29 เม.ย. 2022 เวลา 03:41 • นิยาย เรื่องสั้น
ผมเคยไปงานโชว์รถโบราณ แล้วไปสะดุดตารถสปอร์ตคันหนึ่ง
เป็นรถสปอร์ตเมื่อหลายสิบปีก่อน ซึ่งยังคงมีเสน่ห์ในตัวมันเอง
แต่ถ้าเทียบกับรถสปอร์ตในยุคปัจจุบันตอนนี้ จะดูล้าสมัยมาก
สมัยก่อนแทบไม่มีรถรุ่นไหนเทียบชั้นกับรถที่ผมยืนดูอยู่ได้เลย
แต่เมื่อเวลาผ่าน รถทันสมัยหลายปีก่อน ก็คือรถโบราณในวันนี้
สิ่งที่เป็นที่สุดในแต่ละยุคแต่ละสมัย กลับดูไม่เป็นที่สุดอีกต่อไป
ตอนมาใหม่ใครได้ครอบครองผู้คนก็จะมองเป็นสายตาเดียวกัน
แต่เทียบกับปัจจุบัน  มันไม่ได้สะดุดตาผู้คนเท่ากับเมื่อก่อนแล้ว
สิ่งทันสมัยในยุคนี้เช่นกัน อนาคตข้างหน้าก็จะเป็นของโบราณ
แม้ตอนนี้ไม่มีสิ่งใดเทียบได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าต่อไปจะไม่มี
มนุษย์นั้นติดกับดักทางวัตถุมาเป็นร้อยเป็นพันปี ไม่เคยหนีพ้น
ต้องเรียนรู้ ก้าวข้ามมันมองหาสิ่งมีค่าที่แท้จริงจากภายในให้ได้
เราต้องมีคุณค่ามาจากข้างใน ไม่ใช่จากวัตถุสิ่งของที่ราคาแพง
ทุกสิ่งนั้นถูกพรากประสิทธิภาพได้ ไม่ต่างจากอายุขัยที่มีจำกัด
ห้วงเวลาทำให้เติบโตจนสูงสุดและฉุดเราลงไปสู่จุดต่ำเช่นเคย
สิ่งเดียวที่ไม่เคยเปลี่ยน คือความต้องการจะครอบครองของคน
ที่ต้องการจะครอบครองในสิ่งที่ดีและเป็นที่สุดในแต่ละยุคสมัย
เพื่อทำให้คนในสังคมได้เห็นถึงความมีระดับ ในแต่ละช่วงเวลา
โดยไม่ได้คำนึงเลยว่า ทุกสิ่งบนโลกมันไม่ได้คงอยู่ตลอดกาล
และต่อให้มีสิ่งที่ยังต้องการ ก็ไม่ได้มีชีวิตอยู่นานพอให้คว้าได้
โฆษณา