ในเช้าวันที่แดดจัดจ้า ฟ้าสีฟ้าสดสว่างกระจ่างเหมือนใจเรา ฉันระลึกอยู่เสมอถึงค่าของวันเวลาที่ผันผ่าน
วันนี้ฟ้าใส พรุ่งนี้อาจมีพายุฝน เป็นเรื่องราวความเป็นไปของธรรมชาติที่เราคุ้นชิน
ฉันจิ้มมือถือถ่ายทอดความคิดในใจยาวเหยียดจนมาถึงตรงนี้ กำลังจะเขียนตอนจบของความคิดคำนึงวันนี้ พลันนึกไปถึงข้อความที่คุณภิญโญ ไตรสุริยธรรมา เขียนไว้ในหนังสือ “ปัญญาอนาคต” ขึ้นมาว่า
“เราไม่สามารถทำได้ทุกอย่าง เชี่ยวชาญทุกด้าน เราจึงควรใช้พลังงานไปกับด้านที่เราถนัด ซึ่งนอกจากจะช่วยสร้างผลงานที่เด่นชัดให้เราแล้ว ยังจะช่วยให้เรามีความสุขขณะทำงานด้วย เมื่อมีความสุข เราย่อมอดทนทำงานนั้นได้ยาวนานขึ้น แม้ยากลำบาก เราก็จะไม่ย่อท้อ”
ฉันนั้นเห็นด้วย แต่ในส่วนลึกก็มีข้อคัดค้านในใจว่า ชีวิตจริงๆของคนเรานั้นมีรายละเอียดต่างกันมาก ปัญหาในชีวิตก็ไม่เท่ากัน ต้นทุนชีวิตที่เกิดมาก็ไม่เท่ากัน ทุกคนอาจจะทำไม่ได้อย่างที่คุณภิญโญเขียนไว้ แต่อย่างน้อยถ้าสุดท้ายแล้วเราไม่อาจทำงานที่รักเป็นงานหลักในชีวิต จงทำมันเป็นงานรองหรืองานยามว่างที่ช่วยชุบชูใจให้มีแรงก้าวเดิน
จงอย่าเสียใจที่โอกาสและความพร้อมในชีวิตเรามีไม่มากเท่าคนอื่น เราแค่หันมาจัดระเบียบงาน จัดระเบียบชีวิต จัดระเบียบใจ ทำงานเพื่อเลี้ยงชีพด้วยความรับผิดชอบและทำงานรองที่รักเพื่อเป็นแรงผลักดันให้จิตใจเข้มแข็ง และสร้างสุขในมุมเล็กๆของชีวิตให้ร่มรื่นงดงาม
ไม่ต่างจากบ้านที่ประกอบขึ้นด้วยอิฐปูนยืนทะนงแข็งแกร่ง ดั่งงานหลักในชีวิตที่เป็นที่พักพิง รอบๆบ้านเปรียบดั่งงานรองชุบชูใจให้สุข ด้วยยังมีสวนสวย ต้นไม้เขียวสดใส ดอกไม้บานหอมที่เต็มไปด้วยผึ้งน้อยและผีเสื้อปีกสวยบินมาดอมดม
จากส่วนหนึ่งของบันทึกในไดอารี่ของแก้วเจ้าจอม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
