Happiness is killing me. เมื่อความสุข กำลังฆ่าฉัน
ทำไมนะหรือ
เพราะตกงานมาสองปีแล้ว อยากเป็นบาริสต้า แต่ไม่มีคนรับอายุ53เลย
ไม่ทำงานแล้วทำอะไร
ที่เคยเล่าเรื่องงานPOD เราก็ออกแบบเสื้อ สมุด ไปวางขาย รอคนถูกใจมาซื้อ เพราะเราไม่ตามเทรนด์
เรามีความสุขมากเวลาที่ออกแบบ เราชอบแบบที่เราทำ แบบไหนขายไม่ได้ ลองมาปรับปรุงใหม่ สนุก รู้สึกเหมือนทำงานทุกวัน บางวันได้ไอเดียใหม่ๆ ก็ทำอย่างเมามัน บางวันก็ตัน เฉื่อยๆ หาไอเดียไปเรื่อยๆ ทุกเย็น ต้องนวดไหล่ตลอด เพราะออฟฟิศซินโดรมถามหา อยากหยุดวันไหนก็หยุด มีความสุขดี แต่
มันขายได้น้อยมากกกกกกก
ไม่สามารถอยู่รอดได้ในสังคมนี้
เราก็พยายามคิด ปรับตลอด ดูคนที่เขามำได้ เรียนรู้เทคนิค หานิชที่เข้าถึง
ทุกวันจึงอยู่อย่างประหยัดกับเงินเก็บสะสม
คนละครึ่ง แฟนโปรซื้อ1แถม1 เป็นประจำ
ป้าน้ำจึงเรียกว่า ความสุข มันกำลังทำให้ฉันอยู่ไม่รอด
แน่นอน เมื่อส่องหางานทำไม่ได้แล้ว แม้จะตั้งหวังไว้ว่าจะยังมีโอกาสแม้จะน้อยนิด แต่สองปีแล้ว โอกาสคงหมดไปแล้ว แม้เราไม่เลือกงานเลย แต่เลือกระยะทาง ถ้าต้องใช้เวลาเดินทาง 4-5ชมต่อวัน ก็ไม่ไหวนะ เราไม่อยากเสียเวลาไปกับการเดินทาง งานใกล้บ้านก็น้อย ยังไม่เอาคน50อีก อยากผูกคอตายประชด ป้ายังทำอะไรได้มากกว่าที่เห็นนะ. :)
ป้าน้ำจึงคิดว่า งั้นเราสร้างโอกาสให้ตัวเอง ขายของสิจ้ะ
ขายอะไรดี คนขายกันเต็มบ้าน บางคนขายดี บางคนขายไม่ได้ แล้วป้าน้ำละ จากประสบการณ์ ไม่ถูกโฉลกกับงานขายเลย
เอาเถอะจะลองดู
แล้วคราวน่าจะเล่าให้ฟังว่าเราจะทำอะไรขายและยังมีเวลาทำงานออกแบบไป
ขอให้คนที่อ่านถึงบรรทัดนี้ โชคดี นะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
