“เปิดห้องเรียนแห่งฝัน ตอนที่ 2” …
เธอมีความเหงาในดวงตา
เธอต้องฟันฝ่ากับแรงพายุที่ถั่งโถม
เธอยังอยู่ในแวดล้อมที่โสมม
เธอทุกข์ตรมเกินกว่าจะรำพัน
อยากเห็นเธอแย้มยิ้ม
ฉันจึงอาสามาปั้นฝัน
ด้วยหัวใจที่เปี่ยมรักพร้อมแบ่งปัน
ขอเธออย่าได้หวั่น ยังมีคนเข้าใจ
ดวงใจเธออาจแตกร้าว
พี่จะเฝ้าประสานด้วยรักก่อขึ้นใหม่
พลังของศรัทธายังมีอยู่ทั่วไป
เถิด…..หัวใจยังมีหวัง- พี่จะยังอยู่ข้างเธอ
21 พฤษภาคม พลังหนุ่มสาวเล็กๆกลุ่มหนึ่ง อยากทำประโยชน์อะไรให้กับสังคม เขาจึงรวมกลุ่มกันในนามของกิจกรรม “นักศึกษาจิตอาสามหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์” เช้าตรู่ จุดหมายปลายทางคือบ้านสิชล (สถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งภาคใต้) ภายใต้กรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กับภารกิจจิตอาสา ….ข้าพเจ้าตามน้องๆมา พกหัวใจที่พองโต มาตั้งแต่เย็นวาน เมื่อได้รับการเชิญชวนจากอาจารย์สุธาทิพย์ โมราลาย ที่ปรึกษาโครงการนี้ และตอบรับอย่างไม่ลังเล เหมือนได้กลับไปเยี่ยมเยือนพี่น้องผู้อาศัยบนผืนดินเดียวกัน พลังอาสาสมัยหนุ่มสาวของข้าพเจ้าเองก็ร้อนแรงขึ้นมาเช่นกัน เป็นอีกหนึ่งวิธีที่ข้าพเจ้าเติมเชื้อไฟในการทำงานของตนเอง ….
ภายในพื้นที่กว้างขวางจำนวน 100 กว่าไร่ และผู้รับบริการถึง 400 กว่าชีวิต หลากหลายกลุ่ม และต่างที่มา ข้าพเจ้าสัมผัสได้ว่า เขาต้องการเพื่อน เพื่อนที่เข้าใจ…ระหว่างที่น้องๆนักศึกษาพัฒนาพื้นที่ ข้าพเจ้าได้มีโอกาสพุดคุย เยี่ยมชม และซักถาม เราเริ่มเปิดห้องเรียนแห่งฝัน อีกครั้ง เมื่อพบว่า เจ้าหน้าที่ ที่นี่ก็ยังต้องการผู้มีจิตอาสามาช่วยแบ่งปันความรู้ หรือร่วมกิจกรรม ผู้รับบริการก็ต้องการเพียงสังคมที่เอื้ออาทรและเปิดโอกาสให้แก่พวกเขา หลายกลุ่มกิจกรรมเข้ามาเยือน ณ ที่แห่งนี้ ให้พวกเขาได้ชื่นบานเสมือนน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจผู้ไร้บ้าน แต่อะไรละ?? ที่จะทำให้พวกเขาสามารถออกสู่สังคมภายนอกได้โดยมีภูมิคุ้มกันที่ดี จึงเป็นพันธะสัญญาว่า
เมื่อเวลาที่เหมาะสม ห้องเรียนของเราจะได้พูดคุยกันยาวๆในประเด็นเหล่านี้….เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม ทั้งจากผู้รับบริการ เจ้าหน้าที่ที่น่ารักทุกท่าน รวมถึงพลังเริ่มต้นของนักศึกษา หนุ่มสาว ในวันนี้ เป็นพลังให้ข้าพเจ้าได้เดินต่ออีกครั้ง อย่างน้อยๆ ไม่ต้องมีแม้ใครขอ แต่ข้าพเจ้าต้องสำนึกรู้เองได้โดยพลันว่า…ชีวิตของข้าพเจ้าต้องการอะไร …..ด้วยรัก และศรัทธา มีโอกาสจะไปเยือนใหม่ ขอบพระคุณ ด้วยหัวใจ ทุกผู้คนที่เกี่ยวข้อง // ขนนก อหังการ //21 May 2016
ข้าพเจ้าต้องสำนึกรู้เองได้โดยพลันว่า…ชีวิตของข้าพเจ้าต้องการอะไร
จิตภินันท์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
