[Podcasts #W2Day5] 2โกรินโธ บทที่ 1 ข้อ 12 …เราได้ประพฤติตัวในโลกด้วยความบริสุทธิ์ใจและความจริงใจที่มาจากพระเจ้า…ตามพระคุณของพระเจ้า และการประพฤติของเราที่มีต่อท่านทั้งหลายก็ยิ่งเป็นเช่นนี้.
1ติโมเธียว บทที่ 1 ข้อ 15–16 …พระคริสต์เยซูได้เสด็จเข้ามาในโลกเพื่อทรงช่วยคนบาปให้รอด และในพวกคนบาปนั้นข้าพเจ้าเป็นตัวเอ้…ข้าพเจ้าจึงได้รับพระเมตตา…คือเพื่อพระเยซูคริสต์จะได้ทรงสำแดงความอดทนนานทั้งสิ้นของพระองค์ให้ปรากฏในตัวข้าพเจ้าซึ่งเป็นตัวเอ้นั้น ให้เป็นแบบอย่างแก่คนทั้งปวงที่ภายหลังจะเชื่อในพระองค์และจะได้ชีวิตนิรันดร์.
เหล่าสาวกและเหล่าอัครทูตทั้งหมดที่ได้เห็นพระคริสต์ผู้เป็นขึ้นนั้นไม่เพียงเห็นพระองค์ทางทัศนะภายนอกเท่านั้น แต่ยังมีประสบการณ์ต่อพระองค์ทางทัศนะภายในอีกด้วย.
เนื่องจากพวกเขามองเห็นพระคริสต์ พระองค์จึงได้เสด็จเข้าสู่ภายในพวกเขาและกลายเป็นผู้ที่เป็นทัศนะภายในต่อพวกเขา. นี่ก็คือสาเหตุที่ในวันเพ็นเทคอส พวกเขามีชีวิตชีวา, มีพลังขับเคลื่อน, และมีการเคลื่อนไหว. พระคริสต์ผู้เป็นขึ้นทรงอยู่ภายในพวกเขา.
พระคุณที่ได้ผลักดันอัครทูต[เปาโล]และดำเนินการอยู่ภายในเขานั้นไม่ใช่เรื่องราวหรือสิ่งของบางอย่าง แต่เป็นบุคคลที่มีชีวิต ซึ่งก็คือพระคริสต์ที่เป็นขึ้นผู้เป็นการแปรสภาพเป็นรูปธรรมของพระเจ้าพระบิดาผู้ทรงกลายเป็นพระวิญญาณผู้ประทานชีวิตที่ครอบคลุมสรรพสิ่งซึ่งอาศัยอยู่ภายในอัครทูตเพื่อมาเป็นทุกสิ่งของเขา.
กรณีนี้สอดคล้องกับคำประกาศของเปาโลในฟิลิปปอย 4:13 ที่ว่า “ข้าพเจ้ากระทำทุกสิ่งได้ในพระองค์ผู้ทรงเพิ่มฤทธิ์เดชแก่ข้าพเจ้า.” ในที่นี้คำว่า “พระองค์” ชี้ถึงพระคริสต์ผู้เป็นขึ้นที่ได้กลายเป็นพระวิญญาณผู้ประทานชีวิต. เปาโลได้รับการเพิ่มฤทธิ์เดชในพระคริสต์ผู้นี้ให้กระทำทุกสิ่งได้. นี่ก็คือพระคุณของพระเจ้า. (The Conclusion of the New Testament, p. 3175)
เลือกรับชม ▶️ วีดีโอข่าวสาร การประชุมพิเศษผู้ประกอบอาชีพ เมื่อ 26-27 มีนาคม 2022 ตอนที่ 2 มีประสบการณ์ต่อพระคุณของพระเจ้าที่อยู่ในแผนการบริหารของพระองค์ https://youtu.be/J3epzCPTe2A