7 พ.ค. 2022 เวลา 23:30 • นิยาย เรื่องสั้น
เรื่องเล่าหลอนๆ ที่นำมาฝากให้ผู้อ่านได้อ่านกัน และเรายังมีเรื่องราวดีๆมาให้อ่านกันได้เรื่อยๆน่ะครับ
ฝากติดตามด้วยน่ะครับ ขอบคุณครับ
ติดตามได้ที่
กลุ่มชายหนุ่มทั้ง 5 คนเรียนด้วยกันที่สถาบันการศึกษาแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ได้มีโอกาสเดินทางไปเที่ยวที่จังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคใต้ ซึ่งเป็นบ้านเก่าแก่ของเพื่อนในกลุ่มที่ชื่อว่า นก ครอบครัวของนกได้อพยพไปอยู่กรุงเทพฯนานแล้ว บ้านหลังนี้จึงมีเพียงป้าที่เป็นพี่สาวของแม่คอยดูแล เป็นบ้านเดี่ยวตั้งอยู่ในสวนห่างไกลจากหมู่บ้านพอสมควร ซึ่งถูกใจชายหนุ่มทั้ง 5 คนเป็นอย่างมาก เนื่องจากที่นี่มีความสงบ มีความเป็นส่วนตัว และมีความเป็นธรรมชาติอย่างมาก พวกเขาจึงใช้ที่นี่เป็นสถานที่วาดรูป ซึ่งทุกอย่างดูจะเป็นใจไปหมด แถมยังมีวิวธรรมชาติ มีภูเขาขนาดย่อม ที่ล้อมรอบด้วยไร่สับปะรดและสวนเงาะ มองไกลออกไปสุดลูกหูลูกตา งดงามถูกใจนักเรียนศิลปะอย่างพวกเขาอย่างมาก
คืนแรกที่เขามาถึงก็ได้ทำการเดินสำรวจสถานที่เป็นอันดับแรก ลักษณะของตัวบ้านเป็นไม้เก่าแก่ที่มีอายุ ดูจากสภาพไม้ที่โดนแดดโดนฝนมาเป็นเวลานาน ภายในตัวบ้านมีข้าวของเครื่องใช้ที่เก่าแก่มากมายจัดอย่างเป็นระเบียบ ด้านบนชั้น 2 มีห้องนอนอยู่ 3 ห้อง ในห้องนอนนั้นมีเพียงเสื่อเก่าๆ แถมด้านหลังบ้านยังมีบ่อน้ำเก่าๆไว้ให้พวกเขาได้ใช้ชำระล้างร่างกาย ภายในบ่อน้ำนั่นเต็มไปด้วยตะไคร่น้ำที่เขียวขจี เกาะอยู่กับผนังของบ่อที่ใช้อิฐสีแดงเรียงตัวกันขึ้นมา
บริเวณรอบๆบ้านปกคลุมไปด้วยไม้ใหญ่รกครึ้มดูน่ากลัว ในเวลายามค่ำคืนยิ่งทำให้ตัวบ้านเหมือนถูกโดดเดี่ยวจากโลกภายนอก หลังจากชายหนุ่มทั้ง 5 ทำธุระส่วนตัวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็ตั้งวงสนทนากันพร้อมสุรา ร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน นั่งคุยกันได้สักพักใหญ่ เหล้าหยดสุดท้ายก็หมดลง
สร้างความหงุดหงิดให้พวกเขาเล็กน้อย เจ้าของบ้านเลยอาสาเข้าไปในหมู่บ้านอีกครั้งเพื่อซื้อเหล้า ไม่นานเสียงรถก็เคลื่อนที่ออกจากบ้านไปไม่เท่าไหร่ทันใดนั้นสายลมปริศนา ก็กระหน่ำวูบเข้ามา สุนัขที่อยู่บริเวณนั้นก็พากันเห่าหอนอย่างไม่ทราบสาเหตุ อาจจะเป็นไปได้ว่ามันอาจจะตกใจกับสายลม ไม่นานนักสายลมนั่นก็หายไปเหลือแต่เพียงเสียงเห่าหอนของสุนัข พร้อมกับได้ยินเสียงเด็กวิ่งเล่นเสียงกันเจี๊ยวจ๊าวแว่วมาใกล้ๆ มืดขนาดนี้แล้วยังมีเด็กมาวิ่งเล่นในตอนนี้อีกหรอ คนในกลุ่มสงสัยนั่นอาจจะเป็นลูกคนสวนก็ได้เห็นไม่ไกลนักมีบ้าน 2-3 หลังอาจจะเป็นบ้านของคนสวน เหตุผลนี้ช่วยคลายความสงสัยให้คนในกลุ่มไปได้ในระดับหนึ่ง ไม่นานนับเวลาก็ล่วงเลยไปถึงตี 2 กว่าๆ การสนทนาในวงเหล้าก็ได้หยุดลง ชายหนุ่มทั้ง 4 คนก็ได้ขอตัวเข้านอน ก็เหลือเพียงแต่ ชิน ที่ยังไม่ง่วงจะขอนั่งรับลมสักพักนึง ชินได้ยินเสียงแว่วมาจากบ่อน้ำเสียงคล้ายคนอาบน้ำ
เสียงนั่นดังอยู่นานพอสมควร ชินคิดว่าคงเป็นเสียงเพื่อนของเขาที่บอกเขาว่าจะไปนอนเมื่อสักครู่นี้ ไม่นานนักชินเริ่มมีอาการง่วง และกลับเข้าไปนอนวันรุ่งขึ้นชายหนุ่มทั้ง 5 คนได้แยกย้ายออกไปหามุมสำหรับวาดภาพ วันนี้พวกเขาใช้เวลาทั้งวันหมดไปกับการวาดภาพอย่างมีความสุข วันนี้ฉันรู้สึกถึงความแปลกของบรรยากาศรอบข้าง เย็นนี้ดูเงียบเหงากว่าที่เคย 3 ทุ่มแล้วทุกคนพากันนอน ปล่อยให้ชินนั่งอยู่ใต้แสงตะเกียงเพียงเพียงคนเดียว มองออกไปข้างนอกมีแต่ความมืดและความว่างเปล่า ไม่นานนักแสงไฟจากบ้านอื่นๆก็ดับลง เหลือเพียงแต่เงาลางๆของบ้านดำทมิฬอยู่ในความมืดสลัวสลัว ในขณะที่ ชิน เอนตัวลงนอนนั่นเอง เขาเห็นเงาจางๆของใครบางคนเดินผ่านไปด้านหลังบ้านซึ่งมีบ่อน้ำอยู่ และได้มีเสียงภาชนะกระทบผิวน้ำภายในบ่อ ชินจึงคิดว่าคงมีใครสักคนตื่นขึ้นมาอาบน้ำเพราะอากาศร้อนกลางดึก
จึงตัดสินใจเดินออกไปที่บ่อน้ำนั่นเพื่อจะอาบน้ำถึงแม้บรรยากาศตอนนั้นจะไม่น่าอภิรมย์มากนัก แต่อย่างน้อยก็มีเพื่อนอาบเมื่อ ชิน เดินไปถึงบ่อน้ำเขาไม่พบใครเลยแม้แต่คนเดียวเห็นเพียงแต่พื้นที่เปียกแฉะ ชิน ชะโงกหน้าลงไปลงไปดูในบ่อน้ำนั่น ก็พบแต่ความมืดบรรยากาศที่วังเวงเริ่มเข้ามา ความกลัวเริ่มก่อตัวขึ้นในสมองของเขา ตาของเขาเริ่มมองไปรอบตัวเขาจึงตัดสินใจอาบน้ำเพียง 2 คันเท่านั้น
เขายืนเช็ดตัวอยู่ที่นั่นไม่นานเขาได้ยินเสียงคล้ายกับวัตถุตกกระทบผิวน้ำภายในบ่อ ชินหยุดทำกิจกรรมทุกอย่างในขนาดนั้น ไม่ส่งเสียงใดๆทั้งสิ้นและยังเอียงหูฟังอย่างตั้งใจ ก่อนที่เขาจะชะโงกหน้าลงไปดูในบ่ออีกครั้งนี่เป็นครั้งที่ 2 ที่เขาพบความมืดและความว่างเปล่า ชินจึงตัดสินใจเดินออกจากตรงนั้นในขณะที่เขาเดินออกจากตรงนั้นเขาชำเลืองมองด้วยหางตาเขาเห็นเงา เงาประหลาดนั่นคล้ายคนเดินตามหลังเขาช้าๆ ชินพยายามคิดในแง่ดีนั่นเราอาจจะโดนเพื่อนแกล้งอยู่ก็ได้ ชินเปล่งเสียงที่สั่นเครือถามหาเจ้าของเงานั่นแต่ไร้เสียงตอบรับ
ชินจึงตัดสินใจเดินเข้าไปดูที่บ่อน้ำอีกครั้งหนึ่ง เขาเริ่มชะโงกหน้าเข้าไปดูที่บ่อน้ำนั่นอีกครั้งหนึ่งครั้งนี้เขาพบกับใบหน้าอันสยดสยองใบหน้านั้นไร้ผิวหนังดวงตาสีดำมืดยิ้มให้เขาในปากนั้นมีของเหลวสีแดงฉานจ้องมาที่หน้าเขายังไม่ลดละชินได้กรีดร้องอย่างสุดเสียงขาแข็งราวกับหินเสียงร้องของชินทำให้เพื่อนๆในบ้านเป็นเกือบทั้งหมดรีบตรงเข้ามาที่บ่อน้ำกว่าเพื่อนจะเดินมาถึงบ่อน้ำนั่นเสียงชินก็เงียบไปแล้ว เพื่อนเห็นชินยืนอยู่ตรงนั้นขอบบ่อน้ำนั่น สิ่งที่ทำให้เพื่อนๆช็อคที่สุดคือ ชิน ได้กระโดดทิ้งตัวลงไปสู่บ่อน้ำนั้นหายลงไปในความมืดซึ่งเช้าต่อมาก็พบเพียงร่างอันไร้วิญญาณของชิน
โฆษณา