EP.2 มาแล้วคร้าบบบบ
จุดเริ่มต้นของผม และ mad
... เช้าแห่งการฝึกงานของผมก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
หลังจากวันแรกที่ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของงานที่ได้เป็นการบ้านให้เราหัดทำ รวมถึงพี่ ๆ และหัวหน้าที่ให้ความรู้ใหม่ ๆ เป็นอย่างดีแล้ว แต่ลึก ๆ ผมก็ยังไม่เข้าใจว่าตอนนี้ mad กำลังทำอะไรอยู่ สิ่งที่ mad ทำอยู่ตอนนี้คืออะไร และ mad ต้องการอะไรจากผม ตอนนี้ผมก็เดินคิดไปเรื่อย ๆ และแล้วก็มาหยุดตรงหน้าบ้านหลังเดิมที่เป็นที่ทำงานของผม และยกนาฬิกามาดู ! ห้ะ 9.45 แล้วหรอว่ะ มีปฐมนิเทศ 10 โมงนี่หว่า ผมรีบกรูเข้าไปเตรียมตัวในห้องทำงานก่อน เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการปฐมนิเทศต่อไป
จบการปฐมนิเทศพนักงานใหม่ …
"การปฐมนิเทศพนักงานใหม่ …"
การปฐมนิเทศครั้งนี้ เป็นเหมือนการพูดคุย หรือการประชุมบ้านต้อนรับน้องใหม่ เพื่อทำความรู้จักกันให้มากขึ้นระหว่างผู้ก่อตั้ง mad กับน้อง ๆ เด็กใหม่มากกว่า เพราะหลังจากจบการพูดคุยเสร็จผมโครตเข้าใจมากขึ้นเลยว่าที่นี่เค้าทำอะไร และมีอะไรมากกว่าที่ผมคิดไว้เยอะมาก ๆ ทั้งในเรื่องของกระบวนการทำงาน เบื้องลึกเบื้องหลังต่าง ๆ ที่ทางบริษัทตั้งใจถ่ายทอดให้กับคนในทีม และความคาดหวังของพี่ ๆ ผู้บริหารที่ต้องการจากพนักงานทุกคน เพื่อให้พนักงานทุกคนอยู่กันเหมือนคนในครอบครัว มีอะไรไม่ชอบใจกัน หรือมีปัญหาอะไรเราพูดคุยกันได้ แต่พยายามหาทางเลือกมาด้วย เพื่อที่ปัญหานั้นจะได้เจอทางออกที่เร็ว และดีขึ้น นี่แหละที่ทำให้ผมนี่รู้สึกว่า “เออ กูคิดถูกแล้วที่ยื่นมาที่นี่” ผมได้ข้อคิด และวิธีการต่าง ๆ เยอะมากจากการพูดคุยในวันนี้ เอาง่าย ๆ วันนี้มันดีมาก!!
หนึ่งในคำพูดที่ผมรู้สึกทัชใจมากที่สุด ซึ่งมาจาก “พี่อั๋น” ที่ได้พูดว่า
“คุณมีสิทธิ์ที่จะถามในเรื่องที่ไม่รู้ได้ เพราะแค่คุณถาม สิทธิ์ในการโง่ของคุณก็จะหมดไป แต่ถ้าคุณเลือกที่จะเงียบคุณก็จะกลายเป็นคนโง่โดยทันที”
"พี่อั๋น.
พอผมฟังจบมันเลยทำให้ผมเก็ตได้ทันที เออว่ะการถามมันไม่มีอะไรที่ผิดเลยนี่หว่า มันอาจจะเป็นการโชว์โง่แค่ครั้งนั้นครั้งเดียว แต่พอครั้งต่อไปเราก็จะเข้าใจเรื่องนั้นมากขึ้น และอีกหนึ่งอย่างที่ผมคิดว่าผมเอาไปใช้ได้ในทุกเหตุการณ์นั่นคือ
“เราทุกคนพลาดกันได้เป็นเรื่องธรรมดา ถ้ามึงพลาดในเรื่องที่มึงไม่รู้ครั้งแรก เท่ากับว่ามึงโง่ครั้งแรก มันไม่เป็นไร แต่เมื่อไหร่ที่พลาดอีกในเรื่องเดิม ๆ นั้นเท่ากับว่า มึงห่วย”
"พี่ตุ๊"
ผมได้ยินคำพูดนี้จาก “พี่ตุ๊” ครั้งแรกคืออึ้งเหมือนกันนะ แต่พอคิดไปคิดมา แม่งก็จริงอย่างที่พี่เค้าว่าจริง ๆ เพราะในโลกนี้ใครบ้างไม่เคยทำพลาด เพียงแค่ทำความเข้าใจกับมันให้มากก็พอแล้วครั้งต่อไปจะได้ไม่พลาดอีก และช่วงที่ผมชอบมากที่สุดในการพูดคุยกันนั้นคือการที่ “พี่ไมค์” ให้น้อง ๆ ทุกคนตอบว่า
“เราเป็นใครในที่นี้”
"พี่ไมค์"
มันเป็นคำถามที่ดูเหมือนจะตอบง่าย ๆ นะ แต่เอาเข้าจริงผมก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าผมเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่ แต่แล้วมันก็มีหลายคำตอบจากพี่ ๆ ที่เข้าร่วมหลายคนที่ผมรู้สึกว่าพี่เค้าเจ๋งมาก ๆ ที่กล้าพูด และบอกความต้องการของตัวเองไป ทำให้การปฐมนิเทศในครั้งนี้มีแต่คำพูด แนวคิด และประสบการณ์ที่ดี ๆ ในการทำงานจากพี่ที่นี่…
ทำให้หมีเข้าใจแล้วว่า mad อะไรดี? มีดีอะไร…
" หมีแบกกล้อง "
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
