23 เม.ย. 2022 เวลา 09:25 • ปรัชญา
"... เมื่อเราเกิดมาแล้วนี่มันมีอะไรเป็นเครื่องประจำกาย ประจำชีวิต เราก็ดี คนอื่นก็ดี, สัตว์อื่น ก็ดี สรรพวัตถุทั้งหลายก็ดี ตกอยู่ในสามัญลักษณะ มีสภาพเสมอกันหมดทุกคน นั่นก็คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เพราะว่าสรรพสิ่งทั้งหลายที่เกิดมาแล้วในโลกมันเป็นของไม่เที่ยงทั้งนั้น ไม่มีอะไรที่จะเที่ยง พระอาทิตย์ขึ้นมาในเวลาเช้า เวลาเย็นก็ลับหายไป พระอาทิตย์ไม่คงสภาพ พระจันทร์ก็เช่นเดียวกัน มีแต่เวลาข้างขึ้นข้างแรมก็ค่อย​ ๆ​ หรี่ลงไป คนเราเกิดมาตัวเล็กๆ ไม่ช้ามันก็ใหญ่แล้วก็โตขึ้น​ ผลที่สุดก็แก่ตายไป​ สรรพวัตถุทั้งหลายก็มีสภาพเหมือนกัน นี่สภาพของโลกไม่เที่ยงอย่างนี้
การเกิดของสัตว์ก็เช่นเดียวกัน สมัยนี้เกิดเป็นมนุษย์แล้วจะเป็นมนุษย์ต่อไปก็แสนยาก ถ้าความชั่วให้ผลก็ต้องไปเกิดในอบายภูมิเป็นสัตว์นรก เป็นเปรต เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉาน ถ้าเกิดเป็นคนก็ต้องเป็นกลายเป็นคนทุพพลภาพ ง่อยเปลี้ยเสียขายากจนเข็ญใจ หรือถ้าจะไปเกิดเป็นเทวดาก็เป็นอยู่ไม่ได้นาน เมื่อหมดบุญวาสนาบารมีก็ต้องกลับมารับผลของกรรมเดิมคือกรรมชั่ว.. "
จากหนังสือครบรอบ ๑๐๐ ปี (ชาตกาล)​ หลวงพ่อพระราชพรหมยาน หน้า​ ๕๓
หลวงพ่อไปพบลูกศิษย์ตายแล้วไปอยู่ที่พระนิพพาน
"วันหนึ่งไปที่วิมานบนพระนิพพาน พอไปถึงก็นั่งเล่นนอนเล่นตามสบาย นึกว่าไม่มีใครมาปกติท่านไปทุกวัน วันละหลายๆเที่ยว ถ้าว่างเมื่อใดก็ไปเพราะจิตเป็นสุข
วันนั้นพอไปแล้วก็มีคนเกิน ๒๐๐ คน มาหาแต่งตัวแพรวพราวเป็นระยับเต็มอัตราพระนิพพาน ก็สงสัยว่าพวกนี้มาได้อย่างไร ก็เลยถามว่า.."ในสภาพที่เป็นมนุษย์มีรูปร่างแบบไหน ทำให้ดูซิ"
ท่านก็ทำให้ดูสมัยเป็นมนุษย์นุ่งโสร่งก็ขาด ใส่เสื้อก็เก่าแสนเก่ามีผ้าข้าวม้าพาดไหล่ผอมๆสูงๆ อาตมาจำได้เคยไปที่วัดบ่อยๆ ถามว่า.."โยม มานิพพานได้อย่างไร การมานิพพานได้ต้องเป็นพระอรหันต์"
โยมตอบว่า.."อรหันต์ไม่ได้อยู่ที่เสื้อผ้า อยู่ที่ใจ"
ถามว่า.."โยมฝึกพระกรรมฐานถึงขั้นไหน"
ตอบว่า.."ผมฝึกไม่มากครับ ไปฝึกมโนมยิทธิ ได้ ๒ ครั้ง แต่ไปพระนิพพานได้ และอาตมาบอกว่าทุกวันให้ไปพระนิพพาน ตั้งใจว่าถ้าตายเมื่อใดขอไปพระนิพพาน
ผมก็กำลังป่วยหนัก เห็นพระนิพพานใสชัดเจนมาก วิมานก็สวย คนก็สวย อยู่ใกล้ๆแค่มือเอื้อม เมื่อจิตออกจากร่างเลยเข้าวิมานไปเลย แล้ววิมานก็พาลอยไป"
เป็นอันว่า การจะไปพระนิพพานได้ ไม่ใช่มีความรู้มาก ต้องจิตสะอาดมาก ความสำคัญขณะที่ป่วยหนักหรือป่วยไม่หนักก็ตาม พอเริ่มป่วยถ้าคนมีจิตเป็นกุศลอยู่แล้ว เขาก็จับนิพพานแล้ว."
หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
วัดจันทาราม(ท่าซุง) จ.อุทัยธานี
หนังสือตายไม่สูญ..แล้วไปไหน หน้า ๘๑
โฆษณา