📌นางบุษมาลี สาวสวรรค์ผู้เป็นรักแรกของหนุมาน
ภาพทุกภาพในบทความนี้ทำโดยเพจหมึกอยากเล่า
ระหว่างทางที่หนุมาน องคต และชมพูพาน กำลังเดินทางไปยังกรุงลงกาเพื่อตามสืบข่าวเกี่ยวกับนางสีดานั้น ได้มาเจอเมืองร้างกลางป่าเข้า พ่อหนุมานทหารเอกของเราเลยบอกให้ทุกคนรออยู่ด้านนอกเดี๋ยวตนจะเข้าไปดูลาดเลาให้ก่อน เมื่อเข้ามาในปราสาทแล้วก็เหลือบไปเห็นนางหนึ่งเข้า
เห็นนางทรงลักษณ์วิไลวรรณ
ผิวพรรณเพียงเทพอัปสร
พักตร์ผ่องดั่งดวงศศิธร
แน่งน้อยอรชรทั้งอินทรีย์
ขนงก่งค้อมดั่งวาด
โอษฐ์เอี่ยมดั่งชาดเฉลิมศรี
นัยน์เนตรเพียงเนตรมฤคี
ปรางเปรียบมณีพรายพรรณ
ลำศอดั่งคอราชหงส์
เอวองค์ดั่งกินรีสวรรค์
สองกรดั่งงวงเอราวัณ
ดวงถันดั่งดวงปทุมทอง
งามสรรพพร้อมสิ้นสรรพางค์
งามนางในโลกไม่มีสอง
งามพริ้มนิ่มเนื้อนวลละออง
ยิ่งพิศยิ่งต้องติดตา ฯ
(หนุมานกล่าวชมโฉมนางบุษมาลี)
จากบทชมโฉมดังกล่าวแปลได้ประมาณว่า
ผิวพรรณเหมือนนางฟ้า ใบหน้างามผุดผ่องเหมือนดวงจันทร์ รูปร่างบอบบาง เอวบางร่างน้อย คิ้วโก่งเหมือนวาด ปากสีแดงสด ดวงตาเหมือนกวาง แก้มเหมือนมณีอันแวววาว ลำคอเหมือนคอหงส์ เอวเหมือนนางกินรี แขนงามเหมือนงวงช้าง หน้าอกงามเหมือนดอกบัวทอง งามทุกสิ่ง งามมากไม่มีนางใดในโลกจะงามได้เช่นนี้ งามผุดผ่องเป็นยองใย ยิ่งดูยิ่งติดตาตรึงใจ
นางบุษมาลีอยู่ในเมืองร้าง
ได้เจอสาวสวยขนาดนี้หนุมานของเราก็รีบพุ่งเข้าไปถามด้วยวาจาอ่อนหวานทันทีว่า"แม่คนงาม เจ้ามีนามว่าอะไร ทำไมมาอยู่คนเดียว ท่านเจ้าเมืองกับพวกข้าไทไปไหนหมด"
นางบุษมาลีเห็นลิงมาจากไหนไม่รู้ก็ตกใจ(แน่นอนล่ะ ก็นางโดนสาปให้อยู่ที่นี่มา30,000ปี ยังไม่เคยเจอใครเลยสักคน) จู่ๆโพล่งเข้ามาถามนั่นถามนี่ นางไม่ยอมตอบคำถามหนุมานแถมไล่ให้ออกไปจากปราสาทอีกด้วย
ฝ่ายหนุมานได้ยินเสียงหวานๆของนางก็อ่อนระทวย พยายามเข้าไปประชิดตัวนางแล้วบอกว่า "พี่ถามสิ่งใดไปก็ไม่ตอบมิหนำซ้ำยังขับไล่ ช่างไม่ปรานีกันบ้างเลย น้องช่วยเล่าเหตุการณ์มาเถิดหากทุกข์ร้อนจะได้ช่วยเหลือ ตัวพี่ชื่อหนุมานเป็นทหารของพระนารายณ์อวตารเชียวนะช่วยได้แน่นอน"
นางบุษมาลีได้ยินดังนั้นจึงบอกแก่หนุมานว่าตนชื่อว่า บุษมาลี และสถานที่นี้คือเมืองมายัน เมื่อก่อนนางเป็นนางฟ้าอยู่บนสวรรค์แต่ดันทำตัวเป็นแม่สื่อให้ท้าวตาวันกับนางฟ้ารำพาสนมของพระอินทร์ จึงถูกสาปให้ลงมาอยู่ในเมืองร้างเป็นเวลา30,000ปีจะพ้นคำสาปได้ก็ต่อเมื่อพบกับทหารของพระนารายณ์อวตาร
จากนั้นหนุมานชาญสมรของเราก็เกี้ยวพาราสีจนได้มีสัมพันธ์สวาทกับนางบุษมาลี หนุมานพูดกับนางว่าใจอยากจะอยู่ครองคู่กับนางบุษมาลี แต่ตนมีหน้าที่ต้องทำไม่อาจอยู่ด้วยได้
นางบุษมาลีได้ฟังถึงกับเศร้าโศกร้องไห้ แต่ก็ช่วยบอกทางไปกรุงลงกาแก่หนุมาน จากนั้นจึงขอให้หนุมานช่วยส่งตัวนางกลับคืนไปบนสวรรค์ หนุมานเลยจัดการอุ้มนางโยนขึ้นไปบนฟ้า ทั้งสองจากลากันตรงนี้แล้วไม่ได้พบกันอีกเลย
หนุมานโยนนางบุษมาลีกลับสวรรค์
***เราอาจจะเขียนบทความไม่เก่ง แต่จะพยายามปรับปรุงให้ดียิ่งขึ้นค่ะ ใครผ่านมาอ่านบทความเรากดไลค์กดแชร์เป็นกำลังใจให้เราด้วยน้าา***
อ้างอิง: บทละครเรื่องรามเกียรติ์ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
