ขำๆชิลๆ รีวิวหนังสือ
สถาน ณ กาล ไม่ปรกติ :รวม 15 เรื่องสั้นจากสำนักพิมพ์ A Day (อ่านจบเมื่อนานแล้ว) (280 หน้า)
หนังสือรวมเรื่องสั้นที่มี Theme ร่วมกันคือสถานการณ์โควิดช่วงปี 63 ซึ่งกำลังระบาดหนักๆและใหม่ๆ รวมผลงานจากนักเขียนอาชีพมือฉมังและวิชาชีพสายบันเทิงพันธมิตรข้างเคียง หลายรสชาติหลากไอเดีย นอกจากเรื่องสั้นและยังสลับเป็นบทความบางครั้ง การ์ตูนบางที
ในความเห็นผมแล้วถือว่าทุกเรื่องมาตรฐานผ่านเกณฑ์ครับ ระดับมืออาชีพและระดับมือสมัครเล่นขั้นสูง แต่ก็อาจจะมีบางเรื่องของนักเขียนบางท่านที่โดนใจเป็นพิเศษ อาทิเช่น เรื่อง Time Traveler Breakpoint ของ จิดานันท์ เหลืองเพียรสมุทร (รุ่นน้องโรงเรียนผม ซึ่งกวาดรางวัลงานประวกวดต่างๆมาเพียบและเป็นนักเขียนอายุน้อยที่สุดที่ได้ซีไรต์) ที่มีความเป็นแฟนตาซี ไอเดียวก้าวไกลแต่ในขณะเดียวกันก็สะท้อนความหมายของการมีชีวิตอยู่ในรูปแบบที่ลึกซึ้ง
หรือเรื่องเพราะออกแบบมาให้ใช้แล้วทิ้ง ของปราบดา หยุ่น (ชื่อนี้การันตีความเก๋าอยู่แล้ว) ที่ดำเนินเรื่องได้อย่างลื่นไหลมากจนเราแทบเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องโดยไม่รู้ตัว ลักษณะเดินเรื่องแบบ Show don’t tell ที่อ่านจบแล้วสะท้อนความมีชีวิตและจิตวิญญาณในตัวมนุษย์ที่มีสภาวะบกพร่อง อีกทั้งความรักและห่วงใหญ่ที่ผิดเพี้ยนเป็นสาเหตุดึงเจ้าตัวมาบำบัดรักษาความบกพร่องในสภาพแวดล้อมบ้าบอที่มีแต่การย่ำยี เป็นการสะท้อนความมีชีวิตจิตใจในความบกพร่องและสะท้อนสภาพสังคมบางแห่งในเวลาเดียวกัน
ส่วนอีกเรื่องหนึ่งที่เซอไพรส์ผมมากก็คือ เรื่อง นั่นคือแมงกระพรุนหรือโคมไฟที่ห้อยย้อย ที่ผมประทับใจในความเท่ห์ของสำนวนการเล่ามาก เมื่ออ่านจบดูชื่อแล้วค้นในกูเกิล แทบหงายหลังเมื่อรู่ว่าขนเขียนเป็นผู้หญิง ซึ่งก็คือคุณ อ้อมแก้ว กัลยาณพงศ์ ลูกสาวของคุณอังคาร กัลยาณพงศ์ กวีดีกรีศิลปินแห่งชาติผู้ล่วงลับไปแล้ว เรียกว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นแม้จะกลายพันธุ์จากบทกวีมาเป็นการเล่าเรื่องแบบเรื่องสั้นและนวนิยายไปบ้าง เขียนได้สนุกลื่นไหลชวนติดตาม การสาธยายความคิดของตัวละครคล้ายกับจะเปิดอกเล่าทุกอย่าง
ทว่าในเรื่องราวที่ดำเนินไปก็ยังมีแก่นสารที่แอบแฝงมาอีกชั้นได้อย่างแนบเนียน ที่สวมอยู่นั่นคืออุดมการณ์หรือหน้ากากลายอุดมการณ์กันแน่ ดูผาดผ่านแล้วยากแยกเหมือนการจำแนกว่าอันไหนโคมไฟอันไหนแมงกระพรุนในเมื่อรูปทรงมันคล้ายกัน ซ้ำสังคมปัจจุบันไม่ค่อยเปิดช่องว่างโอกาสได้พินิจพิจารณากันอย่างชัดแจ้ง
อีกเรื่องหนึ่งเป็นบทความวิเคราะห์นวนิยายของมุราคามีเรื่อง “สังหารจอมทัพอัศวิน” วิเคราะห์โดยคุณอุทิศ เหมาะมูล ซึ่งคนที่ไม่เคยอ่านนวนิยายเรื่องนี้อาจจะเข้าไม่ค่อยถึงสิ่งที่ผู้เขียนตกผลึกและตีประเด็นแตก แต่สำหรับคนที่เคยอ่านนวนิยาเรื่องนี้มาแล้วแบบผม ต้องขอคารวะงามๆให้กับบทความชิ้นนี้ที่ช่วยชี้แจงแถลงไขขันให้ผมได้มองนวนิยายเรื่อง “สังหารจอมทัพอัศวิน” ใหม่ในแง่มุมที่ลึกย่ิงขึ้น (ความรู้สึกหลังอ่านนวนิยายหนา 1 พันหน้านี้จบคือเฉยๆ ราบเรียบ ชอบเรื่องอื่นของป๋ามุราคามิมากกว่า แต่พออ่านบทความนี้จบ ก็ต้องมองนิยายเรื่องนี้ใหม่เลยทีเดียว)
เรื่องอื่นแม้จะไม่ได้ตราตรึงความทรงจำผมเท่าที่ยกตัวอย่างมา แต่ก็ถือว่าอ่านได้เพลิดเพลินทุกเรื่องครับ ลางเนื้อชอบลางยา แต่ละคนอาจจะมีจุดประทับใจไม่เหมือนกัน
ให้คะแนนขำๆ : 8/10 รวมเรื่องที่ดี หลากรสชาติ มีส่วนน้อยบางเรื่องที่อ่านแล้วว้าว แต่ส่วนใหญ่ยังไม่ขนาดนั้นครับ
หมายเหตุ: กำลังใจการรีวิวจากพี่มด Ts-park Fatecoast หวังว่าบนสวรรค์จะมีหนังสือดีๆอ่านเยอะๆนะครับพี่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
