เรื่องสั้น 4 เรื่อง สอนใจให้ข้อคิดสะกิดใจด้วยตัวอย่างที่ชัดเจน
เรื่องสั้นที่ใช้สอนใจและให้ข้อคิดดี ๆ เพราะเป็นเรื่องราวที่สนุกมีตัวละครทำให้จดจำได้ง่ายและมีตัวอย่างของความดีความชั่ว ความถูกและความผิดและผลลัพธ์จากการกระทำที่ชัดเจนความถูกต้องเหมาะสม ความควรไม่ควรและให้แง่คิดมุมมองรวมทั้งจินตนาการที่ดีแก่ผู้อ่านอีกด้วย
เรื่องที่ 1 ความรู้ vs ความสามารถ
คุณยายคนหนึ่ง พลัดหลงเข้าไปในห้องสัมมนาของเหล่าดอกเตอร์ บนเวทีมีดอกเตอร์ท่านหนึ่งกำลังเอ่ยถามผู้ที่เข้ามาสัมมนาว่า….
“เม็ดฝนที่ตกมาจากฟ้าที่สูงและตกมาด้วยความเร็วสูง จะทำให้คนได้รับบาดเจ็บหรืออันตรายถึงแก่ชีวิตหรือไม่?”
เมื่อสิ้นเสียงคำถาม ภายในห้องประชุมก็อื้ออึง ต่างก็พากันวินิจฉัยหาคำตอบ บ้างก็หาค่าความเร็วของเม็ดฝน บ้างก็หามวลน้ำหนักของเม็ดฝน ฯลฯ ต่างคนต่างก็พากันคิด
คุณยายมองดูอยู่สักพักก็คว้าไมโครโฟนที่โพเดียมออกมาพูดขึ้นว่า…“พวกคุณไม่เคยตากฝนเหรอ?”
สิ้นเสียงของคุณยาย ห้องทั้งห้องเงียบกริบ ทุกคนต่างพากันพยักหน้าบอกว่า “ใช่ๆ พวกเราก็เคยโดนฝนนี่นา”
เรื่องนี้สะกิดว่า “ความรู้อาจสร้างวิธีคิดที่หลากหลาย แต่ประสบการณ์คือความสามารถทำให้คุณแก้ไขปัญหาได้อย่างรวดเร็ว”
เรื่องที่ 2 เกลือจิ้มเกลือ
ชายหนุ่มซื้อปลามาจากตลาด เขาบอกภรรยาว่า…“ที่รัก ผมซื้อปลามา คุณช่วยทอดให้หน่อยนะ เดี๋ยวผมจะไปดูหนังสักเรื่องหนึ่ง แล้วจะกลับมากิน”
เมื่อภรรยาได้ยินว่าสามีจะไปดูหนัง ก็เอ่ยขึ้นว่า “ฉันไปดูด้วย!”
ชายหนุ่มได้ตอบกลับไปว่า “อย่าไปเลย คุณอยู่ทำกับข้าวที่นี่ ค่าตั๋วก็แพง ผมไปดูคนเดียว เดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้ฟัง พร้อมทานปลาที่คุณทำนะๆ”
เมื่อชายหนุ่มกลับมาจากดูหนัง ก็เดินเข้าไปที่ห้องครัว แล้วถามภรรยาว่า “คุณ! ปลาทอดอยู่ไหน?”
ภรรยาสาวนั่งอ่านหนังสือด้วยอาการสงบ แล้วตอบว่า “ฉันกินหมดแล้ว! มาๆ มานั่งใกล้ฉันเลยคุณ เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังว่าปลามันอร่อยยังไง?”
เรื่องนี้สะกิดว่า “คุณปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างไร เขาก็อาจปฏิบัติต่อคุณอย่างนั้น”
เรื่องที่ 3 สำคัญที่ข้างเคียง
ตอกเส้นหนึ่งตกอยู่บนถนน มันคือขยะ
หากมันผูกอยู่กับผักกาดขาว ก็มีค่าเท่ากับการร้อยผักกาดขาว
หากมันผูกอยู่กับซุ้มดอกไม้ มันก็มีค่าเท่ากับของประดับ
สำคัญคือ เราอยู่กับใคร
เรื่องนี้สะกิดว่า “อยู่กับคนที่ไม่เหมือนกันย่อมเกิดคุณค่าที่แตกต่างกัน เวทีที่ยืนต่างกันค่าตัวก็ต่างกัน อยู่ใกล้ชิดกับคนที่ประสบความสำเร็จ แล้วชีวิตของคุณจะเปลี่ยนไป”
เรื่องที่ 4 ไม่เรียนได้ไหม?
ตอนที่เอ็นทรานซ์ ผมสอบไม่ติดมหาลัยใดเลย เพื่อนของแม่มาคุยให้แม่ฟังว่า ลูกชายของแกสอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดัง แกภูมิใจลูกชายแกมาก
ส่วนผมสอบไม่ติดจึงออกมาหางานทำ ผ่านไปไม่กี่ปี เพื่อนของแม่มาเล่าให้แม่ผมฟังว่า ลูกชายของแกจบดอกเตอร์แล้ว ตอนนี้ทำงานเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เงินเดือนสามหมื่นกว่าบาท
“แล้วลูกชายของเธอล่ะ ตอนนี้ทำงานอะไร? เรียนจบที่ไหน?”
“ตอนนี้ไอ้โน้ตมันเป็นเจ้าของอู่ซ่อมรถ เงินเดือนไม่มีเพราะเป็นเงินของมันทั้งหมด” แม่ของผมตอบออกไป
เรื่องนี้สะกิดว่า “คุณไม่ต้องจบมหาลัยก็ได้ ถ้าไม่งอมืองอเท้า”
ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก
เพจสาระน่ารู้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
