III. “ข้าพเจ้าเป็นอยู่อย่างที่เป็นอยู่นี้ก็เนื่องด้วยพระคุณของพระเจ้า และพระคุณของพระองค์ที่ได้มาถึงข้าพเจ้านั้นก็มิได้ไร้ประโยชน์ไป, ...ทว่ามิใช่ตัวข้าพเจ้าเอง แต่เป็นพระคุณของพระเจ้าซึ่งดำรงอยู่กับข้าพเจ้าต่างหาก” — 1กธ.15:10:
1. ใน 1กธ.15:10 ได้กล่าวถึงพระคุณสามครั้ง พระคุณนี้ก็คือพระคริสต์ผู้เป็นขึ้นที่ได้กลายเป็นพระวิญญาณผู้ประทานชีวิต (ข้อ 45); ในการเป็นขึ้นนั้น พระองค์จะนำพระเจ้าตรีเอกภาพที่ผ่านขั้นตอนเข้าสู่ภายในเรามาเป็นชีวิตและการหล่อเลี้ยงแห่งชีวิตของเรา เพื่อเราจะมีชีวิตเป็นอยู่ในการเป็นขึ้น:
(1) พระคุณก็คือพระเจ้าตรีเอกภาพผู้ได้กลายเป็นชีวิตและทุกสิ่งต่อเรา — ยฮ.1:17; ฆต.2:21.
(2) เนื่องด้วยพระคุณนี้เอง เซาโลแห่งเมืองตาระโซผู้เป็นคนบาปตัวเอ้ (1ตธ.1:15–16) จึงได้กลายเป็นอัครทูตในชั้นแนวหน้าที่สุด คือได้ตรากตรำมากกว่าอัครทูตอื่นๆ เป็นพิเศษ.
(3) การปฏิบัติของเปาโลและการดำเนินชีวิตโดยพระคุณนี้เป็นพยานที่ปฏิเสธไม่ได้ถึงการเป็นขึ้นของพระคริสต์ — 2กธ.1:12; 12:9.
2. มิใช่ตัวข้าพเจ้าเอง แต่เป็นพระคุณของพระเจ้า ใน 1กธ.15:10 มีค่าเท่ากับ ไม่ใช่ข้าพเจ้า…แต่เป็นพระคริสต์ต่างหาก ในฆต.2:20; นี่แสดงให้เห็นว่าตัวของพระคริสต์เองทรงเป็นพระคุณของพระเจ้า — ตัวของพระเจ้าเองทรงทำงานผ่านอัครทูต:
วันพฤหัส - การบำรุงเลี้ยงแห่งการฟื้นฟูยามเช้า
1โกรินโธ บทที่ 15 ข้อ 10 …ข้าพเจ้าเป็นอยู่อย่างที่เป็นอยู่นี้ก็เนื่องด้วยพระคุณของพระเจ้า และพระคุณของพระองค์ที่ได้มาถึงข้าพเจ้านั้นก็มิได้ไร้ประโยชน์ไป แต่…ข้าพเจ้ากลับตรากตรำมากกว่าพวกเขาเป็นพิเศษ ทว่ามิใช่ตัวข้าพเจ้าเอง แต่เป็นพระคุณของพระเจ้าซึ่งดำรงอยู่กับข้าพเจ้าต่างหาก.
ฆะลาเตีย บทที่ 2 ข้อ 20–21 ข้าพเจ้าถูกตรึงไว้กับพระคริสต์แล้ว และไม่ใช่ข้าพเจ้าที่ยังมีชีวิตเป็นอยู่ แต่พระคริสต์ต่างหากทรงมีชีวิตเป็นอยู่ในข้าพเจ้า และ[ชีวิต]ซึ่งข้าพเจ้าเป็นอยู่ในเนื้อหนังเดี๋ยวนี้ ข้าพเจ้าเป็นอยู่ในความเชื่อ…ข้าพเจ้าไม่ได้ละทิ้งพระคุณของพระเจ้าไป...