Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
Spirits of Siam
•
ติดตาม
17 เม.ย. 2022 เวลา 15:58 • นิยาย เรื่องสั้น
#สี่ดรุณีตอนที่10,
#บารมีองคต8,
#FragmentsOfForever,
สวัสดีครับ เพื่อนๆ,😇
คืนนี้ขออนุญาตส่งเพลง
Fragments of Forever ที่ได้ครูโต๊ะมาช่วยร้องคู่ ให้เพื่อนๆฟัง เพิ่มอรรถรสในการอ่านสี่ดรุณี ค่ำคืนวันอาทิตย์นี้นะครับ 😇❤️💙🎶🎵🥛🎹
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ครับ
T.Mon
(17/4/2022)
-
บทที่ 1 สี่ดรุณี
ตอนที่ 10/8บารมีองคต
ความเดิมตอนที่แล้ว:
คุณหนูแย้มถูกพิษนาคราชจากอดีตผู้ครอบครองกำไลมาศนาคบาศ..
จนทำให้ร่างทิพย์ของคุณหนูแย้มหลุดออกจากกายเนื้อ..มาพบกับเมขลาพาริส ผู้ที่ได้เคยประพรมน้ำอมฤต ปกป้องคุณหนูแย้มเอาไว้
และเป็นผู้นำทางให้คุณหนูแย้มกลับคืนสู่ร่างได้ในที่สุด..
ในขณะเดียวกัน คุณหลวงไมตรี ก็ได้พบกับแม่มดจ่าย ที่หมายจะมาเอาเด็กชายแบนไป ..
แต่เมื่อเด็กชายแบนได้ตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ..ทันใดนั้นเองก็ปรากฏร่างปริศนา ก้าวเข้ามาขัดขวางแม่มดจ่าย..
สตรีปริศนานางนั้นคือ??
#บริเวณร่มไม้ฝั่งตรงข้ามเพิงพ่อปู่ช้างพลายดำ
“ถถถถถถ…ชชชชชชช
ช่วย… ด้วยขอรับบบบ”
2
2
สิ้นเสียงตะโกนขอความช่วยเหลือของเจ้าหนูแบน
ก็บังเกิดลมหมุน ที่หอบพัดเอาฝุ่นทราย ขึ้นมา พร้อมกับร่างอรชรอ่อนแอ้น ค่อยๆ ปรากฏตรงหน้าคุณหลวงไมตรี ..
“ซะ คือ เลอะ เน่ สิ ยา บะ นา ยินดีที่ได้รู้จักกันนะเจ้าคะ..” สตรีลึกลับ เอ่ยทัก แม่จ่ายด้วยน้ำเสียงหนักแน่นราวกับแม่ทัพนายกองพม่า..
จากนั้น สตรีลึกลับก็ค่อยๆหยิบดาบโบราณที่อยู่เหน็บด้านหลังออกมา
คุณหลวงไมตรี ที่สังเกตการณ์อยู่..เมื่อเห็นสตรีปริศนา นางนั้นหยิบอาวุธขึ้นมาตั้งท่า พร้อมประจัญบาน กับแม่จ่าย..
ก็เอ่ยปราม ด้วยน้ำเสียงสุภาพ เป็นทางการ ว่า..
“บริเวณนี้ ยังนับว่าเป็นเขตพระราชฐาน..นะขอรับ
คุณหนู ”ซะ คือ เลอะ เน่ สิ ยา บะ นา ยินดีที่ได้รู้จักกันนะเจ้าคะ..”
1
ดังนั้นการ พกพา อาวุธจากภายนอกเข้ามาในที่นี่ อีกทั้งยัง ตั้งท่าพร้อมจะเข้าประจัญบาน ตาต่อตา
ฟันต่อฟัน ต่อหน้ากระผมและธารกำนัลทั้งหลาย เช่นนี้..
เห็นทีกระผม หลวงไมตรีคงต้องเข้าจับกุม..
และยึดอาวุธของมีคมเหล่านี้ เก็บไว้ ..
เพื่อความปลอดภัย ของตัวคุณหนู ”ซะ คือ เลอะ เน่ สิ ยา บะ นา ยินดีที่ได้รู้จักกันนะเจ้าคะ..” เอง และบรรดาผู้ที่สัญจรไปมาในบริเวณนี้ นะขอรับ..
ดังนั้นโปรดอย่าขัดขืน และส่งมอบอาวุธนั้น แต่โดยดี เถิดขอรับ..”
ทันที ที่คุณหลวงไมตรีพูดจบ..เจ้าหนูแบน ที่เกาะอยู่บนแผ่นหลัง ก็เกิดอาการกระสับกระส่าย เลี่ยงหลบสบตา สตรีปริศนานางนั้น
และพูดอย่างตะกุก ตะกัก กับคุณหลวงไมตรี ขึ้นว่า..
“ผผผผ..ผผผผผผผ…”
1
คุณหลวงไมตรีได้ยินเช่นนั้น แล้ว จึงเอียงศีรษะหันกลับมากระซิบ กับเจ้าหนูแบน ว่า..
“กระผม รู้แล้วขอรับ ว่าคุณหนู ”ซะ คือ เลอะ เน่ สิ ยา บะ นา ยินดีที่ได้รู้จักกันนะเจ้าคะ..” เป็น..ผผผผ..ผผผผผผผ.. ผู้หญิง.. ขอรับ
1
1
ดังนั้น จึงไม่ต้องห่วงนะขอรับ.. กระผมจะไม่ใช้กำลังกับ ผู้หญิง อย่างแน่นอนขอรับ..
เว้นเสียแต่.. สตรีผู้นั้น แสนดื้อ มิยอมเข้าใจ และยังดึงดันที่จะเป็นภัยต่อสยาม น่ะขอรับ..
1
หากเป็น เช่นนั้นแล้ว กระผมคงจะต้องกำราบ ปราบลงเสีย ขอรับ..”
คุณหลวงไมตรี พูดจบ ก็ขยับ จับเจ้าหนูแบนให้กอดกระชับแน่น ..
จากนั้น จึงยิ้มตอบอย่างสุภาพ และยืนตั้งท่า อย่างสง่างาม ด้วยหลักมวย “ป้อง ปัด ปิด เปิด” เตรียมตั้งรับการโจมตี..
เมื่อสตรีลึกลับ ได้ยิน
คำกล่าวของคุณหลวงไมตรี พร้อมกับการยืนตั้งท่ามวยไชยา ก็หัวเราะขึ้นเบาๆ
แล้วกล่าว ว่า..
“ซะ คือ เลอะ เน่ สิ ยา บะ นา ยินดีที่ได้รู้จักกันนะเจ้าคะ..คุณหลวงไมตรี
ผู้เป็นอาจารย์ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาการรบในโลกใหม่ให้ ออกหลวงพจน์ประภาพ แล วิสุทธิภุชงค์ ในภพชาตินี้ ..
ท่านช่างเป็นบุคคลที่องอาจน่าสนใจยิ่ง ..ไม่แพ้ ออกหลวงพจน์ประภาพในชาติที่แล้ว หรือ คุณหนูแบนในชาตินี้ ..เลยเจ้าค่ะ
ด้วยว่า จิตของคุณหลวงนั้นพิสุทธิ์ใสราวกับผู้ทรงศีล จนสามารถ เห็นกายของ “ นัตมินเล” ในสภาพ สตรี นี้ได้..
หากนัตมินเล มิพบพานออกหลวงพจน์ประภาพ ในชาติก่อน และทำสัญญาตราประทับเลือด แล้วนั้น..
ในวันนี้ ใจของมินเลก็คง อ่อนระทวย ตกอยู่ “บ่วงสิเน่หา” กับคุณหลวง เป็นแน่.. เจ้าค่ะ คิกคิกคิก”
2
1
นัตมินเล กล่าวจบ ก็แลบลิ้นยาวเกินกว่าคนปกติจะทำได้ แลบเลียริมฝีปากให้ฉ่ำแดง..แล้วส่งยิ้มกว้าง อันแปลกตา ให้คุณหลวงไมตรี
2
จนคุณหลวงไมตรี ถึงกับต้องขยี้ตากับภาพมายาที่เห็นนั้น อีกครั้ง..
และเมื่อเริ่มสังเกต ผู้คนโดยรอบว่า บรรดาผู้ที่สัญจรไปมานั้น คุณหลวงไมตรี ก็พบว่า ผู้คนต่างเดินผ่านนัตมินเล ราวกับไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น..
“หนูแบนขอรับ .. หนูแบนขอรับ?!?..”
คุณหลวงไมตรีเอ่ยซ้ำ.. เมื่อรู้สึกได้ว่า เจ้าหนูแบนกระโดดเด้งออกจากแผ่นหลังของตน..
พร้อมกับเอี้ยวตัว มองหา และพบว่า เจ้าหนูแบนวิ่งชูมือส่งเสียง ราวกับเด็กน้อยเจอผี จนเสียสติ มุ่งหน้าไปยังทิศประตูศรีสุดาวงศ์..
“หึหึ หึ.. รีบวิ่งตามออกคุณหนูแบนไป เสียเถิดเจ้าค่ะ..
ปล่อยให้ มินเล รับมือกับแม่มดจ่าย ทางนี้เถิดเจ้าค่ะ”
นัตมินเลเอ่ยขึ้น พร้อมกับยื่นมือออกมายาวราวกับเสาธงพาด..
หมายจะเอื้อมแตะโจงเร่งเตือนให้คุณหลวงไมตรีรีบไป
จนคุณหลวงไมตรีสะดุ้งโหยง เอี้ยวตัวเบี่ยงหลบมือขาวยาวยืดนั้น อย่างหวุดหวิด..พร้อมกับตะโกนร้องเสียงหลงว่า..
“โหวยยย.. อย่าใจร้อน แบบนี้ สิขอรับ..
กระผมจะรีบตามหนูแบน ไปเดี๋ยวนี้ แล้วขอรับ..”
นัตมินเล โค้งศีรษะเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำกล่าวลานั้น
แล้วจึงคงหมุนคอหันกลับไป ส่งยิ้มกว้างน่ากลัว ให้แม่จ่าย..
“หึหึ หึ..คราวนี้ ก็ถึงตาของแม่จ่าย และเจ้าผีรากไม้ แล้วสินะ เจ้าคะ.. คิกคิกคิก”
โหงพรายตัวน้อยที่ยืนซ่อนอยู่ด้านหลังแม่จ่าย ถึงกับสะดุ้งเฮือก หลบสายตา..
เมื่อได้ยิน นัตมินเล เรียกขานชื่อ..
โหงพรายน้อยก็อดใจไม่ไหว ที่จะยื่นหน้าโผล่ออกมา ขานตอบ ว่า..
“อออ..เอิ่ม..กระผม ชื่อโหงพราย มิใช่ พ่อผีรากไม้ ขอรับ..คุณหนู
ส่วนตาของแม่จ่ายนั้น ตายไปนานมากแล้วขอรับ..
ตามีชื่อว่า คง ขอรับ..
ตอนนี้ตาคงใช้กรรมอยู่ในปุราณมิฬหนรก (ปุ-รา-นะ-มิล-ละ-หะ-นรก) น่ะขอรับ”
แม่จ่ายได้ยินโหงพรายกล่าวเช่นนั้น ก็อดที่จะก้มหน้าลงถามต่อ ว่า..
“ตาคง อยู่ในปุราณมิฬห
นรก ?!?”
โหงพรายน้อยพยักหน้า แล้วก้มมองลงบนพื้นดินตรงหน้าอีกครั้ง ราวกับตากำลังจับจ้องนรกขุมนั้นพร้อมกับกระซิบตอบเบาๆ ว่า..
“ใช่แล้วขอรับ ตาคง อยู่ในปุราณมิฬหนรก น่ะขอรับ
นรกขุมนี้ คือนรกของบาปที่ประทุษร้ายเบียดเบียนมิตรสหาย หรืออาศัยกินข้าวเขาแล้วยังขู่เอาทรัพย์ของเขา เหมือนที่ แม่จ่ายกำลังทำในชาตินี้ เช่นกัน เลยขอรับ..
นรกขุมนี้ เป็น นรกมูตรคูถหรือนรกอาจมเก่า ที่สัตว์นรกในขุมนี้จะแย่งกินอาจมเก่าที่เหม็นนักหนา จากนั้นก็ลุกเป็นควันหรือเป็นไฟร้อนแรง อย่างที่สุด วนเวียนไปเรียกว่า กินอาจม ไม่จบ ไม่สิ้นเลยขอรับ..”
ในเวลานี้ แม่จ่าย และ นัต
มินเล ต่างทำหน้าพะอืดพะอมอย่างที่สุด เมื่อได้ยินคำตอบเรื่องนรกขุมนี้จากโหงพรายน้อย..
..
..
แต่ในขณะเดียวกันนั้น คุณหลวงไมตรี ที่ยืนนิ่งอยู่ไม่ห่าง
จากนัตมินเล เท่าใดนัก..
ก็ได้ฉวยข้อมือเจ้าหนูแบนไว้ได้ทัน พลางกระซิบเบาๆ กับเจ้าหนูแบนว่า..
“กระผมเดาว่า ตาคง คงมีเชื้อสายจีนมาตั้งแต่ครั้งสมัยกรุงธนบุรีน่ะขอรับ..
และมีชื่อแซ่ ว่า..?!?”
เจ้าหนูแบนเงยหน้าขึ้นมาสบตา คุณหลวงไมตรี และพยักหน้า ราวกับรู้คำตอบ รู้ใจคุณหลวง
จากนั้นจึงอ่านปาก คุณหลวงไมตรี ที่กำลังพูดเอ่ยชื่อแซ่ของตาคงว่า..
“หึหึ หึ ชื่อว่า คง..
แซ่ ..ตี้ตี้..สินะขอรับ”
“หึหึ หึ..”
“ตา..คง..ตี้ตี้”
..
..
“ตา..ขรี้..ตงตง.. หึหึหึ”
จบบทที่ 10 บารมีองคต8 เพียงเท่านี้
ร้อยเรียงสี่ดรุณี,
(T.Mon)
17/4/2022
..
..
บันทึก
17
54
3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
สี่ดรุณี-จันทร์เจ้าขา(ตอนพิเศษ)
17
54
3
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย