Blockdit Logo (Mobile)
Yimmag
•
20 เม.ย. 2022 เวลา 15:31 • นิยาย เรื่องสั้น
เด็กชายวัย 16 ปีคนนึงกำลังทำบางอย่าง กำลังคิดบางอย่าง กำลังถ่ายทอดบางอย่างผ่านการพิมพ์ พอเค้าคิดว่ากำลังจะเขียนอะไรต่อไป เค้าก็ยกแก้วที่มีน้ำอยู่1ส่วน3ของขนาดแก้วขึ้นมา จากนั้นเค้าก็ดื่มมันจนหมด.....เค้ากระพิบตาสักพักและเริ่มตั้งคำถามขึ้นมาว่า
คุณเคยสงสัยสำนวนที่ว่าด้วย
เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัดมั้ย
(คิดก่อนสิแล้วค่อยอ่านต่อ) ทำไมผมถึงยกสำนวนนี้ขึ้นมา อะไรทำให้ผมเขียนสิ่งนี้ขึ้นมา ไม่จำเป็นต้องรู้จากผม เพราะผมขี้เกียจหาคำตอบให้พวกคุณ
  • 1.
    คุณสามารถเรียนรู้จากประวัติศาสตร์ของมนุษมนุษยชาติได้
  • 2.
    คุณสามารถนำสิ่งที่อัศจรรย์ในอดีตมาใช้ได้อีกในยุคปัจจุบัน
  • 3.
    คุณสามารถนำข้อผิดพลาดจากอดีตมาปรับปรุงแก้ไขและปรับให้เหมาะกับบริบทของคุณในปัจจุบันได้
เดินตามรอยเท้า
นานแสนนานมีคนๆนึงเดิมตามรอยเท้าของคนๆนึงที่เค้าผู้นั้นนับถือ เค้ามองเห็นรอยเท้าที่เหยียบย่ำไปทั่วทุกที่บนผืนโลกของคนผู้นั้น เค้าตัดสินใจเดินตามรอยเท้าคู่นั้นไปเป็นเวลาแสนนาน จนวันนึงเค้าสังเกตว่ามีบางอย่างแปลกๆเกิดขึ้นกับรอยเท้าที่เค้าย่างตาม รอยเท้าขนาดเล็กของเค้า รอยเท้าของคนผู้ที่เค้านับถือได้เดินถอยหลัง เดินไปข้างหน้า เดินไปทางซ้าย เดินไปทางขวา เดินเป็นวงกลม เดินเป็นรูปสี่เหลี่ยม เดินเป็นรูปสามเหลี่ยม เดินเป็นศาสตร์แขนงต่างๆทางคณิตศาสตร์ รอยเท้าที่เดินสะเปะสะปะ บางทีรอยเท้าของชายผู้ที่เค้านับถือนั้นมีอยู่ไม่เต็มรอย บ้างมีเพียงรอยส้นเท้า บ้างมีเพียงรอยปลายเท้า บ้างก็เป็นรอยลากเท้ายาวๆ เค้าเกิดคำถามในใจ เค้าไม่อาจเก็บคำถามที่มากมายไว้ในใจได้อีกต่อไป เค้าตะโกนถามกับคนผู้ที่เค้านับถือว่า ''ท่านข้าอยากเดินตามรอยเท้าท่านนะ แต่น่าเสียดายที่ความประสงค์ของร่างกายข้ามิอาจทำเช่นนั้นได้''
ความประสงค์ใดเล่าจะเท่าความประสงค์ของธรรมชาติที่ตัวข้าเป็น
คนๆนึง
หากจะตามหาความจริงของชีวิตก็คงจะเสียเวลาเปล่า หากจะนอนเล่นไปวันๆก็คงจะเสียเวลาเปล่า หากจะไม่ทำอะไรเลยก็คงจะเสียเวลาเปล่า หากหมกมุ่นกับการทำอะไรที่ไร้ประโยชน์ก็คงจะเสียเวลาเปล่า คำพูดพวกนี้ช่างเป็นคำพูดที่อคติยิ่ง ตัวข้าที่เป็นดั่งธรรมชาติจึงไม่อาจเข้าใจ ข้าไม่ต้องการเข้ากับสิ่งใด ข้าไม่ต้องการเป็นที่ยอมรับของใคร ข้าไม่ต้องการให้ใครไว้ใจข้า ข้าไม่ต้องการให้ใครรักข้า ข้าไม่ต้องการให้ใครมีความรู้สึกต่อข้า ข้าจะปฏิบัติต่อตัวเองเหมือนธรรมชาติ ธรรมชาติคือสิ่งที่ข้าโหยหา ข้ากลัวเหลือเกิน กลัวที่ข้าจะกลายเป็นมนุษย์จนลืมธรรมชาติในตัวข้าไป กลัวเหลือเกินที่จะต้องยุ่งอยู่กับมนุษย์ การแสร้งแสดงเป็นคนที่ไม่สร้างปัญหาให้ใครเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนที่สุดที่ข้าเคยทำและเคยเป็น บัดนี้ข้าโหยหาบางสิ่งซึ่งใจข้าไม่มีคำตอบ มันดึงดูดข้าในยามค่ำคืนของทุกวัน แค่ยามค่ำคืน เพียงแค่ช่วงเวลาค่ำของวันเท่านั้น
ภายในวันนี้เรื่องราวก็จบลงเพียงวันนี้พรุ่งนี้ก็จะเริ่มบทขึ้นมาใหม่ ตราบเท่าที่ข้าพเจ้ายังไม่ตาย
ธรรมชาติสั่งให้ยิ้มก็ยิ้ม ธรรมชาติสั่งให้เต้นก็เต้น ธรรมชาติสั่งให้ทำเรื่องที่คิดว่าบ้าก็ทำ เพราะไม่อาจจะขัดขืนธรรมชาติได้ เพราะฉะนั้นทำตามมันเถอะ แต่จงระวังบางอย่างนั้นไว้ที่ตัวเราเองต้องควบคุมไม่งั้นสิ่งนั้นอาจไปรบกวนมนุษย์คนอื่นได้ ธรรมชาติไม่เคยสงสัยในการมีอยู่ของทุกสรรพสิ่งที่มันได้สร้าง หากตัวเองเป็นธรรมชาติ
อย่าได้กลัวที่ตัวเราเองจะแสดงธรรมชาติของเราให้มนุษย์คนอื่นเห็น
โฆษณา