12 พ.ค. 2022 เวลา 14:44 • ไลฟ์สไตล์
วันนี้อ่านหนังสือจบหนึ่งเล่ม เป็นนวนิยายแปล ชื่อไทยว่า "มหัศจรรย์ห้องสมุดเที่ยงคืน" (The Midnigty Library) เป็นเรื่องราวของหญิงสาวชื่อ นอร่า ผู้มีโอกาสได้ทดลองใช้ชีวิตในรูปแบบต่างๆ ผ่านหนังสือในห้องสมุดเที่ยงคืน และได้เรียนรู้อะไรบางอย่างจากช่วงเวลาอันแสนมหัศจรรย์นั้น...
มหัศจรรย์ห้องสมุดเที่ยงคืน เขียน:Matt Haig แปล:วรรธนา วงษ์ฉัตร สนพ.Beat
อ่านจนจบ ไม่ได้อินอะไรมากมาย แต่มีบางช่วงบางตอนที่รู้สึกชอบ ว่าด้วยเรื่องความเงียบระหว่างความสัมพันธ์ ในหนังสือบรรยายไว้ว่ามี 3 ประเภท คือ 1 ความเงียบแบบไม่อยากทำร้ายผู้อื่น 2 ความเงียบเพราะไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก 3 ความเงียบแบบที่ไม่จำเป็นต้องคุยกัน ขอแค่ได้อยู่ด้วยกัน ต่างคนต่างมีตัวตนอยู่ ณ ขณะนั้น และมีความสุขแบบเงียบๆ ในตัวเอง
ข้อความโดนใจจากหนังสือ มหัศจรรย์ห้องสมุดเที่ยงคืน
ถ้าเป็นสมัยสาวๆ คงไม่เข้าใจนะ เพราะตอนนั้นมักรู้สึกว่า เวลาคุยกับใครสักคน แล้วจู่ๆ มีช่วงเงียบขึ้นมา มันช่างน่าอึดอัด ในหัวต้องรีบคิดหาเรื่องมาคุยไปเรื่อยๆ
หรือบางทีคุยๆไปแล้วอีกฝั่งหนึ่งเงียบ เราก็ไม่เคยสำเหนียกสักนิดว่าเขาไม่อยากจะพูดต่อ เพราะอาจทำให้เรารู้สึกไม่ดี หรือไม่ก็หมดเรื่องคุยแล้วจริงๆ เลยต่างคนต่างต้องเงียบกันไป แต่พอดันทุรังหาเรื่องมาคุยต่อ มันก็จะคุยไปแบบเฝือๆ ไปมาพาลทะเลาะกันเสียอีก
มาถึงวัยนี้ ไม่รู้เป็นเพราะเหนื่อยจะพูดด้วยหรือเปล่า รู้สึกอยากให้ความเงียบประเภทที่ 3 ทำงานบ้าง
เพราะความเงียบ ทำให้มีเวลาได้ฟังเสียงตัวเอง ว่ากำลังคิดอะไรกับเรื่องที่กำลังคุยกัน เห็นด้วย ไม่เห็นด้วย ถูก หรือ ผิด เราแอบตัดสินเร็วๆ อยู่ในใจหรือเปล่า
ความเงียบ ทำให้มีเวลาซึมซับรับรู้ ถึงความรู้สึกแท้จริงว่ากำลังอยู่ในสภาวะใด ดีใจ เสียใจ น้อยใจ โกรธ ไม่พอใจ อิจฉา รำคาญ เบื่อ ฯลฯ แล้วยอมรับความรู้สึกซึ่งเกิดขึ้นแล้ว ไม่ปิดบังอำพราง ซ่อนเร้น ให้ความรู้สึกมันซับซ้อนซ่อนเงื่อนมากจนเกินจริง
ความเงียบ ทำให้มีเวลาใคร่ครวญ ตึกตรอง ว่าความต้องการแท้จริงของเรานั้นคืออะไร เมื่อชัดเจนแล้วจึงค่อยพูดหรือสื่อสารให้อีกฝ่ายรับรู้
พอได้ยินเสียงของตัวเองชัดเจน เวลาเริ่มต้นสนทนาอีกครั้งก็มักจะได้ยินเสียงจากคู่สนทนาได้ชัดเจนมากขึ้นด้วย ได้ยินสิ่งที่คนนั้นอยากสื่อสารจริงๆ ได้ยินเสียงความรู้สึกผสานกับถ้อยคำที่เปล่งออกมา ได้ยินเสียงจากท่าที สีหน้า แววตา ได้ยินเสียงจากความต้องการของเขา
หรือกับบางคน เพียงได้นั่งอยู่ข้างกันเงียบๆ อย่างรับรู้ว่ายังมีกันและกัน แม้นไม่ได้พูดสักคำก็รู้สึกอุ่นใจ มากกว่าร้อยพันคำที่สาธารยายออกมาเสียอีก
โฆษณา