21 เม.ย. 2022 เวลา 11:31 • ปรัชญา
ใช่ครับ เรากลับทุ่งเสลี่ยมด้วยกัน 3 วัน 2 คืนผมไม่ค่อยเห็นพ่อของผมหยุดงาน แต่หลังจากเบียร์หมดไป 3 ขวด ซึ่ง 3 ขวดนั้นผมเป็นคนเดินไปซื้อ พ่อใช้ให้ไปซื้อทีละขวด เข้าใจอารมณ์ของผมเนาะ 555
หลังจากขวดที่ 3 หายไปเศษหนึ่งส่วนสี่ของขวดเบียร์ ผมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วถามพ่อว่า ทำไมพ่อเป็นคนกลัวเมีย
2
ใครว่าไม่เหมือน ให้เอาปากกามาวง
พ่อถอนหายใจยาว หางตามองมาทางผม สักพักก็มีรอยยิ้มแบบ กรุ้มกริ่ม เกิดขึ้นบนริมฝีปาก และตอบผมว่า
ไอ้กัส มึงรู้แล้วเหยียบไว้เลยนะ แล้วทำหน้าขึงขัง หลังจากนั้นก็พูดว่า เเบบเอาจริงนะ
พ่อก็ไม่รู้หรอกว่า มันเรียกอาการแบบนั้นว่ากลัวแม่ของมึงหรือเปล่า แต่ที่ยอมแม่มาตลอด ยอมเป็นคนแพ้ ยอมให้แม่เป็นคนชนะ มันไม่ใช่เพราะ พ่ออ่อนแอ หรือมัวแต่เอาเวลาส่วนใหญ่ในชีวิตไปทำความผิดอยู่ทุกขณะจิต
3
แต่สำหรับพ่อ การที่เห็นแม่เป็นคนชนะ
ในเรื่องเล็ก ๆน้อย ๆ สำหรับพ่อแล้ว นั่นคือเหตุผลที่มากกว่าการเป็นคนเอาชนะซะเอง
2
การที่พ่อไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนกลางค่ำกลางคืน ไม่ใช่เพราะ ไอ้ต้าวอ้วน กลัวแฟนของเขาจะโกรธ แต่เป็นเพราะ กลัวว่าแม่จะเป็นห่วงไม่หลับไม่นอน จนกว่าพ่อจะกลับบ้าน
การที่พ่อให้แม่เก็บตังค์ทั้งหมด ไม่ใช่เพราะพ่อเป็นคนเก็บเงินไม่เป็น สุรุ่ยสุร่าย แต่เป็นเพราะทุกบาททุกสตางค์ ที่พ่อหามาได้มัน
ไม่ได้มีค่ามากกว่าทุกสิ่งที่แม่ ทำให้กับครอบครัวและพ่อก็รู้ว่า เงินที่แม่เอาไปนั้นมันจะบริหารในสิ่งที่ดีที่สุด สำหรับครอบครัวด้วย
2
ซึ่งสิ่งเหล่านั้นมันอาจจะถูกเรียกว่าพฤติกรรมของคนกลัวเมียก็ได้
แล้วพ่อก็ยืดอก สูดหายใจเข้าไปแรง ๆ ทำให้อกที่ใหญ่อยู่เเล้ว ดูเหมือนอกของพ่อจะใหญ่ขึ้นไปอีก พ่อบอกว่าจริง ๆ พ่อไม่เคยอายแม้แต่สักครั้งเดียวที่ใคร ๆ เรียกพ่อแบบนั้น ในน้ำเสียงนั้นมีความ หนักเเน่นเเละภูมิใจ
4
คือการที่มีแม่ของมึงอะก้ส มันทำให้พ่อรู้สึกว่าทุกอย่างในชีวิตมันสมบูรณ์ และพ่อว่าการที่เราได้อยู่กับคนที่ทำให้เรามีความสุขแบบนี้
เราจะไมาสนใจเลยว่า คนจะมองเราว่าเป็นคนเเบบใหน อย่างไร หากสิ่งที่พ่อเป็นนั้นคือ สิ่งที่ทำให้คนที่เรารักมีความสุข
1
ก็เล่าไปตาม อำเภอใจ ❤️
1

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา