เรื่องราวของความคาดหวัง มันคงไม่ได้พูดมาลอย มันต้องมีคำที่ต่อเนื่อง คาดหวังในเรื่องราวอะไร ในสิ่งที่จะทำอะไรให้เกิดขึ้น เป็นวัตถุสิ่งของมีชีวิตไม่มีชีวิต ที่เราไปยึดไปถือ อยากให้เป็นไปดังที่ใจเราอยากให้เป็น คาดหวังในสิ่งเหล่านั้น ซึ่งสิ่งที่เราคาดหวังให้เป็นไปนั่น เราย่อมรู้ตัวว่า มันเป็นสิ่งเป็นไปได้ หรือ ไม่ได้ หากเราไปคาดหวังในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้ เราก็ติด..ยึดคิดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หรือมันไม่คงที่แน่นอน อย่างที่อารมณ์เราคิดนึกมันก็ยังไม่แน่นอน แล้วเราก็ไม่รู้จักอารมณ์.. จิตมันก็เลย ต้องทุกข์ ..ทรมานด้วยอารมณ์ที่ผิดหวังไม่ได้อย่างที่คาดคิด ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้น มันก็เป็นเพียงมายาอารมณ์หลอกจิตของเรา รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แล้วจะให้อารมณ์มันหลอกอยู่ทำไม ที่เค้าเรียกว่า อารมณ์ของเรานั่นแหละ หลอกให้เรายึดเรื่องราวที่ไม่มีแก่นสาร เป็นไปไม่ได้จิต ต้องทุกข์อยู่ความผิดหวังอย่างที่คาดหวังไว้