้ป่วยคนนั้นจะบอกว่า ไม่ต้องมาสงสาร เห็นใจ เกลียดคำว่า "สู้ๆ นะ" แต่ลึกๆ คงจะดีถ้ามีใครซักคนคอยอยู่ข้างๆ รับฟังเขาบ้างอย่างเงียบๆ ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจความคิดอ่านของเขามากนัก หรือ ไม่เข้าใจเลย
รับฟังโดยไม่ต้องพูดอะไร ก็ได้นะ
ไม่งั้นก็ปล่อยให้เขาพูดกับตัวเอง หรือต้นไม้ ก้อนหิน ก้อนแร่ ก็ดี หรือไม่ต้องไปสนใจเขา เขาเป็นแค่อากาศธาตุ
ถ้าไม่ได้รักเขา 🌻
ช่างหัวเขาเถอะนะ อย่าไปยุ่งกับเขาเลย 🦋
❄️❄️❄️
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
