เรื่องวานนี้ พรุ่งนี้ ถ้าเรายังมีความรู้สึกอยู่ มันก็ต้องมีอารมณ์นึกคิดอยู่ เราก็ลองมาเปรียบเทียบดู เวลาที่เราหลับ มันทำไมไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่รู้เรื่องราวอะไร เรื่องกาลเวลานั้นก็ไม่รับรู้ เคยถามเรื่องของการหลับ เค้าบอกว่าที่จริงมันก็ยังเป็นอารมณ์ ที่ต้องทำให้ร่างกายได้หยุดพัก โดยอารมณ์นั้นปิดกั้นการรู้ ให้จิตนั้นไม่ทำงาน จะได้ให้กายได้พัก
คราวนี้ เรามาดูเรื่องราวของกายที่ตายมันนิ่งเฉย ไม่มีลมหายใจแล้ว เค้าก็การฝึกหัด ให้กายนี้นิ่ง จิตก็นิ่ง บังคับให้กายนิ่ง พอกายนิ่งจิตก็จะนิ่งตามตาย มีสติควบคุมลมหายใจเข้าออก พอทำไปมากเข้า เค้าก็บังคับให้ลมนั้นหยุด ดูซิว่า กายจะนิ่งได้มั้ย จิตนิ่งได้มั้ย พอจิตเข้มแข็ง สติของจิตเกิดขึ้น จิตเค้าก็สามารถปล่อยกายนั้น จิตปล่อยความยึดถึอของกายเกิดขึ้น เป็นสมาธิด้วยจิตที่นิ่ง เรื่องอารมณ์ปรุงแต่งอะไรก็ไม่มี นั่งสมาธิไปครึ่งชั่วโมง พอออกจากสมาธิ เอ้า..ครึ่งชั่วโมงชั่วโมงผ่านไปแล้วหรือนี่ นั้น ก็เกิดจากจิตที่นิ่งได้ มีความสุข ที่ไม่มีอะไร ไม่มีอารมณ์นึกคิดอะไรเกิดขึ้น จิตก็นิ่งอยู่เฉยได้ เหมือนหมดเรื่องเวลาไปเลย แต่ถ้าทำได้นิ่งมากๆ อยู่ได้นานๆ สะสมไปเรื่อยๆ วางกายไดจริง ก็นำไปสู่เรื่องราวของคำว่า นิโรธ ..เข้านิโรธ ทำนองนี้ เค้าว่ามาอย่างนั้น ก็ยังฝึกหัดทำอยู่ ไม่รู้ว่าเมื่อจะทำได้บ้างน่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
