6 พ.ค. 2022 เวลา 15:28 • ปรัชญา
ของที่วางทิ้งไว้อย่างสัพเพร่าที่สุด อาจเป็นสิ่งที่หาลำบากที่สุด
ในตอนที่เราต้องการมันอีกครั้ง บางทีก็ไม่มีวันหาเจอได้อีกเลย
ถ้าเราไม่ได้ใส่ใจมันให้ดีพอ และไม่เก็บมันด้วยความทะนุถนอม
ในครั้งต่อไปที่เราตามหา มันจะหายากเป็นพิเศษ ถ้าในตอนวาง
เราวางไว้ไม่เป็นที่ และโยนมันกระเด็นหายไปโดยไม่มีทิศทาง
เหมือนคนที่เราทิ้งขว้างเค้าอย่างไร้คุณค่า และปล่อยเค้าทิ้งไว้
เพราะคิดว่าหาเมื่อไหร่ก็เจอ หรืออาจกำลังเหม่อมองอยู่ที่สิ่งอื่น
ลืมให้ความสำคัญกับจิตใจคนที่ถูกทิ้งไว้ ในช่วงเวลาที่ผ่านมา
ไม่ได้มองเห็นแววตา และความรู้สึกข้างในว่าเค้ารู้สึกแบบไหน
วันหนึ่งเมื่อเค้าตัดสินใจที่จะไป จึงไม่มีวันกลับมาใหม่ได้อีกเลย
การละเลยความรู้สึกของใครสักคนส่งผลกระทบลึกไปถึงจิตใจ
เหมือนกับของที่เราโยนทิ้งมันไว้ จนสิ่งภายในกระทบกระเทือน
ระยะทางในการตามหาของสิ่งนั้น เลยถูกเปลี่ยนให้ไกลออกไป
เหมือนระยะห่างในใจ ที่กระทบแรงเกินไปจนหัวใจเปลี่ยนแปลง
ไม่ว่าจะใจคนหรือของสิ่งใด ก็ไม่ควรโยนทิ้งไว้จนหายไปถาวร
ชิ้นส่วนของคนรักที่พัง ไม่สามารถหาได้จากร้านค้าชั้นนำทั่วไป
รักแท้ไม่สามารถหาซื้อมาได้ใหม่ และหัวใจไม่มีอะไหล่ทดแทน
ดูแลรักษากันใส่ใจความรู้สึกในทุกครั้ง เพื่อยืดเวลาให้ความรัก
ถนอมน้ำใจไม่ให้มีรอยแตกหัก ฟูมฟักไม่ให้รักหล่นหายไปไกล
อย่ารู้ตัวว่าเรารักใคร ในวันที่เค้าเดินจากไป พร้อมหัวใจของเรา
โฆษณา